เราต้องทนกับคนแบบนี้มั้ย

คือเรื่องมันเป็นแบบนี้เราเป็นเกย์ชึ่งเราไปเจอกับผู้ชายคนหนึ่งในแอบแล้ววันแรกที่เราคุยกันทุกอย่างเหมือนจะดีแล้วเรานัดเจอกันวันนั้นเลยชึ่งนัดกันไปเที่ยวอ่อลืมบอกเราเป็นคนลาวแต่ผู้ที่เราเจอเป็นคนไทยอ่าเล่าต่อแล้วเราก็ไปเที่ยวอะไรด้วยกันนี้ก็พาไปเจอกับพี่ๆของเราเออแล้วหลังจากเที่ยวเสร็จก็กลับชึ่งคืนนั้นเราอยู่ด้วยกันเออแล้วดันไปมีใครกันในวันแรกเลยนี่คือเราร่านเองแล้วพอคืนนั้นผ่านไปวันที่ก็คุยแชตปกติเหมือนคนจีบกันใหม่ๆแต่พอมาวันที่3นี่ขอเฟสแล้วแอดไปสรุปนางไม่รับนางบอกไม่อยากรับแอดและไม่มีเหตผนด้วยแล้วนี้เริ่มเป็นประเดั่นทำให้เรามีปัญหากันก็คือนางเป็นคนไทยมาเที่ยวลาวเนาะเีาก็ไม่รู้จักเค้าดีเท่าไหรแต่ที่นางบอกมาอ่ะนางพึงเลิกกับแฟนด้วยชึ่งกานมาเที่ยวลาวเราก็ไม่รู้ว่ามาเพื่อหาอะไรหรือมาทำอะไรนางบอกแค่ว่าเที่ยวแล้วต่อมานางบอกนางมีเพื่อนที่ลาว แล้วพอดีมีคืนหนึ่งนางบอกเพื่อนจะมารับไปเที่ยวทั้งๆเราก็เป็นคนชวนนางแต่นางดันเลือกไท่ไปกับเรานางเลือกไปกับคนอื่นแล้วที่นี้ประมานตี2นางก็บอกกำลังกลับพอโทรไปนางรับแล้วสรุปนางยังไม่กลับแต่ดันไปต่อที่ผับแล้วนั่งอยู่ในรถละหว่างเปีดกล้องคุยกันนางก็เหมือนเมาแต่ไอ้เราก็เริ่มแปลกละพอตื่นเช้านางก็เหมือนว่าเราหาเรื่องมาทะเลาะทั้งๆที่เราถามดีๆตั้งแต่วันนั้นมาทุกอย่างกลับไม่เหมือนเดิมชวนไปไหนก็ไม่อยากไปแล้วมาบอกว่าเราบังคับแต่นางไปกับคนอื่นได้แล้วเวลานางเหงาจริงๆนางถึงจะมาชวนเราไปแล้วต่อมาครั้งนี้มันทะเลาะกันหนักกว่าที่ผ่านมเรื่องมีอยู่ว่าเราชวนนางไปเที่ยวนางก็ตอบตกลงที่จะไปด้วยนี่นัดนางเที่ยงคืนจะไปรับเพราะมันเป็นผับไงเลยออกดึกชึ่งนางโอเค พอต่อมาใก้จะถึงนี้เลื่อนนัดเป็นเที่ยงคึ่งแล้วสิ่งที่นางตอบกลับมาว่านางไม่ไปมันดึกเกินนางบอกเอ้าไอเราก็แปลกแล้วก็โมโหอยู่ดีๆมาพูดแบบนี้ทั้งๆตกลงพี่ๆไว้ละว่าจะไปแล้วนี้แปลกใจเข่ไปดํในแอดพอดีเห็นนางออรไลนในแอดนี้เลยคิดในใจว่ามันต้องนัดคนอื่นแน่ๆ แล้วนี้ก็ทักไปพํดให้นางชึ่งนางก็ไม่อ่านไม่ตอบนี้เลยขึ้นกูไปเลยคือมันโมโหอะในเวลานั้นแล้วพอตื่นเช้ามานางก็โทรมาด่าเราหาว่าเราว่านางด่านางว่าพ่อแม่นางยังไม่เคยด่าขนาดนั้นเออนี่ก็สงสัยว่ามันเป็นลูกคุณหนูหรือยังไงทั้งๆที่มันผิดเราก็นพูดไปตามความเป็นจริงเกือบจะเลิกคุยละวันนั้นแต่เป็นเพราะเรารักไงเราเลยทนคุยไปก่อนรอดูความเห็นแก่ตัวของคนพออีก2วันนางจะกลับไทยเราก็ไม่ได้คิดอะไรแล้วนางบอกนางไปขอนแก่นแต่นางออกบ้านตอนตี5-6โมงเช้ามันน่าจะถึงขอนแก่นประมาร10:30 ประมารนี้แต่นี้เทียงยังไม่ถึงชึ่งนี่ไปขอนแก่นบ่อยนี้รู้เราก็บอกนางว่สเป็นไปไม่ได้ที่ยังไม่ถึงชึ่งนางก็หาข้ออ้างต่างๆนาๆจนทะเลาะกันอีกหลังจากทะเลาะต่างคนต่างหายเงียบพ่อวันต่อมานางทักมาถามว่าทำไมเราหานเราก็บอกทำงานแล้ก็คุยกันปกติสักพักนี้ถามอยู่ไหนนางบอกมากินอะไรสักย่างจำไม่ได้อยู่หลัง ม.ข มั้งแล้วนี้ถามแล้วบ้านอยู่แถสไหนใกล้ ม.ขมั่ยพอดีมีเพื่อนจะฝากของมาให้เลยจะให้ฝากนางมาแต่นางตอบกลับมาว่าไท่รับฝากนี้ก็ถามทำไมนางก็ไม่ตอบแล้วเราก็ถามกลับอีกว่าบ้านแภวไหนบอกมานางก็ไม่บอกคือไม่ต้องการให้เรารู้อ่ะว่าอยู่ไหนอยู่ข่อนแก่นจริงมั้ยก็ไม่รู้นี้ก็เลยถามว่าทำไมไม่รับแอดเราในเฟสนางก็บอกไม่อยากรับเข้าใจมั้ยทุกคนคือความรู้สึกเราอ่ะคือึนคุยกันอ่ะมัสต้องให้เฟสกันได้ป่ะแค่รับแอดถ้าไม่มีไรปิดบั้งอยู่แล้วนางก็ทำถ้าเหมือนไม่สนฉันไม่สนคือมันเริ่มทำแบบไม่สนใจความรู้สึกแล้วอะคือไม่เหมือนวันแรกแล้วต่อมาก็ทะเลาะกันนี้ก็พูดถึงคืนนั้นแล้วนางตอบมาว่าแค่one night standนี่สตั้นไป5วิคือมันพูดออกมาได้ไงทำไมไม่รักทำไมมันไม่บอกแถมมาบอกเราว่าจะเลิกคัยก็เลิกนะจะคุยต่อก็คุยพูดหมาๆแบบนี้เลยแต่นี้รู้สึกว่ายังตัดไม่ได้อ่ะนี่ครวไปบอกไปพูดยังไงกับมันดีมันถึงจะรู้สึกเจ็บแบบนี้เจ็บบ้างนี้บอกถ้าไม่รักไม่ชอบก็บอกนี่แต่มันตอบกลับมาว่าจะไปก็ไปเองสิมันไม่ไล่นี่จะทำยังไงคือมันไม่สนอะไรในตัวเราเลยที่กับคนอื่นมันทำให้ได้หมด