เรามีเรื่องจะเล่าให้ฟัง เรื่องราวของเราเป็นเรื่องเกี่ยวกับการรักรุ่นน้องคนนึง เรื่องมันเริ่มจากเราเนี่ยเป็นรุ่นพี่ แล้วปีน้องน้องๆก็จะเข้ามาเรียนก็เลยไปตามหาข้อมูลน้องๆแต่ล่ะคนจนไปเจอน้องคนนึงเราโครตถูกชะตาเลย มันแบบว่าเออเราแบบบมองแล้วก็ชอบเลย(ดูเป็นที่ที่ชอบคนง่ายเนาะ55)
และพอน้องเข้ามาเรียน ด้วยความที่ว่า เราเนี่ยอยู่ฝ่ายที่ใกล้ชิด สนิทกับน้องไม่ได้ มันก็เลยยากที่จะสนทนาแต่มันก็มีบางโอกาสนะที่บางครั้งเราก็ได้มองหน้าน้องคุยกับน้องบ้าง มันเป็นความรู้สึกที่โครตดีเลย และพอจบกิจกรรมต่างๆอะไรๆก็เริ่มเข้าที่ สุดท้ายน้องเค้าก็มีแฟน นั่นแหละครับบบ!! เป็นอะไรที่โครตเศร้า😂 ด้วยตัวผมเนี่ยไม่กล้าทักน้องไป แต่มีวันนึงฮึดสู้ เลยทักไป น้องเค้าก็พิมพ์แต่คำที่สุภาพนะ555 จนเราก็ไม่ค่อยกล้าทักเพราะกลัวว่าชวนคุยแล้วน้องมันจะไม่ชอบ แต่พอผ่านมาหลายเดือน น้องเค้าเลิกกับแฟนแล้ว แต่น้องก็ชอบออกไปเที่ยวกลางคืนเราก็เป็นห่วงก็เลยทักไปอย่างจริงจังก็เลยบอกไปว่าดูแลตัวเองดีๆด้วย อย่ากลับดึก ก็คุยกับน้องไปสักพัก น้องก็นัดออกไปข้างนอกไปหาไรกินก็ไปนะด้วยความที่ว่าอยากเจอ55 คืนนั้นเป็นคืนที่มีความสุขโครต! และพอผ่านคืนนั้นไป ก็ไม่ค่อยได้คุยกับน้องเลย พอมาสัก2วันก็เลยทักไปหา แต่ก็ไม่ได้คุยไรมากเพราะเราคิดว่าเหมือนน้องไม่อยากคุย และพอคืนอีกวันน้องจะออกไปเที่ยวกลางคืนอีกเราก็เป็นห่วง สุดท้ายน้องก็ไม่ได้ไปเลยชวนเราไปหาขนมกิน อะเราก็ไปสิ ตอนนั้นก้ยิ้มเลย555 และคืนนั้นเป้นคืนที่โครตดี ดีมากๆเลยหล่ะ พอวันรุ่งขึ้นน้องต้องไปทำกิจกรรมของวิชาที่เรียน พอตกเย็นก็ทักไปว่ากินอะไรยัง? ดุเหมือนน้องไม่ค่อยอยากตอบ และก็ทักไปถามอีกรอบว่าคืนนี้ออกไปไหนมั้ย น้องบอกไม่ออก เราก็ตอบโอเคไปและเราก็บอกว่าถ้าไปไหนชวนด้วย แต่น้องไม่อ่านไม่ตอบ คืนนั้นเราเพลียๆ ก็เลยหลับไป พอตื่นมาน้องไปเที่ยวแล้วก็โพสประมาณว่า ไม่อยากรู้สึกไปมากกว่านี้แล้ว พอเราอ่านปุ๊ปโอ้วววว จิตใจตอนนั้นแบบบพังงงงงงงงง!! จะร้องเลย ก็เลยทำความเข้าใจกับตัวเองและบอกตัวเองว่านั่นแหละน้องเค้าไม่ได้ชอบเรา อย่าไปฝืนอะไรเลย มูฟออน ดีกว่า ความคิดมันคิดงี้นะ แต่ใจตอนนั้นมันำแบบที่คิดไม่ได้ สุดท้ายก็เพ้อบ้าบอเลย หนักกว่าเพ้อถึงคนเก่าๆอีกมั้งนะ5555 นั่นแหละถึงจะเป็นการคุยกันที่น้อยมากๆเจอกันน้อยมากๆ แต่ความรู้สึกตอนที่อยุ่ด้วยกันมันมากจริงๆผมอาจจะรู้สึกมากไปอยู่ฝ่ายเดียว หลังจากวันนั้นทำยังไงก็ลืมไม่ได้ ลืมไม่ได้จริงๆ แต่ก้จะมีเพื่อนๆที่ทำให้ลืมเรื่องนี้ไปได้ แต่พอมาอยุ่คนเดียวแล้วคิดถึงน้องชีวิตโครตดาวน์เลย จิตใจแบบไม่ไหวแล้วร้องไห้ไปเลย ผมคิดว่าที่ผมเป็นหนักขนาดนี้มันอาจจะเป็นเพราะเราชอบน้องเค้าเป็นทุนเดิมอยุ่แล้ว และพอมาเจอเรื่องราวต่างๆมันเลยทำให้ความรู้สึกดีขึ้นไปอีกเลยทำให้ตัดใจยาก ฟุ้งซ่าน ลืมไม่ได้สักที ผมอยากทักไปหาน้องไปบอกความรู้สึกที่มีต่อน้องว่าเป็นไงแต่ก้กลัวว่าน้องจะไม่อ่านไม่ตอบกลัวจะเฟลหนักกว่าเดิม เพื่อนๆมีความคิดเห็นไงบ้างครับเกี่ยวกับเรื่องนี้
