ผมมีปัญหาแบบบุ๊คครับ
ในกรณีของบุ๊ค จะใช้การเล่นเกมในการหนีปัญหาต่างๆ เพื่อหนีจากการถูกแกล้งจากเพื่อน จากการทะเลาะกันของพ่อแม่
ส่วนในกรณีของผม ผมใช้การหลบหลีก และเล่นเฟสบุ๊คในการหนีออกจากปัญหาต่างๆ ทั้ง
- พ่อแม่ทะเลาะกัน
- พ่อแม่ตีกัน
- พ่อด่า
- พ่อตีแม่
- พ่อใช้อารมณ์
- คำถามจากพ่อแม่ที่รู้ครับว่าเป็นห่วง แต่มันกระทบจิตใจ และใส่ความคาดหวังไปด้วย + อารมณ์
- การโดนเปรียบเทียบ
ผมเคยโดนพ่อทั้งตี ทั้งตบครับ โดนตั้งแต่เด็ก เห็นพี่ แม่ โดนตีตลอด ผมเคยคิดฆ่าตัวตายครับ มันเป็นจุดที่มันเหนื่อย เจอแต่อะไรที่มันเหมือนเดิม แสดงความรู้สึก ความคิดเห็นอะไรก็ไม่ได้ มาเรียนผมก็ไม่มีความสุข ห่วงแม่ ไม่รู้จะทะเลาะอะไรกันบ้าง อยากกลับบ้านก็อยากกลับ แต่พอกลับบ้านกลับต้องเจอปัญหาต่างๆ จนทำให้ไม่อยากกลับเลย มันเครียด จนผมต้องแสดงออกด้วยการปลีกตัวออกไป ดูละคร เล่นเฟส เพราะในเฟส ผมสามารถแสดงความคิดเห็น มีตัวตน มีคนสนใจ เวลาอยู่กับเพื่อน ผมปกติมากครับ แต่พอกลับบ้าน ผมจะเก็บตัวตลอด พ่อแม่ก็ด่าอีกนั่นแหละครับ มันยิ่งทำให้ผมสร้างกำแพงกับคนในครอบครัวมากขึ้น ผมพยายามพูดคุยด้วยแล้วครับ แต่ทุกครั้งที่คุย ผมก็ไม่สามารถแสดงความคิดเห็นได้ เลยไม่อยากคุยด้วย เพราะไม่อยากมีปัญหา
การคิดฆ่าตัวตายของผม มันมาเป็นระยะๆ เวลาที่เครียดเรื่องครอบครัว
ผมถูกตั้งความหวัง
พ่อแม่ก็พูดนะครับว่าไม่อยากให้เรียนแบบเครียดๆ แต่เวลากลับบ้าน ก็พูดกรอกหูตลอดว่าทำไมไม่เรียนอันนั้น อันนี้ ทำให้ผมกดดันมาก การพูดกรอกหูว่ารีบจบ รีบหางาน จะได้มาช่วยพ่อใช้หนี้ บางทีแกก็พูดเล่น แต่คนฟังมันคิด มันเครียดมากครับ
ผมถูกตั้งคำถาม
ผมถูกตั้งคำถามจากคนรอบข้างตลอด ว่าเป็นอะไร เพศไหน คือเอาจริงๆ มันไม่ใช่เรื่องที่ควรถามกันเลย ซึ่งจริงๆแล้ว ผมเป็นไบครับ สามารถชอบได้ทั้งหญิงและชาย บางทีมันก็สับสน สุดท้ายก็รู้แหละครับ ว่าถามก็แค่อยากจะล้อ
ผมหาเวลาไปพบหมออยู่ครับ
****ขอความกรุณา หากแสดงความคิดเห็น ช่วยแสดงด้วยความสุภาพด้วยนะครับ ผมไม่ได้มาตั้งกระทู้เพื่อประจานครอบครัวตัวเอง แค่ต้องการคำแนะนำ เพื่อการแก้ปัญหา ทั้งของผม และคนที่มีปัญหาเหมือนกัน หรือคล้ายๆ กัน ขอบคุณมากครับ
ผมมีปัญหาเหมือนบุ๊ค ในเรื่องวัยแสบสาแหรกขาด ครับ
