ขออนุญาตปรึกษาด้วยและก็ระบายด้วยนะคะ
เรากับแฟนอายุห่างกันประมาณ 2 ปี เราอายุมากกว่าค่ะ อายุประมาณยี่สิบปลายๆ เราคบกันมาประมาณ 3 ปีได้ค่ะ
ชีวิตคู่ก้เรื่อยๆ ทุกวันนี้ก้อยู่ด้วยกันค่ะ แล้วทีนี้ทุกอย่างก็เหมือนจะดีค่ะ จนกระทั่งเราอยากให้แฟนเราเปลี่ยนงาน
คือแฟนเราเรียนจบคณะวิศวกรรมค่ะ จากมหาลัยรัฐบาลชื่อดังทางภาคเหนือ แต่คือว่างานที่เค้าทำเนี่ยเป็นบ.รับเหมาเล็กๆค่ะ
เงินเดือนประมาณ 13,xxx ซึ่งเรามองว่ามันน้อยมาก เราเงินเดือนเยอะกว่าแฟนเรา 2 เท่าค่ะ ค่าใช้จ่ายหลักๆเลยตกมาที่เราค่ะ
ค่าห้อง ค่าน้ำมันรถ ค่าของใช้ในห้อง
พอเค้าทำงานตรงนี้ได้หกเดือนทางบ.ก็บอกว่าจะขึ้นเงินเดือนให้ค่ะ แต่ก็ไม่ขึ้น เราเลยบอกเค้าว่าลองหางานใหม่ดีมั้ย
เค้าก็บอกว่าขอทำงานนี้ให้ครบ 1 ปีก่อน จะได้มีประสบการณ์ในการทำงาน เราก็โอเตค่ะ
จากนั้นพอครบ 1 ปี เราบอกเค้าหางานใหม่อีกครั้ง เพราะทุกวันนี้เค้าก็บ่นค่ะว่าบ.เค้าไม่มีระบบอะไรเลย
เวลาทำงานแปดโมง บางคนก็มาตรงบ้าง มาไม่ตรงบ้าง บางคนสายเกือบชม. ก็ไม่มีใครว่าอะไร วันลาพักผ่อนมีให้ 2 ครั้งต่อปี
เราบอกให้เค้าลองหางานใหม่ เงินเดือนทุกวันนี้ได้น้อยมากแถมบริษัทไม่มีระบบอะไรเลย
เค้าบอกว่าเค้าอยากทำงานที่เค้าชอบแต่เงินเดือนไม่ต้องเยอะมากก็ได้ แต่เราบอกเค้าว่าอยากให้เค้าสมัครงานในบ.ใหญ่กว่านี้ และดีกว่านี้
ถ้าหากว่าจะต้องห่างกัน เราก็ไม่เป็นไร เราคิดว่าสักวันนึงเราก็จะได้อยู่ด้วยกันอยู่ดี
คือเรามองศักยภาพเค้าเป็นคนเก่งค่ะ เรียนรู้เร็ว และได้ใบกว.แล้วด้วย เค้าจบมาทำงานไปแค่ที่เดียว เค้ายังไม่รู้เลยว่าเค้าชอบทำงานแบบไหน
ถ้าเข้าได้เข้าทำงานในบ.ที่ดีกว่านี้ เค้าอาจจะได้อะไรอีกเยอะมาก อย่างประสบการณ์การทำงานกับคนที่เก่ง ทัศนคติแนวคิดต่างๆ
เราบอกเค้าว่าโลกมันกว้างกว่านี้มาก เค้าทำงานอยู่แค่ที่ตรงนี้มันไปไหนได้ไม่ไกลเลย
แต่เค้าบอกว่าเค้าไม่ชอบค่ะ เค้าไม่อยากได้เงินเดือนเยอะๆเค้าขอแค่ได้อยู่ใกล้ๆกับคนที่เค้ารักก็พอแล้ว
ความคิดของเรากับแฟนเลยสวนทางกันเลยค่ะ เราบอกเค้าว่าทุกวันนี้เงินเดือนเค้าแทบไม่พอใช้อยู่แล้วนะ
เค้าอาจจะต้องหางานที่ได้เงินเยอะกว่านี้รึป่าว บางเดือนเค้ามาขอยืมเราด้วย เราถามว่าเค้าจะเป็นแบบนี้ไปตลอดหรอ
