สวัสดีครับ คือผมกับแฟนคบกันมาเกือบจะ1ปีแล้ว แต่เราเคยเลิกกันไปตอนคบกันได้3เดือนครับ เลิกที่ขนาดว่าคำว่าเพื่อนเขายังให้ผมไม่ได้ในช่วงแรกๆ ตามง้อทุกวิธีแต่ถูกมองว่ารำคาญ
ผมจะใช้ชื่อย่าแฟนเป็นอักษร น. ส่วนคนที่ชอบแฟนผม คือก.นะครับ
น.เลิกกับผมไปแล้วก.เข้ามาปลอบเขา จนเขาทั้งคู่ก็ชอบกันและคุยกัน(แต่ก.ก็มีแฟนอยู่แล้ว) ส่วนผมเปิดใจรับคนใหม่เข้ามาครับ
ยอมรับว่าตลอดเวลาที่คบกับคนใหม่ผมติดต่อเขาตลอดครับ ผมกับเขาความสัมพันธ์เริ่มกลับมาดีขึ้น
จนมีอยู่ช่วงนึงที่เขาอยากให้ผมกลับไป ผมจึงขอให้เขาเลิกยุ่งกับก. แต่น.ทำให้ไม่ได้ครับ ผมเลยตัดสินใจที่จะเป็นแค่เพื่อนครับ
จนมาวันนึงผมได้รู้ว่าแฟนใหม่ผม เกือบจะไปมีอะไรกับคนอื่น และน.อยู่ข้างผมตลอดในตอนที่ผมรู้ความจริง ผมจึงกลับมาคบกันครับ
หลังจากคบกันมา เราเริ่มทะเลาะกันหนักขึ้น น.ถึงก.บ้าง บ่นคิดถึงก.ให้ผมฟังบ้าง ผมไม่รู้ว่าเล่นหรือจริง ผมทำได้แค่ยิ้มแล้วเก็บไว้ในใจครับ เพราะถ้าชวนทะเลาะ มันจะมีคำว่าเลิกตามมาทันที
ช่วงหลังมานี้เขาทะเลาะกับผมทีเขาจะชอบพูดว่าผม ว่าผมโง่บ้าง ดูแลเขาไม่ได้บ้าง ยอมรับครับว่าผมไม่ได้ดีอะไร แต่ก็ยังพอมีดีอยู่บ้าง ทุกครั้งที่มะเลาะคำพูดมันจะแรงขึ้นเรื่อยๆ และจบที่การขอเลิก จนผมท้อไม่อยากอยู่ แต่ผมก็ง้อและไม่ยอมเลิก ผมกลัวตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้าครับ ผมไม่ค่อยสุงสิงอะไรกับใคร และโดนที่บ้านกดดันเรื่องเรียนตลอด ถึงผมจะเรียนได้3.00+ในมหาลัย แต่ก็ยังน้อยในสายตาครอบครัว
ผมควรทำอย่างไงดีครับ ผมเครียดมาก ไม่รู้จะมีทางออกไหนดีสุด😔
ทะเลาะกับแฟนบ่อยมาก กดดันตัวเองสุดๆ
ผมจะใช้ชื่อย่าแฟนเป็นอักษร น. ส่วนคนที่ชอบแฟนผม คือก.นะครับ
น.เลิกกับผมไปแล้วก.เข้ามาปลอบเขา จนเขาทั้งคู่ก็ชอบกันและคุยกัน(แต่ก.ก็มีแฟนอยู่แล้ว) ส่วนผมเปิดใจรับคนใหม่เข้ามาครับ
ยอมรับว่าตลอดเวลาที่คบกับคนใหม่ผมติดต่อเขาตลอดครับ ผมกับเขาความสัมพันธ์เริ่มกลับมาดีขึ้น
จนมีอยู่ช่วงนึงที่เขาอยากให้ผมกลับไป ผมจึงขอให้เขาเลิกยุ่งกับก. แต่น.ทำให้ไม่ได้ครับ ผมเลยตัดสินใจที่จะเป็นแค่เพื่อนครับ
จนมาวันนึงผมได้รู้ว่าแฟนใหม่ผม เกือบจะไปมีอะไรกับคนอื่น และน.อยู่ข้างผมตลอดในตอนที่ผมรู้ความจริง ผมจึงกลับมาคบกันครับ
หลังจากคบกันมา เราเริ่มทะเลาะกันหนักขึ้น น.ถึงก.บ้าง บ่นคิดถึงก.ให้ผมฟังบ้าง ผมไม่รู้ว่าเล่นหรือจริง ผมทำได้แค่ยิ้มแล้วเก็บไว้ในใจครับ เพราะถ้าชวนทะเลาะ มันจะมีคำว่าเลิกตามมาทันที
ช่วงหลังมานี้เขาทะเลาะกับผมทีเขาจะชอบพูดว่าผม ว่าผมโง่บ้าง ดูแลเขาไม่ได้บ้าง ยอมรับครับว่าผมไม่ได้ดีอะไร แต่ก็ยังพอมีดีอยู่บ้าง ทุกครั้งที่มะเลาะคำพูดมันจะแรงขึ้นเรื่อยๆ และจบที่การขอเลิก จนผมท้อไม่อยากอยู่ แต่ผมก็ง้อและไม่ยอมเลิก ผมกลัวตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้าครับ ผมไม่ค่อยสุงสิงอะไรกับใคร และโดนที่บ้านกดดันเรื่องเรียนตลอด ถึงผมจะเรียนได้3.00+ในมหาลัย แต่ก็ยังน้อยในสายตาครอบครัว
ผมควรทำอย่างไงดีครับ ผมเครียดมาก ไม่รู้จะมีทางออกไหนดีสุด😔