กระทู้นี้ตั้งมาเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันค่ะ ส่วนหนึ่งคืออยากเผยแพร่แนวคิดอีกด้านให้กับคนที่รู้สึกว่าวิชาวิทยาศาสตร์เป็นอะไรที่ยาก และปิดใจกับมันด้วย
อยากให้ลองเปิดใจบ้าง นิดนึงก็ยังดี 55555
ส่วนตัว จขกท ชอบมาตั้งแต่เด็กค่ะ เรียกได้ว่าค่อนข้าง born to be เลยแหละ ถ้าจุดเริ่มต้นขององค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์คือความสงสัย เรานี่แหละนักสงสัยตัวยง ชอบถามนักล่ะ...เอ๊ะ ท้องฟ้าเกิดมาได้ยังไงหว่า ผืนดินเกิดมาได้ยังไงหว่า ฝนตกลงมาได้ยังไงหว่า คนเราเกิดมาได้ยังไงหว่า
ตอนเด็กๆ ถามคุณพ่อ คุณแม่ ได้คำตอบเป็นความจริงบ้าง คำตอบหลอกเด็กบ้าง ก็ว่ากันไป
วินาทีที่รู้ว่าตัวเองชอบเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ จำได้แม่นเลยว่าตอนนั้นอยู่ ป.5 เรียนเรื่องเสียง ตอนนั้นก็เรียนง่ายๆ ตามประสาเด็กประถมอะนะ ว่าเออ...เสียงมันเกิดจากการสั่นของวัตถุนะ เพราะวัตถุสั่น จึงเกิดเสียง หน่วยที่ใช้วัดเสียงคือหน่วยเดซิเบล วินาทีนั้นเราแบบ...อ๋อ อย่างนี้เองเหรอ โลกของเราเป็นอย่างนี้เองเหรอ รู้สึกเหมือนเด็กที่ค้นพบทางสว่างของชีวิต ค้นพบว่า "วิทยาศาสตร์" สามารถตอบข้อสงสัยของเราได้
จากนั้นเราก็ได้มีโอกาสคุยกับญาติคนหนึ่งที่เป็นนักวิทยาศาสตร์ เขาดีใจมากค่ะว่าหลานชอบวิชานี้ เราได้ตำแหน่งหลานรักขึ้นมาทันที 5555 เขาพยายามถามย้ำว่าจริงเหรอ มันยากนะ ไม่เห็นมีใครเขาชอบกันเลย เราก็ย้ำว่าจริงค่ะ ชอบค่ะ จากนั้นญาติเขาก็ไกด์ให้เรายาวเลยว่าหนทางของคนที่ชอบวิทยาศาสตร์เป็นยังไงบ้าง มีทุนด้วยนะ ไปต่างประเทศด้วยนะ ซึ่งเราในตอนนั้น ฟังไม่เข้าใจสักอย่าง 55555
หลังจากนั้น ก็ได้รับการสนับสนุนจากทางบ้านให้เข้าเรียนห้องเรียนพิเศษ Gifted สายวิทย์ค่ะ เราเองก็มีความชอบทางนี้อยู่แล้ว เรียกได้ว่าเป็นเด็กวิทย์สายเลือดแท้เลยแหละ สนุกมากๆ ที่ได้เรียน จบกิฟต์ ม.ต้น ม.ปลายก็เรียนต่อจนจบ ม.6
ตอนนี้พอได้เข้ามหาลัย ก็ยังคงเรียนอยู่ในคณะสายวิทย์ค่ะ (แต่ไม่ได้เรียนวิทยาศาสตร์อะ เส้าาา TOT) แต่วิทยาศาสตร์ระดับมหาลัยมันไม่สนุกแล้ว มันยากอะ กดดันด้วย TT นี่ยังว่าพยายามสะกดจิตตัวเองให้ชอบมาตลอด ก็เลยฮึดเอาไว้ว่าคงชอบแหละ 5555 เลือกเรียนมาแล้วก็ทนกันไป
สำหรับเรา วิทยาศาสตร์คือความหมายของการคงอยู่ของโลกใบนี้ วิทยาศาสตร์ไม่ใช่เรื่องไกลตัวเลย ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเรา หรือแม้กระทั่งในตัวเรา ล้วนเป็นสิ่งที่สามารถเข้าใจได้ด้วยองค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์
เสื้อผ้าที่เราสวมใส่...
