เรากับสามี อยู่กันมาปีนี้ย่างเข้าปีที่ 13 มีลูก 3 คนแล้ว ตอนนี้สามีทำงานโปรแกรมเมอร์ อายุ27 เราแม่บ้านอายุ 29 ค่ะ
เรื่องเกิดตอนที่เราอยู่กันมาได้ 3 ปีกว่าๆค่ะ เรามีคนอื่น ตอนนั้นเขาตามง้อ ตามเราสารพัดคำพูดที่จะพูดออกมา เราก็ไม่สนใจ พูดตัดไปว่าอย่าเซ้าซี้ ผลคือเขาหายจากบ้านไป 2-3 วันแล้ว เรารู้ตัวว่ารักเขามาก จึงไปง้อเขากลับมาขอคบกันใหม่ เขาก็กลับมา ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันเขาดีกับเรามาก ดูแล เทคแคร์ เอาใจใส่เราทุกอย่าง แต่เป็นเราเองที่ไม่ค่อยใส่ใจเขาเท่าไหร่ เวลาอยากให้เขาสนใจมีแต่คำพูดประชดออกไป เขาก็มาตามง้อ เราก็เคยตัวจนพูดประชดเขาบ่อยๆ พูดโดยไม่ได้คิดว่าเขาจะรู้สึกยังไง จนเมื่อ2-3สัปดาห์ที่ผ่านมา เขามาบอกเราว่ายังรักนะ แต่มันไม่เหมือนเดิมแล้ว พอเราถามมากๆเข้า เขาบอกว่า ทุกครั้งที่เราพูดเขาเจ็บ จนต้องถอยความรู้สึกออกมา ถอยมาเรื่อยๆจนมันไม่มีที่จะถอยแล้ว ตอนนี้เขาไม่รู้สึกอะไรกับเราอีกแล้ว เราขอโทษสารพัด สำนึกผิด สัญญาว่าจะไม่พูดประชดเพื่อเรียกร้องความสนใจอีกแล้ว อยากให้ทำอะไรจะพูดตรงๆ เขาบอกว่าเขาเข้าใจว่าเราทำ เราประชดเพราะอะไร แต่เขาไม่ต้องการให้เราทำอะไรอีกแล้ว เวลาที่เขาต้องการเราไม่ทำ เขารอคำขอโทษจากเรามานานมาก จนเขาไม่อยากได้แล้ว แล้วเขาก็ร้องไห้พูดเรื่องเก่าขึ้นมา เราก็บอกว่าเราอยู่กันมาขนาดนี้ เรื่องนั้นมันผ่านมา7-8ปีแล้วนะ ให้เรื่องนี้มันผ่านไป ให้เราคิดถึงปัจจุบันอยู่กับปัจจุบันดีกว่าไหม เขาเป็นผู้ชายคนสุดท้ายของเรา เราไม่คิดที่จะมีใครอีกแล้ว คิดว่าเราจะอยู่ด้วยกันไปจนแก่ เรามีครอบครัวของเรา เรามีลูกกัน 3 คนแล้วนะ ไม่เคยคิดถึงวันนี้เลย แต่เขาบอกเขาก็เคยคิดแบบนั้น มีแค่เรา2คนมันก็เป็นครอบครัวแล้ว แต่ตอนนี้เขาไม่รู้ ช่วงกลางวันเขาทำงาน เราก็ทักไปบอกว่าคิดถึง กลับมาไวๆนะ ขับรถดีๆ (เมื่อก่อนเราจะออกแนวว่า เมื่อไหร่จะกลับ รออยู่ หิวข้าว รอกินพร้อมกัน ปกติเราจะทำกับข้าวรอเขากลับมากินพร้อมกัน) เขาก็กลับมาบอกว่ามันมากไป มันไม่ปกติ เขาอยากให้เราเป็นแบบเดิมไม่ต้องมาสนใจเขา ไม่ต้องคิดเรื่องเขา ให้คิดแต่เรื่องลูก เราก็ได้แต่ร้องไห้ (ร้องหนักมากๆ เขาก็มาปลอบนะ) เมื่อก่อนเราก็อยากทำนะ คิดถึงเขาทั้งวันแต่ก็ไม่ได้ทักไปบอก แค่จ้องนาฬิการอเวลาที่เขาจะกลับบ้าน ตอนนี้เขาก็บอกให้เราอยู่เป็นพ่อกับแม่ให้ลูก อยู่เป็นเพื่อนกัน ให้เราตัดใจจากเขา (เขาก็ยังใส่ใจ ดูแลเราเหมือนเดิม ใส่รองเท้าให้ตอนเราอุ้มลูก แกะปลาให้เราตอนกินข้าว เช็ดผมให้เรา