ผมรักผู้หญิงคนนึงครับแต่มันมีอะไรหลายๆอย่างขวาง

เริ่มเลยนะครับยาวหน่อย5555คือผมกับเธอเรารู้จักกันตอนเรียนมัธยมครับตอนนั้นสถานะของเราเป็นแค่รุ่นพี่กับรุ่นน้องแล้วก็ไม่ได้สนิทอะไรกันเป็นพิเศษแค่แบบเจอหน้าก็แค่รู้ชื่อแต่ที่เริ่มมาสนิทกันได้เพราะน้องอีกคนนึงคือเรื่องมันมีอยู่ว่าน้อฝคนนี้อะครับสนิทกับผมเพราะเราเล่นกีฬาเดียวกันแล้วเหมือนช่วงผมจบม.6น้องเค้าก็หนีออกจากบ้านมาน้องเค้าไม่มีที่ไปแล้วทางบ้านน้องเค้าก็ไม่เอาน้องแล้วด้วยน้องเค้าก็มาขออาศัยอยู่ผมก็ช่วงนั้นน้องคนนั้นก็คบกับผญ.คนนี้อยู่น้องคนนี้ออกจะเกเรนิดนึงชอบไม่ไปเรียนแต่ผมก็ต้องไปส่งถึงหน้ารร.ตลอดบางทีผมก็คิดว่ามันเป็นลูกชายผมคนนึงนะ55555น้องกับแฟนน้องเค้าอะทะเลาะกันบ่อยผมเนียแหละที่เป็นคนเคลียให้ตลอดเลยจึงเริ่มสนิทกันส่วนใหญ่ก็น้องผมเนียแหละชอบมั่วนิ่มหลอกแฟนไปเรื่อยจนหลังๆบางทีผมก้เริ่มสงสารแฟนน้องทีนี้มาถึงจุดแตกหักกับผมกับน้องคนนี้บ้างครับคือวันนั้นเป็นวันปีใหม่ผมก็กลับบ้านตจว.แล้วผมก็ทิ้งคอนโดไว้ให้น้องเพราะน้องมันคงไม่มีที่ไปอะพอดีวันที่3ผมมาทำธุระในเมืองพอดีเลยแวะเข้าไปดูที่ห้องหน่อยผมนี่เข้าทรุดเลยภาพที่เห็นคือเด็กม.ปลาย8คนมานอนอัดในห้องผมห้องรับแขกนี่ขี้บุหรี่เกรื่อนเลยในห้องนอนฟ่าก็ดำน่าจะเพราะเอาบุหรี่ไปสูบในห้องนอนตรงระเบียงนี่ไม่ต้องพุดถึงหลังจากนั้นผมก้ให้ช่วยกันทำความสะอาดแล้วหลังๆผมก็ไม่ค่อยได้ให้มานอนบ่อยเพราะป้าน้องกลับมาอยุ่ไทยแล้วบวกกับมหาลัยผมก็เปิดเรียนแล้วผมไปเรียนช่วง10โมงแล้วน้องไม่ยอมออกไปโรงเรียนสอบกลางภาคผมจำได้แม่นเลยผมตื่นมาตอน6โมงมาปลุกน้องไปสอบมันก็ตื่นนะผมเห็นมันลุกไปละผมก็นึกว่าจะไปอาบน้ำผมก็กะว่าจะงีบต่อซักแปปพอน้องมันอาบน้ำเสร็จน้องมันคงมาปลุกให้ไปส่งคุณพระผมตื่นมาตอน10โมงน้องมันนอนอยู่ข้างๆผมผมนี่งงเลยสอบกลางภาคนะเห้ย นั่นแหละนอกเรื่องยาวเลยผมขอโทษคุณผู้อ่านด้วย5555ก็พอมันไม่ได้อยู่กับผมทุกวันก็เริ่มไปติดรุ่นพี่ที่อื่นก็ผมก็มารู้อีกทีก็มส.ไปหลายตัวเลยผมก็เลยช่วยๆคุยกับอ.ให้จนจบ.6มาอย่างยากลำบากแล้วช่วงนั้นแฟนน้องเค้าก็โทรมาปรึกษาผมบ่อยๆจนสุดท้ายก็เลยกันแฟนน้องเค้าก็เลยมาเล่าให้ฟังว่าน้องคนนี้อะเอาผมไปว่าไปนินทาว่าผมโง่งู้นงี้ผมก็เลยตัดหางปล่อยวัดเลยผ่านไปประมาณ2เดือนกว่าๆผมก็โดนแฟนทิ้งแต่ไม่ใช่เพราะผญ.คนนี้นะแฟนผมไปคบกับคนที่เล่นเกมด้วยกันอะลองไปอ่านกระทู้เก่าๆของผมดูแล้วเธอก็ทักมาคนแรกเลยแต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรไม่มีอารมย์คุยจนผ่านไป3เดือนผมที่ใช่ชีวิตแบบloserที่ออกจากดักแด้เป็นคนที่แบบไม่เอาอะไรเลยน้ำหนักผมจาก71ขึ้นมา95เรียนก็ไม่ค่อยไปแบบคนที่ไม่มีอะไรเลยอะจนวันนึงก็เจอเธอโดยบังเอิญที่งานวันครูที่รร.