ขอคำแนะนำหน่อยครับผมชอบเพื่อนสนิท

คือผมชอบเพื่อนสนิทครับเรียนรร.เดียวกันตั้งแต่อนุบาลแต่อยู่คนละห้องพอขึ้นป.1เราอยู่ห้องด้วยกันจนถึงม.3 เหตุมันเกิดขึ้นตอนปิดเทอมตอนม.2ครับ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าชอบเธอตั้งแต่ตอนไหนแต่พอรู้ตัวอีกทีผมก็บอกว่าผมรักเธอไปแล้วตอนนั้นผมไม่รู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ถึงได้พูดคำคำนี้ออกไป หลังจากที่ผมบอกรักเธอ เธอก็ไม่คุยกับผมอีกเลยซึ้งที่ผ่านมาเราคุยกันทุกวันแทบจะทุกเวลาด้วยซั้า พอเปิดเทอมมาเทอม1 ม.3 เธอไม่มองหน้าผมเลยมันเป็นช่วงเวลาที่ผมสึกแย่ที่สุดในชีวิตที่เคยผ่านมา เวลาที่เธอเดินมาส่งงานอาจารย์เธอจะเดินอ้อมไปทางซ้ายเพราะโต๊ะที่นั่งมันอยู่ทางด้านขวาซึ้งโต๊ะที่ผมนั่งมันอยู่หน้าห้องแต่เธอนั่งอยู่หลังห้องซึ้งทุกเทอมที่ผ่านมาเธอจะนั่งหน้าห้องเสมอแต่เทมอนี้ที่เธอนั่งหลังห้องอาจเป็นเพราะเธอไม่อยากอยู่ใกล้ผม ตอนนั้นผมคิดแต่เรื่องเธออย่างเดียวเลยครับว่าจะทำยังไงให้เรากลับมาสนิทกันเหมือเดิม เราสนิทกันจนแบบที่ว่าดูหนังโป๊ด้วยกันในห้องเรียน เดินไปเตาะกระโปงมันแทนที่มันจะด่าผมแต่มันดันเปิดกระโปงให้ผมดูสะงั้น กินนํ้ายังกินแก้วเดียวกัน เวลาผมไปเตะบอลมาเหงื่อออกผมก็จะไปนั้งใกล้ๆมันให้มันด่าว่าเหม็นเหงื่อ โดดเรียนครั้งแรกก้ไปกับมัน และอะไรอีกหลายๆอย่าง เพราะตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรกับมัน เทอมนั้นเราไม่ได้คุยกันทั้งเทอมเลยครับขนาดได้ทำงานกลุ่มอยู่กลุ่มด้วยกันเธอยังไม่คุยกับผมเลยครับ แล้วช่วงเวลาที่ผมกับเธอได้คุยกันก็มาถึง(เทอม2 ม.3)ตอนนั้นผมอยากให้ใครเข้ามาในชีวิตเพื่อลืมเธอแล้วก็มีรุ่นพี่คนนึงเข้ามาในชีวิตผมพี่เขาเป็นคนที่น่ารักครับหลายๆคนในรร.ก็ปลื้มพี่เขามาก ซึ้งผมกับพี่เขาก็คุยกันมาได้สัก1อาทิตย์ แล้วไอ้เพื่อนคนที่ผมชอบมันก็เข้ามาแซวผมว่าคบกับพี่คนนี้หล่อ เพื่อนกุนี้หล่อไม่เบาเลยนะ แล้ว2-3ต่อมามันก็ทักมาคุยกับเหมือนมันหึงผม หรือผมอาจจะคิดไปเองก็ไม่รู้เหมือนกันตอนนั้นผมก็เริ่มที่จะรุ้สึกว่าผมอาจจะเจอคนที่ผมรักมากกว่าเพื่อนคนนี้แล้ว แต่พอผมคุยกับพี่เขาไปได้ประมาณเดือนกว่าเราก็ทะเราะกันแล้วก็เลิกกัน ก็มีมันนี้แหละครับที่คอยปลอบใจผมแล้วก็กลับมาสนิทกันเหมือนเดิมครับแต่ตอนนั้นผมก็ยังมีใจให้มันแต่ก็ไม่ได้พูดออกไปเพราะกลัวว่าจะเสียมันไปอีก ผมคิดว่าสักวันคงจะเลิกรักมันได้ แล้วช่วงใกล้หมดเทอม2 ก็มีรุ่นพี่ม.5มาบอกว่าชอบผมพี่เขาก็จัดได้ว่าสวยท็อป10คนที่สวยที่สุดในรร.เลยละครับ แล้วเราก้คุยกันมาสักได้เกือบเดือนพี่เค้าก้มีคนใหม่ เราก็เลิกกันครับตอนนั้นผมไม่ได้เสียใจอะไรมากเพราะตอนนั้นผมก้ยังมีใจให้เพื่อนคนนั้นอยู่ แล้ววันที่ทำให้ผมร้องไห้ก็มาถึงวันนั้นสอบเสร็จวันสุดท้ายที่จะได้เจอกันดพราะผมต้องไปเรียนต่อที่อื่น เขาก็มีการอำลาในรุ่นผูกแขนให้กันซึ้งพอผูกให้กันเสร็จผมไปได็ผูกให้มันเป็นคนสุดท้ายผมเดินเข้าไปผูกให้มันตอยนั้นผมแทบจะร้องไห้พอผูกเสร็จมันก็ขอกอดผมตอนนั้นผมดีใจมากก็เลยพูดไปว่ามาสิแต่มันก็ไม่ได้กอดผมหรอกครับมันมองหน้าแล้วเหมือนจะร้องไห้แล้วก็บอกผมว่ากลับบ้านก่อนนะหลังจากที่มันเดินไปนํ้าตาผมมันไหลออกมาแบบไม่รู้ตัวเลย หลังจากวันนั้นเราก็เริ่มคุยกันน้อยลงเรื่อยๆ จนตอนนี้ผ่านมา4ปีกว่าแล้วผมอายุ19ปีแล้วที่ผ่านมาผมก็มีผู้หญิงเข้าหาไม่น้อยเลยที่แต่ผมก็ไม่เคยลืเธอได้เลยครับตอนนี้ผมยังรักเธอเหมือนตอนนั้นเลยครับไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรถึงทำให้ผมรักเธอได้มากขนาดนี้แต่ถ้าจะบอกมันว่าผมรักมันผมก็กลัวจะเสียมันไปตลอดกาลเลยครับครั้งนี้
ผมควรทำยังไงดีครับถึงจะไม่รู้สึกรักเธอแบบแฟน
ผมอยากกลับไปรู้สึกกับเธอแบบเพื่อนครับควรจะทำยังไงดีครับใครมีคำแนะนำดีๆช่วยบอกผมหน่อยนะครับ