ก่อนอื่นขอบอกก่อนเลยว่า จะเป็นคำปรึกษา หรือเป็นน้ำเย็นราดหัวเลยก็ได้ค่ะ (หรือจะด่าให้ได้สติก็ได้)
คือ เราคบกับคนๆ นึงมา 2 ปี เริ่มจากการที่เขาเข้ามาหาเราก่อน ในตอนที่เรายังคบกับแฟนคนเก่าอยู่
เราก็คุยกับเขาเหมือนคุยกับเพื่อนปกติทั่วไป จนวันนึงเราเลิกกับแฟนเก่า เขาก็เข้ามาในชีวิตเราแบบเต็มตัว
แรกๆ ตอนที่เขาจีบเราใหม่ๆ เขาน่ารักมาก ขยันหาเพลงนู่นเพลงนี่มาเปิดให้เราฟัง แต่พอเขาเข้ามาในชีวิตเราจริงๆ แล้ว เขากลับไม่เป็นเหมือนเดิม..
แล้วมันก็เป็นแบบนั้นมาตลอด ช่องว่างนี้ไม่เคยลดลง ความน่ารักของเขายังอยู่ แต่ไม่ได้ออกมามากเหมือนตอนที่จีบเราใหม่ๆ
อาจจะมีมุขอะไรตลกๆ บ้าง ยิ้มๆ บ้าง เราก็ไม่ได้มีปัญหากับตรงนั้นเท่าไหร่ แต่ปัญหาที่แท้จริงของเราคือ
ถ้าใครย้อนไปดูกระทู้เก่าของเรา ก็อาจจะทราบแล้วว่าเราเป็นคนทุ่มเทให้กับแฟนมาก ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม คือไม่ได้คิดถึงความพอดี หรือขาดทุนอะไรเลย
คือพอเป็นแฟนเราก็ทุ่มเทให้ทุกอย่าง แต่ไม่รู้ว่าเพราะเราเป็นแบบนั้น หรือเขาเป็นแบบนี้อยู่แล้วตั้งแต่แรก เราจึงเริ่มรู้สึกว่าเราโดนเอาเปรียบ
2 ปีที่ผ่านมา เราเป็นฝ่ายให้ตลอด เขาให้เราทำอะไรเราก็ทำทุกอย่าง จนเหมือนเป็นคนรับใช้ ซึ่งจริงๆ แล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องเหนือบ่ากว่าแรงเราเลย
เช่นแบบ จะให้เราหานู่นหานี่ให้ โดยที่เขาไม่ทำอะไรเลย และไม่เคยสนใจว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ อยากได้อะไรปุ้บ เราต้องทำให้ทันที ต้องวางสิ่งที่เรากำลังทำทันที ไม่งั้นจะงอน หรือทะเลาะกัน แล้วความงอนของเขาคือไม่ใช่การงอนเหมือนคนอื่นปกติทั่วไป คืองอนแล้วหายเลย หายไปในอากาศ
บางครั้งหายไปครึ่งวัน บางครั้งหายไปเป็นวันก็มี เคยหายไปนานสุดเกือบเดือน จำไม่ได้ว่าทะเลาะกันเรื่องอะไร แต่เท่าที่จำได้ก็คือ "ไม่เคยทะเลาะกันเรื่องใหญ่" ทุกครั้งที่ทะเลาะกันก็คือเรื่องเล็กๆ เขาบล็อคเฟสเรา บล็อคทุกอย่างไม่ให้เราติดต่อเขาได้ ตอนนั้นจำได้ว่าผ่านไปประมาณอาทิตย์นึง เราก็ทำใจแล้วแหละว่ารอบนี้คงไปจริงๆ แต่กลังจากนั้นเดือนนึงเขาก็กลับมา ไม่ได้กลับมาง้อนะคะ กลับมาทำตัวเหมือนเดิม เอาแต่ใจเหมือนเดิม แต่ก็นั่นแหละค่ะ เราก็กลับไป แทบทุกครั้งจะเป็นแบบนี้ ตลอด 2 ปีที่ผ่านมา ไม่ว่าจะทะเลาะกันเรื่องอะไร คนที่ขอโทษจะเป็นเราเสมอ ไม่ใช่แค่ขอโทษก่อนนะคะ แต่ไม่เคยได้ยินคำว่าขอโทษจากปากเขาเลย ไม่ว่าเราจะผิด หรือไม่ผิด หรือเขาผิด คนที่เป็นฝ่ายขอโทษ คือเราฝ่ายเดียว เพราะเราไม่อยากให้ทะเลาะให้งอนกันนาน
