ดีคับผมมนนท์คนใต้อยู่ตรังครับ
{ผมเป็นเกย์}นะครับความรักมีแต่พังกับพังครับ
มีความรักครั้งตอนอายุ18ผมก็รักเขามากให้ทุกอย่างสุดท้ายเขาก็ลอกเอาเงินที่ผมทำงานให้ไปผู้หญิงอื่นอันนี้ผิดเองที่รักจนไม่คิดว่าผมไม่ควรตะรักเขาเพราะเราอ้วนดำ
ความรักครั้งที่2ตอนอายุ21 ตอนเรียนปวช3. เราเดินไปจีบเขาก่อนคิดว่าเราคงชอบเราบางแอบชอบเขาตั้งแต่ปวช1และแอบชอบเขามานานชนไปบอกตรงก่อนเราจะไม่เจออีกแล้วผลสุดท้ายเขาก็ไม่เคยเห็นเราในสายตาเพราะเราเป็นเกย์ <เราผิดเองทีไม่ดูตัวเองว่าเป็นอะไร>
ครั้งที่3 อายุ24พี่ เหมือฝันที่เป็นจริงตอนที่ผมเรียนปวชผมเองก็แอบชอบเพือนในห้องผมเอง ก็ได้แค่มองเท่านั้นและจนหมดหว่งไปเลยจนไปเเพราะเราออกจากเทคนิคไปผมก็เรียนไปจนเรียนจบปวสครับผมเองก็ทำงานไปหลายปีครัลกว่าผมจะเจอเขาอีกผมแกก็กล้าไปขอเบอร์เขาสุกท้ายเขาก็ให้นะโทรไปครั้ง1และไม่ได้คุยอีกคับผใก็หมดหวังแล้วครับจนโลกมันกลมผมกับเจาก็ไปเจอกันอีกที่โรงบาลครับเพราะผมไปดูแลตาผมป่วยหนักผมก็เดินไปทักเขาอีกเจาก็คุยนะและก็รู้ตัวเองว่าเราอยูาระดับไหนผมก็ไม่กล้าทักเขาอีกครับจนตาผมกำลังได้ออกยากโรงบาลแล้วในใจเสียใจอยู่ว่ายะไม่ได้เห็นหน้าเราอีก. อยู่ดีๆๆตาผมหนักอีกและย้ายตึกไปอยู่อีกตึกหนึ่งผมเองก็ได้ตัดใจเลยว่าคงไม่ได้เจอเขาอีกในใจก็ดีแล้ว
แล้วโลกมันกลมอีกแล้วครับผมไปเจอเขาอีกมี่ห้องพิเศษครับดีใจมาก. จนผมบอกความในใจเขาไปว่าผมชอบเขา เขาตอบผมมาว่าเป็นเพือนกันดีแล้วผมก็บอกว่าก็ได้ครับ
จนไปขอไลน์เขาจนเราได้คุยกันระยะครับ
จนเราชวนไปที่บ้านไปกินKFCกันผมก็ไปครับในใจดีมากครับ และเขาชวนผมอีกครับผมก็ไปจน เขาขอมีอะไรกับผมในใจดีใจมากครับฝันทีเป็นจริงเรื่องเรวมันไม่จบสิครับ
ผมกับเขาก็ไม่ได้เจออีกจนตาผมไปโรงบาลอีกจนได้เจอเขาอีกจนเร่ขวนไปมีอะไรที่บ้านแต่ผมต้องจ่ายเงินให้เขาผมก็จ่ายนะเพราะผมรักเขาครั้งแรกที่ไปผมก็จ่ายครับผมไม่รู้นะครับในใจเขาคิดอะไรกับเราบางแต่ในใจผมรักเขามากครับ. จน ตาผมอากาศหนักมากจนจสกไปเป็นครั้งสุดท้ายที่เจอเขาอีก
คนสุดท้ายจากปากเขาโชดดีนะเพือน
ผมผิดเองทีคิดไปเองครับ เจ็บที่สุดในชิวิตแล้วครับ. ทำไมผมรักใครไม่เคยสมหวังเลยครับ