ความรู้สึกที่คิดอยู่ฝ่ายเดียว
และพอน้องเข้ามาเรียน ด้วยความที่ว่า เราเนี่ยอยู่ฝ่ายที่ใกล้ชิด สนิทกับน้องไม่ได้ มันก็เลยยากที่จะสนทนาแต่มันก็มีบางโอกาสนะที่บางครั้งเราก็ได้มองหน้าน้องคุยกับน้องบ้าง มันเป็นความรู้สึกที่โครตดีเลย และพอจบกิจกรรมต่างๆอะไรๆก็เริ่มเข้าที่ สุดท้ายน้องเค้าก็มีแฟน นั่นแหละครับบบ!! เป็นอะไรที่โครตเศร้า😂 ด้วยตัวผมเนี่ยไม่กล้าทักน้องไป แต่มีวันนึงฮึดสู้ เลยทักไป น้องเค้าก็พิมพ์แต่คำที่สุภาพนะ555 จนเราก็ไม่ค่อยกล้าทักเพราะกลัวว่าชวนคุยแล้วน้องมันจะไม่ชอบ แต่พอผ่านมาหลายเดือน น้องเค้าเลิกกับแฟนแล้ว แต่น้องก็ชอบออกไปเที่ยวกลางคืนเราก็เป็นห่วงก็เลยทักไปอย่างจริงจังก็เลยบอกไปว่าดูแลตัวเองดีๆด้วย อย่ากลับดึก ก็คุยกับน้องไปสักพัก น้องก็นัดออกไปข้างนอกไปหาไรกินก็ไปนะด้วยความที่ว่าอยากเจอ55 คืนนั้นเป็นคืนที่มีความสุขโครต! และพอผ่านคืนนั้นไป ก็ไม่ค่อยได้คุยกับน้องเลย พอมาสัก2วันก็เลยทักไปหา แต่ก็ไม่ได้คุยไรมากเพราะเราคิดว่าเหมือนน้องไม่อยากคุย และพอคืนอีกวันน้องจะออกไปเที่ยวกลางคืนอีกเราก็เป็นห่วง สุดท้ายน้องก็ไม่ได้ไปเลยชวนเราไปหาขนมกิน อะเราก็ไปสิ ตอนนั้นก้ยิ้มเลย555 และคืนนั้นเป้นคืนที่โครตดี ดีมากๆเลยหล่ะ พอวันรุ่งขึ้นน้องต้องไปทำกิจกรรมของวิชาที่เรียน พอตกเย็นก็ทักไปว่ากินอะไรยัง? ดุเหมือนน้องไม่ค่อยอยากตอบ และก็ทักไปถามอีกรอบว่าคืนนี้ออกไปไหนมั้ย น้องบอกไม่ออก เราก็ตอบโอเคไปและเราก็บอกว่าถ้าไปไหนชวนด้วย แต่น้องไม่อ่านไม่ตอบ คืนนั้นเราเพลียๆ ก็เลยหลับไป พอตื่นมาน้องไปเที่ยวแล้วก็โพสประมาณว่า ไม่อยากรู้สึกไปมากกว่านี้แล้ว พอเราอ่านปุ๊ปโอ้วววว จิตใจตอนนั้นแบบบพังงงงงงงงง!! จะร้องเลย ก็เลยทำความเข้าใจกับตัวเองและบอกตัวเองว่านั่นแหละน้องเค้าไม่ได้ชอบเรา อย่าไปฝืนอะไรเลย มูฟออน ดีกว่า ความคิดมันคิดงี้นะ แต่ใจตอนนั้นมันำแบบที่คิดไม่ได้ สุดท้ายก็เพ้อบ้าบอเลย หนักกว่าเพ้อถึงคนเก่าๆอีกมั้งนะ5555 นั่นแหละถึงจะเป็นการคุยกันที่น้อยมากๆเจอกันน้อยมากๆ แต่ความรู้สึกตอนที่อยุ่ด้วยกันมันมากจริงๆผมอาจจะรู้สึกมากไปอยู่ฝ่ายเดียว หลังจากวันนั้นทำยังไงก็ลืมไม่ได้ ลืมไม่ได้จริงๆ แต่ก้จะมีเพื่อนๆที่ทำให้ลืมเรื่องนี้ไปได้ แต่พอมาอยุ่คนเดียวแล้วคิดถึงน้องชีวิตโครตดาวน์เลย จิตใจแบบไม่ไหวแล้วร้องไห้ไปเลย ผมคิดว่าที่ผมเป็นหนักขนาดนี้มันอาจจะเป็นเพราะเราชอบน้องเค้าเป็นทุนเดิมอยุ่แล้ว และพอมาเจอเรื่องราวต่างๆมันเลยทำให้ความรู้สึกดีขึ้นไปอีกเลยทำให้ตัดใจยาก ฟุ้งซ่าน ลืมไม่ได้สักที ผมอยากทักไปหาน้องไปบอกความรู้สึกที่มีต่อน้องว่าเป็นไงแต่ก้กลัวว่าน้องจะไม่อ่านไม่ตอบกลัวจะเฟลหนักกว่าเดิม เพื่อนๆมีความคิดเห็นไงบ้างครับเกี่ยวกับเรื่องนี้