จนครั้งล่าสุดเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา วันนั้นเราโทรคุยกับเขาอยู่ แล้วพอดีเรามีธุระต้องทำด่วน เราบอกกับเขาในสายว่า "เดี๋ยวมานะ แปปนึง" เขาก็ตอบกลับมาว่า "อ่าฮะ" ซึ่งปกติเขาก็จะตอบแบบนี้ แปลว่ารับเรื่องแล้ว เราก็ลุกออกมาทำธุระของเรา ผ่านไปประมาณ 5 นาที เขาทักเรามาในแชทว่า "หายไปไหนเงียบเลย ไปไหนก็ไม่บอก งั้นไปนอนแล้วนะ ฝันดี" เราก็ลุกเป็นไฟเลยสิคะ เอาแล้วงอนอีกแล้ว เราก็ทิ้งงานเลย รีบกลับมาตอบแชทว่า "ก็ไปทำงานไงคะ บอกแล้วนี่นา เธอก็ตอบรับแล้วนี่คะ" ผลที่ได้รับคือ "ไม่รู้ ไม่เห็นจำได้เลย อย่ามาโกหก" เราก็ด้วยความเหนื่อยๆ + เหนื่อยใจสะสมมา 2 ปี เลยพิมพ์ไปว่า "โอเค ผิดเองแหละ ขอโทษละกันค่ะ" .....เงียบ..... เราก็โมโหๆ ถามไปว่า จะคุยต่อมั้ย เขาบอกกลับมาว่า "ไปนอนอนเถอะ" นั้นคือประโยคสุดท้ายที่เขาตอบเรามา แล้วก็หายไปเลย คราวนี้ไม่บล็อคไม่อะไรทั้งนั้นนะคะ เราก็ทำตัวเหมือนปกติในวันอังคาร ก็คือทักไปว่า ตื่นแล้วนะ บลาๆๆ ......เงียบ...... ไม่มีอะไรตอบกลับมาเลย จนถึงวันนี้ เราก็ขยันหมั่นเพียรเข้าไปดูแชททุกวัน แทบจะทุกชั่วโมง มีการออนไลน์นะคะ แต่ไม่อ่าน ไม่ตอบ ไม่อะไรทั้งนั้น
เราควรจะทำยังไง คือหวังว่าเขาจะใจดีกับเรากว่านี้คงไม่หวังแล้วล่ะค่ะ เพราะเหมือนมันเคยชินกับที่เขาเป็นแบบนี้แล้ว และเราก็รับได้แล้วก็ยังรักเขาอยู่เหมือนเดิม จนตอนนี้ก็รักเขาอยู่ ทรมาณใจมาก ทุกนาทีของคนรอมันนานมาก ทั้งๆ ที่รู้นะคะว่าเขาอาจจะไม่กลับมาแล้ว
ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ...
ขอคำปรึกษาเรื่องรักแฟนข้างเดียวค่ะ
คือ เราคบกับคนๆ นึงมา 2 ปี เริ่มจากการที่เขาเข้ามาหาเราก่อน ในตอนที่เรายังคบกับแฟนคนเก่าอยู่
เราก็คุยกับเขาเหมือนคุยกับเพื่อนปกติทั่วไป จนวันนึงเราเลิกกับแฟนเก่า เขาก็เข้ามาในชีวิตเราแบบเต็มตัว
แรกๆ ตอนที่เขาจีบเราใหม่ๆ เขาน่ารักมาก ขยันหาเพลงนู่นเพลงนี่มาเปิดให้เราฟัง แต่พอเขาเข้ามาในชีวิตเราจริงๆ แล้ว เขากลับไม่เป็นเหมือนเดิม..
แล้วมันก็เป็นแบบนั้นมาตลอด ช่องว่างนี้ไม่เคยลดลง ความน่ารักของเขายังอยู่ แต่ไม่ได้ออกมามากเหมือนตอนที่จีบเราใหม่ๆ
อาจจะมีมุขอะไรตลกๆ บ้าง ยิ้มๆ บ้าง เราก็ไม่ได้มีปัญหากับตรงนั้นเท่าไหร่ แต่ปัญหาที่แท้จริงของเราคือ
ถ้าใครย้อนไปดูกระทู้เก่าของเรา ก็อาจจะทราบแล้วว่าเราเป็นคนทุ่มเทให้กับแฟนมาก ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม คือไม่ได้คิดถึงความพอดี หรือขาดทุนอะไรเลย
คือพอเป็นแฟนเราก็ทุ่มเทให้ทุกอย่าง แต่ไม่รู้ว่าเพราะเราเป็นแบบนั้น หรือเขาเป็นแบบนี้อยู่แล้วตั้งแต่แรก เราจึงเริ่มรู้สึกว่าเราโดนเอาเปรียบ
2 ปีที่ผ่านมา เราเป็นฝ่ายให้ตลอด เขาให้เราทำอะไรเราก็ทำทุกอย่าง จนเหมือนเป็นคนรับใช้ ซึ่งจริงๆ แล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องเหนือบ่ากว่าแรงเราเลย