ดินสอ ปากกาที่เราใช้...
เครื่องประดับ... (เช่น แหวนแม่ นาฬิกาเพื่อน ผ่าม!)
ร่างกายของเรา...
อวัยวะในร่างกายของเรา...
ทั้งหมดเหล่านี้...คือวิทยาศาสตร์
ถ้าไม่มีวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีของมนุษย์คงไม่ก้าวล้ำมาขนาดนี้ ถ้าไม่มีวิทยาศาสตร์ เราคงเป็นได้แค่มนุษย์ยุคหินอยู่ในถ้ำ
มนุษย์เฝ้าศึกษาธรรมชาติ และสร้างความรู้ทางวิทยาศาสตร์เพื่ออธิบายสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นรอบตัวเรา หลังจากนั้น ก็นำไปประยุกต์ใช้เพื่อพัฒนาสังคม
เรารู้สึกว่า เราอยากจะเป็นหนึ่งในแรงขับเคลื่อนเหล่านั้น
ถึงเราจะไม่ใช่คนที่เก่งขนาดที่ว่าคิดค้นงานวิจัยหรือสิ่งใหม่ๆ ขึ้นมาได้ แต่อย่างน้อยเราก็อยากรู้มัน ศึกษามัน
เราเริ่มตามอ่านงานวิจัยต่างๆ ตามความสนใจตั้งแต่มัธยมต้น จวบจนปัจจุบัน
องค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ยังคงเป็นสิ่งที่เราชื่นชอบเสมอ แม้ว่าบางทีเราอาจจะทำมันออกมาได้ไม่ดีในห้องเรียน
ถึงเราจะเรียนไม่เก่ง แต่ความชอบมันก็ไม่ได้ขึ้นกับความเก่งเสมอไปนี่ จริงมั้ย?
[แลกเปลี่ยนความคิดเห็น] เพราะอะไรที่ทำให้หันมาชอบ "วิทยาศาสตร์"
อยากให้ลองเปิดใจบ้าง นิดนึงก็ยังดี 55555
ส่วนตัว จขกท ชอบมาตั้งแต่เด็กค่ะ เรียกได้ว่าค่อนข้าง born to be เลยแหละ ถ้าจุดเริ่มต้นขององค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์คือความสงสัย เรานี่แหละนักสงสัยตัวยง ชอบถามนักล่ะ...เอ๊ะ ท้องฟ้าเกิดมาได้ยังไงหว่า ผืนดินเกิดมาได้ยังไงหว่า ฝนตกลงมาได้ยังไงหว่า คนเราเกิดมาได้ยังไงหว่า
ตอนเด็กๆ ถามคุณพ่อ คุณแม่ ได้คำตอบเป็นความจริงบ้าง คำตอบหลอกเด็กบ้าง ก็ว่ากันไป
วินาทีที่รู้ว่าตัวเองชอบเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ จำได้แม่นเลยว่าตอนนั้นอยู่ ป.5 เรียนเรื่องเสียง ตอนนั้นก็เรียนง่ายๆ ตามประสาเด็กประถมอะนะ ว่าเออ...เสียงมันเกิดจากการสั่นของวัตถุนะ เพราะวัตถุสั่น จึงเกิดเสียง หน่วยที่ใช้วัดเสียงคือหน่วยเดซิเบล วินาทีนั้นเราแบบ...อ๋อ อย่างนี้เองเหรอ โลกของเราเป็นอย่างนี้เองเหรอ รู้สึกเหมือนเด็กที่ค้นพบทางสว่างของชีวิต ค้นพบว่า "วิทยาศาสตร์" สามารถตอบข้อสงสัยของเราได้
จากนั้นเราก็ได้มีโอกาสคุยกับญาติคนหนึ่งที่เป็นนักวิทยาศาสตร์ เขาดีใจมากค่ะว่าหลานชอบวิชานี้ เราได้ตำแหน่งหลานรักขึ้นมาทันที 5555 เขาพยายามถามย้ำว่าจริงเหรอ มันยากนะ ไม่เห็นมีใครเขาชอบกันเลย เราก็ย้ำว่าจริงค่ะ ชอบค่ะ จากนั้นญาติเขาก็ไกด์ให้เรายาวเลยว่าหนทางของคนที่ชอบวิทยาศาสตร์เป็นยังไงบ้าง มีทุนด้วยนะ ไปต่างประเทศด้วยนะ ซึ่งเราในตอนนั้น ฟังไม่เข้าใจสักอย่าง 55555
หลังจากนั้น ก็ได้รับการสนับสนุนจากทางบ้านให้เข้าเรียนห้องเรียนพิเศษ Gifted สายวิทย์ค่ะ เราเองก็มีความชอบทางนี้อยู่แล้ว เรียกได้ว่าเป็นเด็กวิทย์สายเลือดแท้เลยแหละ สนุกมากๆ ที่ได้เรียน จบกิฟต์ ม.ต้น ม.ปลายก็เรียนต่อจนจบ ม.6
ตอนนี้พอได้เข้ามหาลัย ก็ยังคงเรียนอยู่ในคณะสายวิทย์ค่ะ (แต่ไม่ได้เรียนวิทยาศาสตร์อะ เส้าาา TOT) แต่วิทยาศาสตร์ระดับมหาลัยมันไม่สนุกแล้ว มันยากอะ กดดันด้วย TT นี่ยังว่าพยายามสะกดจิตตัวเองให้ชอบมาตลอด ก็เลยฮึดเอาไว้ว่าคงชอบแหละ 5555 เลือกเรียนมาแล้วก็ทนกันไป
สำหรับเรา วิทยาศาสตร์คือความหมายของการคงอยู่ของโลกใบนี้ วิทยาศาสตร์ไม่ใช่เรื่องไกลตัวเลย ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเรา หรือแม้กระทั่งในตัวเรา ล้วนเป็นสิ่งที่สามารถเข้าใจได้ด้วยองค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์
เสื้อผ้าที่เราสวมใส่...
ดินสอ ปากกาที่เราใช้...
เครื่องประดับ... (เช่น แหวนแม่ นาฬิกาเพื่อน ผ่าม!)
ร่างกายของเรา...
อวัยวะในร่างกายของเรา...
ทั้งหมดเหล่านี้...คือวิทยาศาสตร์
ถ้าไม่มีวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีของมนุษย์คงไม่ก้าวล้ำมาขนาดนี้ ถ้าไม่มีวิทยาศาสตร์ เราคงเป็นได้แค่มนุษย์ยุคหินอยู่ในถ้ำ
มนุษย์เฝ้าศึกษาธรรมชาติ และสร้างความรู้ทางวิทยาศาสตร์เพื่ออธิบายสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นรอบตัวเรา หลังจากนั้น ก็นำไปประยุกต์ใช้เพื่อพัฒนาสังคม
เรารู้สึกว่า เราอยากจะเป็นหนึ่งในแรงขับเคลื่อนเหล่านั้น
ถึงเราจะไม่ใช่คนที่เก่งขนาดที่ว่าคิดค้นงานวิจัยหรือสิ่งใหม่ๆ ขึ้นมาได้ แต่อย่างน้อยเราก็อยากรู้มัน ศึกษามัน
เราเริ่มตามอ่านงานวิจัยต่างๆ ตามความสนใจตั้งแต่มัธยมต้น จวบจนปัจจุบัน
องค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ยังคงเป็นสิ่งที่เราชื่นชอบเสมอ แม้ว่าบางทีเราอาจจะทำมันออกมาได้ไม่ดีในห้องเรียน
ถึงเราจะเรียนไม่เก่ง แต่ความชอบมันก็ไม่ได้ขึ้นกับความเก่งเสมอไปนี่ จริงมั้ย?