ผิดห่วงจากควาทรักจนไม่กล้ารักใครอีกเลย
{ผมเป็นเกย์}นะครับความรักมีแต่พังกับพังครับ
มีความรักครั้งตอนอายุ18ผมก็รักเขามากให้ทุกอย่างสุดท้ายเขาก็ลอกเอาเงินที่ผมทำงานให้ไปผู้หญิงอื่นอันนี้ผิดเองที่รักจนไม่คิดว่าผมไม่ควรตะรักเขาเพราะเราอ้วนดำ
ความรักครั้งที่2ตอนอายุ21 ตอนเรียนปวช3. เราเดินไปจีบเขาก่อนคิดว่าเราคงชอบเราบางแอบชอบเขาตั้งแต่ปวช1และแอบชอบเขามานานชนไปบอกตรงก่อนเราจะไม่เจออีกแล้วผลสุดท้ายเขาก็ไม่เคยเห็นเราในสายตาเพราะเราเป็นเกย์ <เราผิดเองทีไม่ดูตัวเองว่าเป็นอะไร>
ครั้งที่3 อายุ24พี่ เหมือฝันที่เป็นจริงตอนที่ผมเรียนปวชผมเองก็แอบชอบเพือนในห้องผมเอง ก็ได้แค่มองเท่านั้นและจนหมดหว่งไปเลยจนไปเเพราะเราออกจากเทคนิคไปผมก็เรียนไปจนเรียนจบปวสครับผมเองก็ทำงานไปหลายปีครัลกว่าผมจะเจอเขาอีกผมแกก็กล้าไปขอเบอร์เขาสุกท้ายเขาก็ให้นะโทรไปครั้ง1และไม่ได้คุยอีกคับผใก็หมดหวังแล้วครับจนโลกมันกลมผมกับเจาก็ไปเจอกันอีกที่โรงบาลครับเพราะผมไปดูแลตาผมป่วยหนักผมก็เดินไปทักเขาอีกเจาก็คุยนะและก็รู้ตัวเองว่าเราอยูาระดับไหนผมก็ไม่กล้าทักเขาอีกครับจนตาผมกำลังได้ออกยากโรงบาลแล้วในใจเสียใจอยู่ว่ายะไม่ได้เห็นหน้าเราอีก. อยู่ดีๆๆตาผมหนักอีกและย้ายตึกไปอยู่อีกตึกหนึ่งผมเองก็ได้ตัดใจเลยว่าคงไม่ได้เจอเขาอีกในใจก็ดีแล้ว
แล้วโลกมันกลมอีกแล้วครับผมไปเจอเขาอีกมี่ห้องพิเศษครับดีใจมาก. จนผมบอกความในใจเขาไปว่าผมชอบเขา เขาตอบผมมาว่าเป็นเพือนกันดีแล้วผมก็บอกว่าก็ได้ครับ
จนไปขอไลน์เขาจนเราได้คุยกันระยะครับ
จนเราชวนไปที่บ้านไปกินKFCกันผมก็ไปครับในใจดีมากครับ และเขาชวนผมอีกครับผมก็ไปจน เขาขอมีอะไรกับผมในใจดีใจมากครับฝันทีเป็นจริงเรื่องเรวมันไม่จบสิครับ
ผมกับเขาก็ไม่ได้เจออีกจนตาผมไปโรงบาลอีกจนได้เจอเขาอีกจนเร่ขวนไปมีอะไรที่บ้านแต่ผมต้องจ่ายเงินให้เขาผมก็จ่ายนะเพราะผมรักเขาครั้งแรกที่ไปผมก็จ่ายครับผมไม่รู้นะครับในใจเขาคิดอะไรกับเราบางแต่ในใจผมรักเขามากครับ. จน ตาผมอากาศหนักมากจนจสกไปเป็นครั้งสุดท้ายที่เจอเขาอีก
คนสุดท้ายจากปากเขาโชดดีนะเพือน
ผมผิดเองทีคิดไปเองครับ เจ็บที่สุดในชิวิตแล้วครับ. ทำไมผมรักใครไม่เคยสมหวังเลยครับ