ถามจะกินอะไรไหม หิวไหม ช่วงกลางวันทักมาถามกินข้าวหรือยัง อย่าคิดมาก ไม่ต้องคิดแล้ว หาฟังเพลง ดูซีรีเล่นกับลูกไป ตอนเรานอนจับมือ เขาก็จับตอบนะไม่ได้สะบัดออก) เขาไม่มีทีท่าว่ารังเกียจเราเลย ระหว่าง 2-3สัปดาห์ที่ผ่านมาเราก็ง้อเขาตลอด ซื้อดอกไม้ง้อเขา ทำวีดีโอให้ (ซึ่งเราไม่เคยทำ) ส่งรูปเก่าๆของเรา 2 คน แต่คำตอบที่ได้คือ เขาไม่ได้โกรธ ไม่ได้เกลียดเรา เขาเข้าใจทุกอย่างว่าเราทำเพราะอะไร เรารู้สึกยังไง แค่อยู่เป็นพ่อกับแม่ให้ลูกได้ไหม เราเลยถามว่าอยากจะเลิก อยากจะให้เราไปจริงๆใช่ไหม เขาตอบว่า ไม่ได้อยากเลิก ไม่ได้อยากให้ไป เราอยู่กันแบบพ่อกับแม่ของลูกไม่ได้หรอ แล้วก็เลิกพูดเรื่องนี้ คุยทีไรเราก็คิดมากร้องไห้ทุกที เขาไม่อยากให้เราร้องไห้คิดมาก ให้เราปล่อยเรื่องนี้ผ่านไป เราอยากถามว่า เขาหมดรักเราแล้วจริงๆใช่ไหม หรือเราควรทำใจ เราจะทำตัวยังไงดี ควรห่างออกไป ทำตัวตามปกติ หรือขยับเข้าหาเขาดีคะ เรารักเขามากจริงๆ TT
ต่อไปนี้เราตั้งใจว่าจะเปลี่ยนตัวเอง จะไม่พูดประชดทำร้ายจิตใจเขาอีกแล้ว จะสนใจ ใส่ใจเขาให้มากขึ้น
เรารู้ตัวว่าเรานิสัยไม่ดี เราชอบพูดประชดเรารู้สึกขอบคุณเขาเสมอที่เขายังอยู่ตรงนี้และยังรักเรามาได้ถึงขนาดนี้ ได้โปรดอย่าซ้ำเติมกันเลยนะคะ
ปล.ตั้งกระทู้ครั้งแรก ผิดถูกอย่างไรขออภัยด้วยนะคะ
เขาหมดรักจริงๆใช่ไหม(สามี-ภรรยา)
เรื่องเกิดตอนที่เราอยู่กันมาได้ 3 ปีกว่าๆค่ะ เรามีคนอื่น ตอนนั้นเขาตามง้อ ตามเราสารพัดคำพูดที่จะพูดออกมา เราก็ไม่สนใจ พูดตัดไปว่าอย่าเซ้าซี้ ผลคือเขาหายจากบ้านไป 2-3 วันแล้ว เรารู้ตัวว่ารักเขามาก จึงไปง้อเขากลับมาขอคบกันใหม่ เขาก็กลับมา ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันเขาดีกับเรามาก ดูแล เทคแคร์ เอาใจใส่เราทุกอย่าง แต่เป็นเราเองที่ไม่ค่อยใส่ใจเขาเท่าไหร่ เวลาอยากให้เขาสนใจมีแต่คำพูดประชดออกไป เขาก็มาตามง้อ เราก็เคยตัวจนพูดประชดเขาบ่อยๆ พูดโดยไม่ได้คิดว่าเขาจะรู้สึกยังไง จนเมื่อ2-3สัปดาห์ที่ผ่านมา เขามาบอกเราว่ายังรักนะ แต่มันไม่เหมือนเดิมแล้ว พอเราถามมากๆเข้า เขาบอกว่า ทุกครั้งที่เราพูดเขาเจ็บ จนต้องถอยความรู้สึกออกมา ถอยมาเรื่อยๆจนมันไม่มีที่จะถอยแล้ว ตอนนี้เขาไม่รู้สึกอะไรกับเราอีกแล้ว เราขอโทษสารพัด สำนึกผิด สัญญาว่าจะไม่พูดประชดเพื่อเรียกร้องความสนใจอีกแล้ว อยากให้ทำอะไรจะพูดตรงๆ เขาบอกว่าเขาเข้าใจว่าเราทำ เราประชดเพราะอะไร แต่เขาไม่ต้องการให้เราทำอะไรอีกแล้ว เวลาที่เขาต้องการเราไม่ทำ เขารอคำขอโทษจากเรามานานมาก จนเขาไม่อยากได้แล้ว