เช่นแบบ จะให้เราหานู่นหานี่ให้ โดยที่เขาไม่ทำอะไรเลย และไม่เคยสนใจว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ อยากได้อะไรปุ้บ เราต้องทำให้ทันที ต้องวางสิ่งที่เรากำลังทำทันที ไม่งั้นจะงอน หรือทะเลาะกัน แล้วความงอนของเขาคือไม่ใช่การงอนเหมือนคนอื่นปกติทั่วไป คืองอนแล้วหายเลย หายไปในอากาศ
บางครั้งหายไปครึ่งวัน บางครั้งหายไปเป็นวันก็มี เคยหายไปนานสุดเกือบเดือน จำไม่ได้ว่าทะเลาะกันเรื่องอะไร แต่เท่าที่จำได้ก็คือ "ไม่เคยทะเลาะกันเรื่องใหญ่" ทุกครั้งที่ทะเลาะกันก็คือเรื่องเล็กๆ เขาบล็อคเฟสเรา บล็อคทุกอย่างไม่ให้เราติดต่อเขาได้ ตอนนั้นจำได้ว่าผ่านไปประมาณอาทิตย์นึง เราก็ทำใจแล้วแหละว่ารอบนี้คงไปจริงๆ แต่กลังจากนั้นเดือนนึงเขาก็กลับมา ไม่ได้กลับมาง้อนะคะ กลับมาทำตัวเหมือนเดิม เอาแต่ใจเหมือนเดิม แต่ก็นั่นแหละค่ะ เราก็กลับไป แทบทุกครั้งจะเป็นแบบนี้ ตลอด 2 ปีที่ผ่านมา ไม่ว่าจะทะเลาะกันเรื่องอะไร คนที่ขอโทษจะเป็นเราเสมอ ไม่ใช่แค่ขอโทษก่อนนะคะ แต่ไม่เคยได้ยินคำว่าขอโทษจากปากเขาเลย ไม่ว่าเราจะผิด หรือไม่ผิด หรือเขาผิด คนที่เป็นฝ่ายขอโทษ คือเราฝ่ายเดียว เพราะเราไม่อยากให้ทะเลาะให้งอนกันนาน
จนครั้งล่าสุดเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา วันนั้นเราโทรคุยกับเขาอยู่ แล้วพอดีเรามีธุระต้องทำด่วน เราบอกกับเขาในสายว่า "เดี๋ยวมานะ แปปนึง" เขาก็ตอบกลับมาว่า "อ่าฮะ" ซึ่งปกติเขาก็จะตอบแบบนี้ แปลว่ารับเรื่องแล้ว เราก็ลุกออกมาทำธุระของเรา ผ่านไปประมาณ 5 นาที เขาทักเรามาในแชทว่า "หายไปไหนเงียบเลย ไปไหนก็ไม่บอก งั้นไปนอนแล้วนะ ฝันดี" เราก็ลุกเป็นไฟเลยสิคะ เอาแล้วงอนอีกแล้ว เราก็ทิ้งงานเลย รีบกลับมาตอบแชทว่า "ก็ไปทำงานไงคะ บอกแล้วนี่นา เธอก็ตอบรับแล้วนี่คะ" ผลที่ได้รับคือ "ไม่รู้ ไม่เห็นจำได้เลย อย่ามาโกหก" เราก็ด้วยความเหนื่อยๆ + เหนื่อยใจสะสมมา 2 ปี เลยพิมพ์ไปว่า "โอเค ผิดเองแหละ ขอโทษละกันค่ะ" .....เงียบ..... เราก็โมโหๆ ถามไปว่า จะคุยต่อมั้ย เขาบอกกลับมาว่า "ไปนอนอนเถอะ" นั้นคือประโยคสุดท้ายที่เขาตอบเรามา แล้วก็หายไปเลย คราวนี้ไม่บล็อคไม่อะไรทั้งนั้นนะคะ เราก็ทำตัวเหมือนปกติในวันอังคาร ก็คือทักไปว่า ตื่นแล้วนะ บลาๆๆ ......เงียบ...... ไม่มีอะไรตอบกลับมาเลย จนถึงวันนี้ เราก็ขยันหมั่นเพียรเข้าไปดูแชททุกวัน แทบจะทุกชั่วโมง มีการออนไลน์นะคะ แต่ไม่อ่าน ไม่ตอบ ไม่อะไรทั้งนั้น
เราควรจะทำยังไง คือหวังว่าเขาจะใจดีกับเรากว่านี้คงไม่หวังแล้วล่ะค่ะ เพราะเหมือนมันเคยชินกับที่เขาเป็นแบบนี้แล้ว และเราก็รับได้แล้วก็ยังรักเขาอยู่เหมือนเดิม จนตอนนี้ก็รักเขาอยู่ ทรมาณใจมาก ทุกนาทีของคนรอมันนานมาก ทั้งๆ ที่รู้นะคะว่าเขาอาจจะไม่กลับมาแล้ว
ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ...