เมื่อฉันคุยกับคนคนนึงในsocial?

กระทู้สนทนา

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สวัสดีค่ะ วันนี้เราอยากจะมาเล่าเรื่องราวของเรา และอยากจะบอกความรู้สึกของเรา หลังจากที่เราได้คุยกับคนคนนึงมาเป็นระยะเวลาสามเดือน ถ้ากระทู้นี้ผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยด้วยนะคะ มาเริ่มกันเลย!

เราเริ่มคุยกับเค้าผ่านแอพแอพนึง ซึ่งเป็นแอพที่ไม่ดังเท่าไหร่ มันอาจจะเป็นเพราะความบังเอิญก็เป็นได้ ตอนแรกที่คุยกัน ก็ไม่ได้คิดว่าจะคุยกันมาจนถึงขนาดนี้ เริ่มคุยกันก่อนคืนวันปีใหม่ เรามีเหตุผลที่จะคุยกัน แต่ขอไม่บอกเหตุผลนะคะ เราขอเค้าว่า เราจะยังไม่เปิดเผยตัวตน และเค้าก็จะยังไม่เปิดเผยตัวตนเช่นกัน แต่เค้าบอกว่า ถ้าคุยกัน จะไม่มีสถานะอะไรทั้งนั้น เพราะเค้าเป็นคนที่รู้สึกยากมากและยังไม่อยากมีใคร ถ้าเรารู้สึก เค้าจะไปจากเราทันที เราก็เลยโอเค ตกลงกัน แล้วเราก็บอกเค้าว่า รอดูความสำเร็จของเราในปีหน้าด้วย แต่ที่เราบอกไปข้างบนว่าเรายังไม่เปิดเผยตัวตน ก็เพราะว่าเราน่ะ 'อ้วน' จริงๆเราก็รู้สึกดีๆกับเค้า ก็เคยคิดจะพยายามลดนน. แล้วเราก็บังเอิญไปเจอcontactเค้า ซึ่งเค้าดูดีมากๆ รู้สึกว่าเราไม่ควรเป็นคนที่ได้คุยกับเค้าเลย ไม่ได้คิดว่าคิดผิดนะ แต่รู้สึกว่าเราดูด้อยมากๆ แล้วเค้าก็รับปริญญา เราก็ไม่ได้ไป เพราะเราก็ติดเรียน รู้สึกอีกว่า เออ นอยด์ว่ะ ตัวตนเราก็ไม่บอกเค้า แถมยังแอบวาดรูปsurpriseเค้าอีก เค้าก็ถามนะว่าเรามีรูปนี้ได้ยังไง เราก็ไม่ได้ตอบอะไร แต่อย่างที่บอกไปใช่มั้ย ว่าเราน่ะ รู้สึกนอยด์ตัวเอง แต่เราก็มีความคิดที่จะพัฒนาตัวเอง เราอยากจะผอม เพื่อให้ดูดีและเปิดเผยตัวตนจริงๆสักที เพราะสิ่งที่เราทำอยู่ มันเหมือนการ 'หลอกลวง' เค้าเลย แล้วแถมเรายังมีcontactเค้าอีก แต่เค้าไม่มีของเรา ซึ่งมันดูไม่แฟร์เลย บางเรื่องราว เราผ่านมาได้ก็เพราะเค้า เค้าสอนให้เราโตขึ้นมากๆ เอาเรื่องราวที่ตัวเองเจอ มาเล่าให้เราฟัง มาบอกเรา ว่าเราควรจะทำยังไง เค้าเปิดมุมมองใหม่ๆให้เรา เรายังไม่รู้ว่าความรู้สึกของเรามันเป็นยังไงกันแน่ แต่เราอยู่โดยมีเค้ามาตลอดทุกๆวัน ต่อไปนี้ หนูจะปรับเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้น ไม่ว่าจะเรื่องเรียน เรื่องการทำงานหรือเรื่องสุขภาพ หนูรู้ว่าตอนนี้พี่คงยังไม่มีความรู้สึกดีๆกับหนูหรอก เพราะพี่รู้สึกยากจะตาย แต่หนูหวังว่า วันใดวันหนึ่ง พี่คงจะมีหนูอยู่ในความรู้สึกและคงจะคิดถึงกันแบบที่หนูคิดถึงพี่บ้าง ขอบคุณมากๆ ที่ยังอยู่ตรงนี้ในทุกๆวัน หนูดีใจที่ทุกๆวันของหนูมันมีพี่ ขอโทษที่เห็นแก่ตัว ที่ไม่ยอมปล่อยพี่ไปทั้งๆที่หนูไม่สวย ไม่ดูดีและไม่เหมาะสมกับพี่เลยสักนิด แต่หนูขอโอกาส ให้หนูได้ลองพิสูจน์ตัวเองบ้าง ว่าเนี่ย จริงๆแล้วหนูก็ทำได้ การลดนน.ครั้งนี้ มันก็เพื่อตัวเอง แต่มันก็มีพี่อยู่ในนั้นส่วนนึง เพื่อที่หนูจะได้อยู่ข้างๆพี่ไปนานๆ ขอเวลาหน่อยนะ ถ้าพี่ได้มาอ่านกระทู้นี้ หนูหวังว่าพี่คงจะดีใจอยู่บ้าง ที่หนูเอาพี่มาเป็นแรงบันดาลใจ ขอบคุณมากๆนะคะ ที่เป็นคนในแชทของหนูในทุกๆวัน สัญญาว่าจะทำให้ได้ แล้วตอนเราได้เจอกัน ทั้งพี่และหนู จะได้ไม่ผิดหวังในกันและกัน

ก็ประมาณนี้นะคะ จริงๆเราคิดว่าการคุยกันจากsocialมันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียนะคะ แต่ถ้าเราเลือกที่จะคุยให้ถูกวิธี เราว่ามันก็คงไม่มีข้อเสียสักเท่าไหร่ สำหรับใครที่อ่าน แล้วรู้สึกว่า เอ๊ะ สรุปนี่เธอทำเพราะผช.ใช่มั้ย? จริงๆมันก็ไม่เชิงอะเนอะ ทุกคนมันก็อยากจะมีความรักดีๆกันนั่นแหละ เพราะฉะนั้นเราเลยอยากลองเปลี่ยนตัวเองดู เพื่อสุขภาพของเราด้วย เราอยากให้เค้าเห็นในสิ่งที่เราพยายามทำ ถ้าเราทำสำเร็จ เราจะบอกเค้าแน่นอน แล้วเราก็เชื่อว่า การที่เรามีใครสักคนนึงในแชท ที่อยากจะตอบเค้า อยากบอกเล่าเรื่องราวในแต่ละวันของเราให้เค้ารับรู้ มันก็คงดีต่อใจมากๆ เราก็เป็นคนนึงในนั้น เพราะเราก็อยากมีเค้าคนนี้ในทุกๆวันเหมือนกัน มันอาจจะดูน้ำเน่าเหมือนในละคร แต่นี่ชีวิตจริง และเราก็เขียนกระทู้นี้มาจากความรู้สึก ความจริงใจและจากใจเราทั้งหมดจริงๆ ถ้าคุณอยากทำอะไรสักอย่าง มาลงมือไปพร้อมกันเถอะค่ะ ถึงแม้ว่าถ้ามันจะไม่สำเร็จ แต่เราก็คงไม่เสียใจ ที่อย่างน้อยเราก็ได้คิดและลงมือทำมัน ^~^

แก้ไขข้อความเมื่อ