ถ้าเราฝันอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์มาตั้งเเต่เด็กๆเเล้วพอเราโตขึ้นก็อยากเป็นอยูเเต่เราไม่มีความสามารถในด้านนั้น

เราตัดสินใจนานมากกว่าจะพิมพ์เรื่องนี้ลงพันทิป เราไม่รู้จะปรึกษาใคร เพื่อนสนิทเรายังไม่ค่อยอยากบอก คิดว่าการถามคนบนโลกโซเชียลในแบบที่เราไม่รู้จักกันเลย ถามในมุมคนอื่นที่ไม่ได้รู้จักหรือเข้าข้างเรา มันจ

เรารู้สึกว่าเเมาเราไมาเหมือนคนอื่นตั้งเเต่เด็กยันโตเราอยากมรเเมาเเบบเพื่อนที่มรตลอด​ โดนนิสัยหลายๆอย่าง​ เช่นเขาชอบกดดัน​บังคับในสิ่งที่เราไมาชอบตั้งเเต่เด็ก เเละหลังๆมาเขาชอบเตือนหรือชอบห้ามทั้งๆตัวเ

คือสงสัยเฉยๆอ่ะครับ ว่าคนที่เขาเก่งเลขเก่งวิทยาศาสตร์หรือวิชาที่ต้องใช้ตรรกะเเละการคิดเยอะเเละคำนวนเยอะๆ พวกเขาถูกพ่อเเม่เลี้ยงมายังไง,ฝึกทักษะมายังไงเเละปั้นมายังไงหรอครับ เช่นพ่อเเม่อาจให้ไปเรียนพิเ

เราเพิ่งขึ้นม.ปลายค่ะ มีความเครียดทางบ้านเป็นทุนเดิมบวกกับการเรียนที่เราเรียนด้วยความที่เป็นห้องคิง สังคมภายในห้องก็จะเเตกแยกเป็นกลุ่มๆ เราก็มีกลุ่มเช่นกัน นานๆเข้าเราเริ่มเหนื่อยใจกับหลายๆอย่างกับครอ

เราโตกับตายายมาตั้งเเต่เด็กพ่อเเม่ทิ้งเราไปมีครอบครัวใหม่ พ่อไม่เคยติดต่อมา เเม่ย้ายไปอยู่ที่กรุงเทพกับครอบครัวใหม่ไม่ค่อยได้ติดต่อมาถ้าเราไม่ขอเงินเขาก็ไม่มีทางส่งเงินมาเเน่ พอเราโตเริ่มมีเงินมีงานมี

สวัสดีครับ ตอนนี้ผมอายุ 21 ปี กำลังจะเรียนจบเเล้วอยากหาอะไรทำระหว่างหาที่เรียนปริญญาโทครับ หนึ่งในสิ่งที่เป็นงานอดิเรกของผมคือการเก็บ เเล้วก็ลองน้ำหอมบวกกับตลาดน้ำหอมในไทยก็โตขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เลยอย

เราชื่อมิค่ะ (เเต่เรามีชื่อเล่นเต็มๆนะเราชื่อสึนามิชื่อนี้เเปลกกว่ามิอีก5555)เวลาคนถามว่าชื่ออะไรจะไม่ค่อยอยากตอบเพราะอาย(คือก็ชื่อเราเเปลกอ่ะ5555)เเล้วพอเค้ารู้ชื่อเราเเต่ละคนก็จะเเบบห๊ะ!!ชื่อไรนะ ก็

สวัสดีครับอย่างที่ทุกๆคนน่าจะเห็นในหัวข้อ ผมคิดว่าผมเป็นคนที่เเย่ที่สุดเเละไร้ค่าที่สุดในโลกเลยครับผมเขียนกระทู้นี้เผื่อจะมีใครผ่านมาเห็นชีวิตที่ห่วยเเตกตลอด18ปีของผมครับ ผมอายุ18ปีครับผมเกิดเมื่อปี50