น้องเค้าก็เห็นผมสภาพแบบนั้นก็รับไม่ได้คืนนั้นเธอก็ทักผมมาคุยด้วยเราก็คุยกันเรื่อยเปื่อยหลังๆเธอก็มาทำความสะอาดห้องให้ซักผ้าบ้างบางวันก็ซื้อข้าวมาให้บ้างเธอก็พาผมไปเข้าฟิตเนตพาไปว่ายน้ำนู่นนี่นั่นจนผมกลับมาเกือบเหมือนเดิมแต่สถานะเราก็แค่พี่น้องกันจนวันนึงผมไปดูหนังละสองคนข้างหน้าผมอะคือแฟนเก่าผมกับแฟนใหม่แถมจูกันไม่อายฟ้าดินอีกผมกลับมาห้องเข้าโหมดloserเลยครับจากนั้นเธอก็แวะมาดูผมเพราะเห็นหายไปทั้งวันเลยสภาพผมตอนนั้นคือนอนเปิดเพลงเศร้าร้องไห้คลุมโปงอยู่บนเตียงสิ่งที่ผมคิดตอนนั้นคือโคตรน่าอายเลยแต่เธอก็เข้ามานอนกอดผมแล้วก็จูบผมนี่ไปไม่เป็นเลยแล้วเธอก็บอกผมว่าเธออยู่ตรงนี้แล้วไม่ต้องร้องนะเหมือนซีรีย์เกาหลีเลยอะแค่ผมเป็นนางเอก5555หลังจากนั้นผมก็เล่าให้เธอฟังแล้วเราก็คุยกันต่ออีกแปปนึงเธอก็กลับแล้วก็ไม่พูดถึงเรื่องจูบเลยพอตอนกลางคืนเธอก็ทักมาบอกขอโทษนะเรื่องจูบใจผมตอนนั้นก็เริ่มสับสนแล้วอะผมก็เลยถามเธอว่าเราลองมาคุยกันแบบจริงจังดูมั้ยเธอก็ตกลงจากนั้นเราก็พัฒนาความสัมพันธ์ไปเรื่อยจนคบกันพาเธอไปหาแม่ที่บ้านไปกินข้าวด้วยกันบ้างดีทุกอย่างเลยอะจนพอนานวันเข้าคนที่รู้ว่าเราคบกันก็เยอะขึ้นเราคบกันมา7เดือนกว่าๆคนก็เริ่มเอาไปพูดๆกันเพราะเธอเป็นแฟนเก่าของรุ่นน้องที่สนิทกับผมบวกกับเจ้าน้องตัวดีนี่แหละเริ่มไซโคเพื่อนๆผมว่าแบบผมทำไม่ดีกับมันนู่นนี่ผมด่าคนนู้นอย่างงี้ๆจนบางคนก็ไม่ยุ่งกับผมสภาพผมตอนนั้นคือไม่มีเพื่อนเลยเหลือแต่เธอแล้วสุดท้ายเราก็เลิกกันเหตุผลที่เธอให้ผมคือไม่อยากให้คนอื่นนินทาหลังจากนั้นผมก็เป็นโรคซึมเศร้าแต่ก็มีเพื่อนๆบางกลุ่มที่ให้กำลังใจผมและอยู่ข้างผมพอผ่านไปตอนนี้ก็5เดือนเต็มๆแล้ววันนี้ครบ5เดือนพอดีช่วงเดือนมกราคมเพื่อนๆผมก็เริ่มกลับมาทักทายมาขอโทษบ้างจนผมเพิ่งรู้เร็วๆนี้เองว่าเธอไปคุยกับเพื่อนๆผมให้ไปปรับความเข้าใจให้ผมแล้วที่เธอเลิกกับผมก็เพราะว่าเธอไม่อยากให้ผมอยู่แค่กับเธออยากให้ผมมีเพื่อนๆไม่อยากให้ใครเอาผมไปนินทาว่าแย่งแฟนน้องเธอแคร์ผมมากๆเลยตอนนี้เธอก็น่าจะมีแฟนใหม่แล้วผมอยากรู้ว่าผมจะกลับไปคุยกับเธอดีมั้ยหรือปล่อยเธอไปเลยและถ้าจะกลับไปคุยควรเริ่มจากอะไรขอบคุณทุกคนนะครับที่อ่านที่ผมบ่นมาตั้งแต่ต้นมันอาจจะดูยาวหน่อยแต่ผมอยากให้ทุกคนเข้าใจจุดยืนของผมที่สุด🙏🏾
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ผมไม่รู้นะคับว่าคุณจะทำยังไงแต่ผมคิดว่าคุณควรพาเค้ากลับมาให้ได้นะครับผมเป็นกำลังใจให้สู้ๆครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่