แล้วเขาก็ร้องไห้พูดเรื่องเก่าขึ้นมา เราก็บอกว่าเราอยู่กันมาขนาดนี้ เรื่องนั้นมันผ่านมา7-8ปีแล้วนะ ให้เรื่องนี้มันผ่านไป ให้เราคิดถึงปัจจุบันอยู่กับปัจจุบันดีกว่าไหม เขาเป็นผู้ชายคนสุดท้ายของเรา เราไม่คิดที่จะมีใครอีกแล้ว คิดว่าเราจะอยู่ด้วยกันไปจนแก่ เรามีครอบครัวของเรา เรามีลูกกัน 3 คนแล้วนะ ไม่เคยคิดถึงวันนี้เลย แต่เขาบอกเขาก็เคยคิดแบบนั้น มีแค่เรา2คนมันก็เป็นครอบครัวแล้ว แต่ตอนนี้เขาไม่รู้ ช่วงกลางวันเขาทำงาน เราก็ทักไปบอกว่าคิดถึง กลับมาไวๆนะ ขับรถดีๆ (เมื่อก่อนเราจะออกแนวว่า เมื่อไหร่จะกลับ รออยู่ หิวข้าว รอกินพร้อมกัน ปกติเราจะทำกับข้าวรอเขากลับมากินพร้อมกัน) เขาก็กลับมาบอกว่ามันมากไป มันไม่ปกติ เขาอยากให้เราเป็นแบบเดิมไม่ต้องมาสนใจเขา ไม่ต้องคิดเรื่องเขา ให้คิดแต่เรื่องลูก เราก็ได้แต่ร้องไห้ (ร้องหนักมากๆ เขาก็มาปลอบนะ) เมื่อก่อนเราก็อยากทำนะ คิดถึงเขาทั้งวันแต่ก็ไม่ได้ทักไปบอก แค่จ้องนาฬิการอเวลาที่เขาจะกลับบ้าน ตอนนี้เขาก็บอกให้เราอยู่เป็นพ่อกับแม่ให้ลูก อยู่เป็นเพื่อนกัน ให้เราตัดใจจากเขา (เขาก็ยังใส่ใจ ดูแลเราเหมือนเดิม ใส่รองเท้าให้ตอนเราอุ้มลูก แกะปลาให้เราตอนกินข้าว เช็ดผมให้เรา ถามจะกินอะไรไหม หิวไหม ช่วงกลางวันทักมาถามกินข้าวหรือยัง อย่าคิดมาก ไม่ต้องคิดแล้ว หาฟังเพลง ดูซีรีเล่นกับลูกไป ตอนเรานอนจับมือ เขาก็จับตอบนะไม่ได้สะบัดออก) เขาไม่มีทีท่าว่ารังเกียจเราเลย ระหว่าง 2-3สัปดาห์ที่ผ่านมาเราก็ง้อเขาตลอด ซื้อดอกไม้ง้อเขา ทำวีดีโอให้ (ซึ่งเราไม่เคยทำ) ส่งรูปเก่าๆของเรา 2 คน แต่คำตอบที่ได้คือ เขาไม่ได้โกรธ ไม่ได้เกลียดเรา เขาเข้าใจทุกอย่างว่าเราทำเพราะอะไร เรารู้สึกยังไง แค่อยู่เป็นพ่อกับแม่ให้ลูกได้ไหม เราเลยถามว่าอยากจะเลิก อยากจะให้เราไปจริงๆใช่ไหม เขาตอบว่า ไม่ได้อยากเลิก ไม่ได้อยากให้ไป เราอยู่กันแบบพ่อกับแม่ของลูกไม่ได้หรอ แล้วก็เลิกพูดเรื่องนี้ คุยทีไรเราก็คิดมากร้องไห้ทุกที เขาไม่อยากให้เราร้องไห้คิดมาก ให้เราปล่อยเรื่องนี้ผ่านไป เราอยากถามว่า เขาหมดรักเราแล้วจริงๆใช่ไหม หรือเราควรทำใจ เราจะทำตัวยังไงดี ควรห่างออกไป ทำตัวตามปกติ หรือขยับเข้าหาเขาดีคะ เรารักเขามากจริงๆ TT
ต่อไปนี้เราตั้งใจว่าจะเปลี่ยนตัวเอง จะไม่พูดประชดทำร้ายจิตใจเขาอีกแล้ว จะสนใจ ใส่ใจเขาให้มากขึ้น
เรารู้ตัวว่าเรานิสัยไม่ดี เราชอบพูดประชดเรารู้สึกขอบคุณเขาเสมอที่เขายังอยู่ตรงนี้และยังรักเรามาได้ถึงขนาดนี้ ได้โปรดอย่าซ้ำเติมกันเลยนะคะ
ปล.ตั้งกระทู้ครั้งแรก ผิดถูกอย่างไรขออภัยด้วยนะคะ