ชีวิตโสด

สิ่งที่ผมจะพูดต่อไปนี้ มันอาจจะดูเพ้อเจ้อ หรือไร้สาระ แต่ผมคิดว่ามันคือความเป็นจริง และเป็นเรื่องที่ผมเจอกับตัว
ผมใช้ชีวิตอยู่คนเดียวมาหลายปี ถ้าให้นับ ก็น่าจะตั้งแต่ ม.ต้น-มหาลัย จนปัจจุบัน ผมกำลังจะไปสอบเข้าทำงาน
สิ่งที่ผมจะพูดก็คือ 
ถ้าถามผู้หญิงว่า ระหว่าง คนหล่อ กับ คนดูแลดี จะเลือกอะไร
แน่นอนคับ เขาก็จะตอบว่า เลือกคนดูแลดี
แต่ดูความเป็นจิงคับ ผู้หญิงถูกหลอกเต็มไปหมด แล้วก็บ่นว่าทำไมไม่เจอคนดี 
(อันนี้ส่วนตัวนะคับ คนดีอ่ะมีเยอะคับ แต่ยอมรับความจิงเถอะคับ ที่ไม่เลือก เพราะเขาไม่หล่อ คบแล้วก็อายชาวบ้าน)
ผมเข้าใจคับ ว่าผู้หญิงหลายๆคนก็อยาก ถ่ายรูปคู่กับแฟนไว้อวดเพื่อนๆ อยากไปเที่ยวกับคนหล่อๆ หรือแม้แต่อยากตื่นมาเจอคนหล่อๆข้างๆ

แต่ผมขอพูดจากใจเลยนะคับ 
ผมขอโทษที่ผมไม่สามารถเป็นแบบที่คุณหวังได้ แต่ผมก็คน ผมก็มีความรู้สึก
เวลาคุณเหงาคุณก็อยากมีคนมาดูแล แค่คุณบ่นในโลกโชเชี่ยลว่าเหงา ก็จะมีคนมาถามว่าเป็นอะไรอย่างนั้นอย่างนี้ 
แต่ในทางกลับกัน ผู้ชายมีแต่คำว่าดูแลตัวเอง บ่นก็ไม่ได้ อ่อนแอก็ไม่ได้ เดี๋ยวก็จะมีคนมาด่า กระจอกบ้าง ไร้สาระบ้าง ใจตุ๊ดบ้าง
ถ้าบอกว่าผู้ชายก็ยังมีกลุ่มเพื่อน แต่เชื่อเถอะคับ25+ ก็มีแฟนกันทั้งนั้น แล้วคิดว่าผู้ชายเนี้ย เวลามีแฟน มันจะสนเพื่อนไหมคับ
หรือถ้าบอกว่า คนเรามีคู่ทุกคน แต่ต้องรอเวลา เลยอยากถามว่า ต้องรอเมื่อไหร่ ต้องรอจนถึงตอนที่ไม่มีเวลาจะให้ ต้องรอให้มีแต่งานรึป่าว ถึงจะได้ใช้ชีวติคู่
จากที่ผมได้เห็นด้วยตาตัวเอง ลุงของผมเขาอยู่คนเดียว ไม่มีใครเลย ผมเลยกลับมาถามอีกครั้ง คำว่า "คนเราเกิดมามีคู่ แม้ไม่ต้องพยายาม แต่พอถึงเวลาก็จะมาเอง" คำนี้มันจริงหรอ หรือเพราะคนส่วนใหญ่มีคู่ คำนี้เลยดูศักดิ์สิทธิ์ 

สุดท้ายนี้ ผมอยากจะบอกว่า
คนเราเลือกเกิดไม่ได้ ผมก็เช่นกัน พูดตรงๆเลย ผมเนี้ยนะ ดำ หัวล้าน สายตาก็สั้น แต่ในเมื่อผมเกิดมาแล้ว ผมจะเปลี่ยนอะไรได้
แต่ถึงยังไงผมก็เหงาเป็น อยากมีความรักเหมือนคนอื่นๆ ไม่ใช่ความรักชั่วโมงละ1500หรืออะไรที่พูดกันในโชเชี่ยล แต่เป็นความรักจิงๆที่เห็นค่าในตัวผม เห็นผมเป็นผู้ชายคนหนึ่งไม่ต่างจากคนอื่น ผมบอกกับตัวเองมาตลอด ทุกครั้งที่ผมเหงา ว่าถ้ามีโอกาสสักครั้ง ผมจะดูแลความรักนั้นให้ดีที่สุด