ตามหัวข้อเลยค่ะ เราจะเล่าตั้งแต่ต้นความอึดอัด
ครอบครัวเราเป็นครอบคนัวที่เคยมี ตอนเด็กๆเรามีความสุขมาก แต่พอโตขึ้นมา เราก็พบเจอแต่เรื่องแย่ๆ จากพ่อแม่
เขาติดเหล้า และชอบพูดจากันรุนแรง ในทุกๆวัน
ช่วงเราเรียนมหาลัย เราอดทนทำงานแทบทุกอย่าง ล้างจาน,เด็กเสริ์ฟ ทำทุกอย่างที่ได้เงินมาเพื่อใช้จ่ายในช่วงเรียน แต่พ่อแม่เราไม่ค่อยส่งเสียสักเท่าไหร่ โอนเงินในช่วงแรกที่เราอยู่ปี1 ทีละร้อยสองร้อย ค่าเทอมในช่วงปีแรกๆ พ่อแม่หยิบยืมมา เขาอ้างขายของไม่ดีทุกๆปี (เราจำความได้ เขาบอกแบบนั้นตั้งแต่เราอยู่ ป5 ตอนตาของเราตาย) และชอบโทรจิกเราตลอดเวลา ไม่ว่าจะตอนเรียนหรือตอนทำงาน เราไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร จนบางทีทำให้เพื่อนเรารำคาญเราในตอนนั้น
พอเราเรียนจบ และเริ่มทำงานจนถึงตอนนี้ ปัญหาทุกอย่างมันก็เริ่มขึ้น
บ้านที่เคยอยู่จู่ๆก็โดนยึด รถที่มีก็เอาไปขาย รวมถึงมอไซต์ของเรา ทุกอย่างหายไปในพริบตา. เขาดุด่าเราทุกวันเวลาเจอหน้าว่า เป็นเพราะเรา เขาส่งเราเรียน ทุกอย่างจึงทำให้เขาเป็นหนี้และชีวิตตกต่ำ
เรากินยาฆ่าตัวตายไป1รอบ แต่ล้างท้องทัน. นอนรพ หลายวัน ตอนนั่นคือดิ่งจริงๆ ปัญหาการเดินทางไปทำงานก็เป็นไปได้ยาก เพราะรถถูกขาย ทั้งรถยนต์ ทั้งมอไซต์ บ้านที่เคยอยู่ก็ไม่มีอยู่ ต้องเช่าบ้านเล็กๆโทรมๆอยู่กันทั้งบ้าน.
พอเรื่องพวกนี้ผ่านมาได้2เดือนแล้ว ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงอยู่ดี ไปไหนก็ไม่ได้ ต้องทนอยู่รองตีนรองมือให้เขาที่บ้าน เวลาเมาก็ด่าเราเสียๆหายๆ ไม่เมาก็ชอบติเตียนด่าเรา
เราเป็นลูกคนที่2. เรารู้สึกไม่เคยได้รับความรักจากคนในบ้านเลย กำลังใจก็ไม่มี จะไปไหนก็ยากลำบาก
ขีวิตติดลบ ย่ำแย่กับสิ่งที่ไม่ได้ก่อ
ครอบครัวเราเป็นครอบคนัวที่เคยมี ตอนเด็กๆเรามีความสุขมาก แต่พอโตขึ้นมา เราก็พบเจอแต่เรื่องแย่ๆ จากพ่อแม่
เขาติดเหล้า และชอบพูดจากันรุนแรง ในทุกๆวัน
ช่วงเราเรียนมหาลัย เราอดทนทำงานแทบทุกอย่าง ล้างจาน,เด็กเสริ์ฟ ทำทุกอย่างที่ได้เงินมาเพื่อใช้จ่ายในช่วงเรียน แต่พ่อแม่เราไม่ค่อยส่งเสียสักเท่าไหร่ โอนเงินในช่วงแรกที่เราอยู่ปี1 ทีละร้อยสองร้อย ค่าเทอมในช่วงปีแรกๆ พ่อแม่หยิบยืมมา เขาอ้างขายของไม่ดีทุกๆปี (เราจำความได้ เขาบอกแบบนั้นตั้งแต่เราอยู่ ป5 ตอนตาของเราตาย) และชอบโทรจิกเราตลอดเวลา ไม่ว่าจะตอนเรียนหรือตอนทำงาน เราไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร จนบางทีทำให้เพื่อนเรารำคาญเราในตอนนั้น
พอเราเรียนจบ และเริ่มทำงานจนถึงตอนนี้ ปัญหาทุกอย่างมันก็เริ่มขึ้น
บ้านที่เคยอยู่จู่ๆก็โดนยึด รถที่มีก็เอาไปขาย รวมถึงมอไซต์ของเรา ทุกอย่างหายไปในพริบตา. เขาดุด่าเราทุกวันเวลาเจอหน้าว่า เป็นเพราะเรา เขาส่งเราเรียน ทุกอย่างจึงทำให้เขาเป็นหนี้และชีวิตตกต่ำ
เรากินยาฆ่าตัวตายไป1รอบ แต่ล้างท้องทัน. นอนรพ หลายวัน ตอนนั่นคือดิ่งจริงๆ ปัญหาการเดินทางไปทำงานก็เป็นไปได้ยาก เพราะรถถูกขาย ทั้งรถยนต์ ทั้งมอไซต์ บ้านที่เคยอยู่ก็ไม่มีอยู่ ต้องเช่าบ้านเล็กๆโทรมๆอยู่กันทั้งบ้าน.
พอเรื่องพวกนี้ผ่านมาได้2เดือนแล้ว ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงอยู่ดี ไปไหนก็ไม่ได้ ต้องทนอยู่รองตีนรองมือให้เขาที่บ้าน เวลาเมาก็ด่าเราเสียๆหายๆ ไม่เมาก็ชอบติเตียนด่าเรา
เราเป็นลูกคนที่2. เรารู้สึกไม่เคยได้รับความรักจากคนในบ้านเลย กำลังใจก็ไม่มี จะไปไหนก็ยากลำบาก