แถมเค้าเป็นลูกคนเดียวด้วยค่ะ บ้านเค้าก็ไม่ได้มีฐานะดีนะคะ เราไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าไม่พยายามจะเลี้ยงดูพ่อแม่ ครอบครัวเค้าหรอ
แต่อันนี้เราไม่ได้พูดไปนะคะ เราถือว่ามันอาจจะเป็นเรื่องภายในครอบครัวเค้าค่ะ
จนสุดท้ายเรากดดันให้เค้าหางานใหม่ ปรากฏว่าเค้าดูเครียดมากค่ะ ชีวิตเค้าเหมือนไม่มีความสุขเลย เค้าบ่นปวดหัว
แล้วก็ซึมๆตลอด เค้าบอกว่าเค้ากดดันมากที่เราพยายามให้เค้าหางานใหม่ แต่เราช่วยเค้าดูเรซูเม่อะไรต่างๆ เราพร้อมซัพพอร์ตเค้าทุกเรื่อง
เค้าสมัครงานไปประมาณ 2-3 ที่ค่ะ ส่วนใหญ่เป็นโรงงาน เราเห็นเค้าซึมๆ เราก็ไม่สบายใจ เหมือนเราไปกดดันเค้ามากจนเกินไปค่ะ
คือตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไง ช่วงนี้เค้าก็หยุดสมัครงานไปค่ะ เพราะเราเลิกกดดันเค้าแล้ว เค้าก็ใช้ชีวิตเรื่อยๆเหมือนเดิม ไม่กระตือรือร้นอะไรเลย
เราไม่รู้ว่าควรเอายังไงต่อค่ะ บางทีเราก็ท้อกับเค้าอะคะ เราแอบคิดว่าเราจะหวังพึ่งอะไรเค้าได้มั้ย เราอยากให้เค้าไปได้ไกลกว่านี้
หรือเราควรยอมรับเค้าแบบนี้หรอคะ คิดไม่ออกเลย
อยากให้แฟนหางานใหม่ นี่เรากดดันเค้าเกินไปมั้ยคะ?
เรากับแฟนอายุห่างกันประมาณ 2 ปี เราอายุมากกว่าค่ะ อายุประมาณยี่สิบปลายๆ เราคบกันมาประมาณ 3 ปีได้ค่ะ
ชีวิตคู่ก้เรื่อยๆ ทุกวันนี้ก้อยู่ด้วยกันค่ะ แล้วทีนี้ทุกอย่างก็เหมือนจะดีค่ะ จนกระทั่งเราอยากให้แฟนเราเปลี่ยนงาน
คือแฟนเราเรียนจบคณะวิศวกรรมค่ะ จากมหาลัยรัฐบาลชื่อดังทางภาคเหนือ แต่คือว่างานที่เค้าทำเนี่ยเป็นบ.รับเหมาเล็กๆค่ะ
เงินเดือนประมาณ 13,xxx ซึ่งเรามองว่ามันน้อยมาก เราเงินเดือนเยอะกว่าแฟนเรา 2 เท่าค่ะ ค่าใช้จ่ายหลักๆเลยตกมาที่เราค่ะ
ค่าห้อง ค่าน้ำมันรถ ค่าของใช้ในห้อง
พอเค้าทำงานตรงนี้ได้หกเดือนทางบ.ก็บอกว่าจะขึ้นเงินเดือนให้ค่ะ แต่ก็ไม่ขึ้น เราเลยบอกเค้าว่าลองหางานใหม่ดีมั้ย
เค้าก็บอกว่าขอทำงานนี้ให้ครบ 1 ปีก่อน จะได้มีประสบการณ์ในการทำงาน เราก็โอเตค่ะ
จากนั้นพอครบ 1 ปี เราบอกเค้าหางานใหม่อีกครั้ง เพราะทุกวันนี้เค้าก็บ่นค่ะว่าบ.เค้าไม่มีระบบอะไรเลย
เวลาทำงานแปดโมง บางคนก็มาตรงบ้าง มาไม่ตรงบ้าง บางคนสายเกือบชม. ก็ไม่มีใครว่าอะไร วันลาพักผ่อนมีให้ 2 ครั้งต่อปี