ในกรณีของบุ๊ค จะใช้การเล่นเกมในการหนีปัญหาต่างๆ เพื่อหนีจากการถูกแกล้งจากเพื่อน จากการทะเลาะกันของพ่อแม่
ส่วนในกรณีของผม ผมใช้การหลบหลีก และเล่นเฟสบุ๊คในการหนีออกจากปัญหาต่างๆ ทั้ง
- พ่อแม่ทะเลาะกัน
- พ่อแม่ตีกัน
- พ่อด่า
- พ่อตีแม่
- พ่อใช้อารมณ์
- คำถามจากพ่อแม่ที่รู้ครับว่าเป็นห่วง แต่มันกระทบจิตใจ และใส่ความคาดหวังไปด้วย + อารมณ์
- การโดนเปรียบเทียบ
ผมเคยโดนพ่อทั้งตี ทั้งตบครับ โดนตั้งแต่เด็ก เห็นพี่ แม่ โดนตีตลอด ผมเคยคิดฆ่าตัวตายครับ มันเป็นจุดที่มันเหนื่อย เจอแต่อะไรที่มันเหมือนเดิม แสดงความรู้สึก ความคิดเห็นอะไรก็ไม่ได้ มาเรียนผมก็ไม่มีความสุข ห่วงแม่ ไม่รู้จะทะเลาะอะไรกันบ้าง อยากกลับบ้านก็อยากกลับ แต่พอกลับบ้านกลับต้องเจอปัญหาต่างๆ จนทำให้ไม่อยากกลับเลย มันเครียด จนผมต้องแสดงออกด้วยการปลีกตัวออกไป ดูละคร เล่นเฟส เพราะในเฟส ผมสามารถแสดงความคิดเห็น มีตัวตน มีคนสนใจ เวลาอยู่กับเพื่อน ผมปกติมากครับ แต่พอกลับบ้าน ผมจะเก็บตัวตลอด พ่อแม่ก็ด่าอีกนั่นแหละครับ มันยิ่งทำให้ผมสร้างกำแพงกับคนในครอบครัวมากขึ้น ผมพยายามพูดคุยด้วยแล้วครับ แต่ทุกครั้งที่คุย ผมก็ไม่สามารถแสดงความคิดเห็นได้ เลยไม่อยากคุยด้วย เพราะไม่อยากมีปัญหา
การคิดฆ่าตัวตายของผม มันมาเป็นระยะๆ เวลาที่เครียดเรื่องครอบครัว
ผมถูกตั้งความหวัง
พ่อแม่ก็พูดนะครับว่าไม่อยากให้เรียนแบบเครียดๆ แต่เวลากลับบ้าน ก็พูดกรอกหูตลอดว่าทำไมไม่เรียนอันนั้น อันนี้ ทำให้ผมกดดันมาก การพูดกรอกหูว่ารีบจบ รีบหางาน จะได้มาช่วยพ่อใช้หนี้ บางทีแกก็พูดเล่น แต่คนฟังมันคิด มันเครียดมากครับ
ผมถูกตั้งคำถาม
ผมถูกตั้งคำถามจากคนรอบข้างตลอด ว่าเป็นอะไร เพศไหน คือเอาจริงๆ มันไม่ใช่เรื่องที่ควรถามกันเลย ซึ่งจริงๆแล้ว ผมเป็นไบครับ สามารถชอบได้ทั้งหญิงและชาย บางทีมันก็สับสน สุดท้ายก็รู้แหละครับ ว่าถามก็แค่อยากจะล้อ
ผมหาเวลาไปพบหมออยู่ครับ
****ขอความกรุณา หากแสดงความคิดเห็น ช่วยแสดงด้วยความสุภาพด้วยนะครับ ผมไม่ได้มาตั้งกระทู้เพื่อประจานครอบครัวตัวเอง แค่ต้องการคำแนะนำ เพื่อการแก้ปัญหา ทั้งของผม และคนที่มีปัญหาเหมือนกัน หรือคล้ายๆ กัน ขอบคุณมากครับ