โลกนี้ไม่เหมาะกับเรา

รู้สึกน้อยใจในโชคชะตาตัวเอง
จากที่เคยมีครอบครัวที่สมบูรณ์เพียบพร้อมทุกอย่าง  เเต่พอโตขึ้นตอนยังจำความได้พ่อเเม่เขาเลิกกัน  เเม่ย้ายกลับไปอยู่บ้านยายส่วนตัวเราก็อยู่กับพ่อ  เพราะเขาเลี้ยงดูได้ดีกว่า เราเคยพูดกับพ่อเสมอว่า  ป๋าอย่าเเต่งงานใหม่นะ
เพราะถึงวันนั้นเราคงรับไม่ได้จริงๆ เเต่พ่อก็รักษาสัญญามาตลอดจนไม่กี่อาทิตย์มานี้เรามารู้ว่าเค้าทำผู้หญิงท้อง(เเฟนใหม่เค้า) เเต่เค้าจะปิดเราตลอดว่าไม่มีเเฟนเพราะกลัวเราคิดมาก เค้าคบกันมา2-3ปีเเล้ว เราเอาโทรศัพท์เค้ามาเล่นเเล้วไปเห็นไลน์ที่ผู้หญิงคนนั้นส่งมา ความรู้สึกทุกอย่างมันเข้ามาในหัวหมด ภาพตอนเด็กๆที่อยู่ด้วยกันพ่อเเม่เราพี่ ย้อนกลับมาหมด  ว่าทำไมทุกอย่างต้องเป็นเเบบนี้  พ่อเค้าไม่ได้เอาผู้หญิงมาอยู่ในบ้าน เค้าให้เงินเราไม่เคยขาด เค้าพาเราไปกินของดีๆ เค้าดูเเลเราเป็นอย่างดี เค้าส่งเราเรียนโรงเรียนดีๆที่ต่างจังหวัด เเต่พอเราเจอเรื่องเเบบนี้มันไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้นเลย เรารู้สึกเคว้งคว้างไปหมด บางทีดึกๆก็นอนร้องไห้ เรารู้สึกเหนื่อยกับสิ่งที่ต้องมาเจอ  คิดถึงเเม่ อยากย้อนเวลากลับไปตอนเด็กอยากให้เค้าไม่ต้องเลิกกัน ถ้าเค้าไม่เลิกกันก็คงไม่มีเรื่องเเบบนี้ เค้าสองคนพูดเสมอมันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่  เเต่เค้าเคยนึกถึงใจเราบ้างมั้ยว่าเด็กเเบบเราจะรู้สึกยังไง เสียใจมั้ย เราไม่อยากอยู่อีกเเล้วโลกนี้มันไม่เหมาะกับเรามันโหดร้ายเกินไป  อยากหลุดพ้นจากความรู้สึกเเบบนี้ อยากหลุดลอยไป หลับใหลไปในที่ที่ไม่ต้องทรมานใจ ไม่อยากต้องมารับรู้อะไรอีก