เราบอกให้เค้าลองหางานใหม่ เงินเดือนทุกวันนี้ได้น้อยมากแถมบริษัทไม่มีระบบอะไรเลย
เค้าบอกว่าเค้าอยากทำงานที่เค้าชอบแต่เงินเดือนไม่ต้องเยอะมากก็ได้ แต่เราบอกเค้าว่าอยากให้เค้าสมัครงานในบ.ใหญ่กว่านี้ และดีกว่านี้
ถ้าหากว่าจะต้องห่างกัน เราก็ไม่เป็นไร เราคิดว่าสักวันนึงเราก็จะได้อยู่ด้วยกันอยู่ดี
คือเรามองศักยภาพเค้าเป็นคนเก่งค่ะ เรียนรู้เร็ว และได้ใบกว.แล้วด้วย เค้าจบมาทำงานไปแค่ที่เดียว เค้ายังไม่รู้เลยว่าเค้าชอบทำงานแบบไหน
ถ้าเข้าได้เข้าทำงานในบ.ที่ดีกว่านี้ เค้าอาจจะได้อะไรอีกเยอะมาก อย่างประสบการณ์การทำงานกับคนที่เก่ง ทัศนคติแนวคิดต่างๆ
เราบอกเค้าว่าโลกมันกว้างกว่านี้มาก เค้าทำงานอยู่แค่ที่ตรงนี้มันไปไหนได้ไม่ไกลเลย
แต่เค้าบอกว่าเค้าไม่ชอบค่ะ เค้าไม่อยากได้เงินเดือนเยอะๆเค้าขอแค่ได้อยู่ใกล้ๆกับคนที่เค้ารักก็พอแล้ว
ความคิดของเรากับแฟนเลยสวนทางกันเลยค่ะ เราบอกเค้าว่าทุกวันนี้เงินเดือนเค้าแทบไม่พอใช้อยู่แล้วนะ
เค้าอาจจะต้องหางานที่ได้เงินเยอะกว่านี้รึป่าว บางเดือนเค้ามาขอยืมเราด้วย เราถามว่าเค้าจะเป็นแบบนี้ไปตลอดหรอ
แถมเค้าเป็นลูกคนเดียวด้วยค่ะ บ้านเค้าก็ไม่ได้มีฐานะดีนะคะ เราไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าไม่พยายามจะเลี้ยงดูพ่อแม่ ครอบครัวเค้าหรอ
แต่อันนี้เราไม่ได้พูดไปนะคะ เราถือว่ามันอาจจะเป็นเรื่องภายในครอบครัวเค้าค่ะ
จนสุดท้ายเรากดดันให้เค้าหางานใหม่ ปรากฏว่าเค้าดูเครียดมากค่ะ ชีวิตเค้าเหมือนไม่มีความสุขเลย เค้าบ่นปวดหัว
แล้วก็ซึมๆตลอด เค้าบอกว่าเค้ากดดันมากที่เราพยายามให้เค้าหางานใหม่ แต่เราช่วยเค้าดูเรซูเม่อะไรต่างๆ เราพร้อมซัพพอร์ตเค้าทุกเรื่อง
เค้าสมัครงานไปประมาณ 2-3 ที่ค่ะ ส่วนใหญ่เป็นโรงงาน เราเห็นเค้าซึมๆ เราก็ไม่สบายใจ เหมือนเราไปกดดันเค้ามากจนเกินไปค่ะ
คือตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไง ช่วงนี้เค้าก็หยุดสมัครงานไปค่ะ เพราะเราเลิกกดดันเค้าแล้ว เค้าก็ใช้ชีวิตเรื่อยๆเหมือนเดิม ไม่กระตือรือร้นอะไรเลย
เราไม่รู้ว่าควรเอายังไงต่อค่ะ บางทีเราก็ท้อกับเค้าอะคะ เราแอบคิดว่าเราจะหวังพึ่งอะไรเค้าได้มั้ย เราอยากให้เค้าไปได้ไกลกว่านี้
หรือเราควรยอมรับเค้าแบบนี้หรอคะ คิดไม่ออกเลย