มีเรื่องจะมาเล่าให้ฟังค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเราอายุ 20 ค่ะ กำลังเรียนมหาลัยอยู่ มาเจอเรื่องแบบนี้ทำให้เราสับสนไปหมดเลยค่ะ
ย้อนกลับไปเมื่อปี 2017 เรากำลังเข้าปี1 ด้วยความที่ว่าเราก็ไม่ได้น่าตาขี้เหร่แต่ก็ไม่ได้สวยไม่ได้น่ารักอะไรมากแต่ก็มีคนเข้ามาคุยเรื่อยๆ
แต่เราไม่ได้สนใจคนที่เราได้คุยด้วยมากนักตอนนั้นเหมือนยังไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่ แต่แล้วก็มีคนๆนึงที่เข้ามาทักเราในfacebookซึ่งเราก็ได้ทดลองคุยอยู่ระยะนึงแล้วเราก็เผลอชอบเขาขึ้นมา แล้วเราก็เลิกคุยกับคนที่เข้ามาทักเราทั้งหมดเลยเพื่อที่จะคุยจริงจังกับเขาแค่คนเดียว และในที่สุดก็ได้คบกันจริงๆ แรกๆเขาจะชอบหายไปแบบ อยู่ๆก็หายไปเลยแบบไม่มีสาเหตุเราก็ตามหาคนได้คุยกับเขาและเครียกันเข้าใจ เป็นแบบนี้ประมาณ 3 รอบได้ และหลังจากนั้นเราก็คบกันแบบปกติเหมือนคู่รักคนอื่นๆทั่วไป ไปกินอาหารอร่อยๆด้วยกัน ไปเที่ยวคอนเสิร์ต ไปเที่ยวตามที่ต่างๆบ้าง ตอนนั้นเรามีความสุขมากกๆๆๆ แบบบอกไม่ถูกเลย และเป็นเพราะอะไรไม่รู้ทำให้เรารักเขามากขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ยังอยู่ 2017 นะคะ ช่วงปิดเทอม เรามักจะมีปัญหากันตลอดในเรื่องของการที่เขาแอบไปคุยไปทักคนอื่นบ้าง เราก็รู้แต่บางทีเราก็ไม่พูดเพราะคิดว่าบางทีเราอาจจะทำให้เขาต้องเหงาจนต้องทำให้เขาแอบทักคนอื่นไป แต่พอเปิดเทอมมาก็กลับสู่สถานการณ์ปกติค่ะ เหมือนเดิมทุกอย่าง จนปิดเทอมปัญหาเดิมๆก็กลับมา บางครั้งเราก็แอบคิดว่าเขานั้นรักเราจริงๆหรือเปล่า พอเข้าปี 2018 เราก็ยังคบเขาอยู่ ทุกครั้งที่เราจับได้ว่าเขาแอบคุยกับคนอื่น เราก็จะถามว่า ทำไมทำแบบนี้ เราก็ขอให้เขาหยุดทำแบบนี้ แต่เขาก็สัญญา เราก็เชื่อ จนปิดเทอมอีกครั้งเขาก็ยังทำเหมือนเดิม เราเสียใจมากในทุกๆครั้งแต่เราก็ยังให้อภัยเพราะว่าเรารักเขามากก ข้ามมาตอนปลายปี2018ช่วงเกือบสิ้นปี เราก็ทะเลาะกันเพราะเขาไปทักคนอื่นอีกแล้ววว เราทนไม่ไหวเลยตัดสินใจบอกเลิกเขาไปทั้งๆที่ไม่อยากจะทำแบบนั้นเลย และเขาก็กลับมาง้อ ในวันที่ 31 พอดี ไอ่เราก็ใจอ่อนก็เลยกลับเข้าสู่ loop เดิม เขาก็ชวนเราไปเคาท์ดาวน์ เรายอมรับเลยว่าตอนนั้นฟินมากๆเพราะเป็นครั้งแรกที่ได้ทำอะไรแบบนี้กับคนที่เรารัก และเข้าสู่ปี 2019 รักของเราดำเนินมาได้ดีตลอด มีทะเลาะบ้าง งอนบ้าง นิดหน่อย จนมาถึงปลายมีนา คือเราไม่แน่ใจว่าปิดเทอมนี้เขาจะทำเหมือนปิดเทอมที่ผ่านๆมาหรือเปล่า เราก็คิดในใจว่าถึงเขาทำไปเขาก็กลับมาหาเราอยู่ดี และวันที่ยี่สิบกว่าๆเขาได้บอกเลิกเรา แล้วเราก็ตกลงเลิกกัน โดยที่ไม่รู้ว่าเลิกกันเพราะอะไร อยู่ดีๆก็เลิก เราเลยตัดสินใจว่าเจ็บตอนนี้ที่เดียวดีกว่าปล่อยให้เขาทำร้ายเราซ้ำๆอยู่อย่างนั้น พอเลิกกันไปได้1อาทิตย์เขาก็กลับมา บอกว่าลืมเราไม่ได้ ยังรักและคิดถึงอยู่ตลอด ถึงแม้ว่าเขาจะไปคุยอะไรกับใครมันก็ไม่รู้สึกเหมือนกัน แล้วเรายอมรับว่า 1 อาทิตย์ที่เลิกกัน เราก็เผลอให้คนอีกคนที่ไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้เข้ามาในชีวิตโดยที่ใจลึกๆแล้วเราก็ยังรอเขาอยู่ แต่เราก็มีอีกคนหนึ่งที่เขาก็รู้สึกดีกับเรามากๆยอมทำทุกอย่างเพื่อเรา แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าจะเป็นเหมือนตอนแรกๆหรือเปล่าเพราะเราทั้งกลัวทั้งสับสนไปหมดและถึงแม้ว่าเขาจะกลับมาแต่เราก็อยากอยากทำร้ายความรู้สึกของคนอีกคนอยู่ดีก็ได้แต่บอกกับตัวเองว่า เราไม่น่าให้ใครเข้ามาตั้งแต่แรก คิดได้อยู่ว่าที่จริงแล้วจะต้องทำอะไร แต่ความจริงแล้วทำไม่ได้สักอย่างที่ตัวเองคิดและพูด ใจมันอ่อนแอเหลือเกิน พอเขากลับมาบอกว่ายังรักยังลืมไม่ได้อะไรสารพัด คืนนั้นเราได้ฟังแต่ความรู้สึกของเขาโดยที่เราไม่ได้เอ่ยปากบอกความรู้สึกอะไรข้างในออกไปเลย เราคิดว่าเขามาแบบนี้คงมีโอกาสได้คุยกันอีก แต่ไม่เลยค่ะ หลังจากคืนนั้น ตกเช้ามาเราติดต่อเขาไม่ได้อีกเลย เรา งง มากก มันคืออะไร คือเขาไม่คิดจะแคร์ความรู่สึกเราสักนิดหน่อยหรอ ไม่เห็นใจกันบ้างเลย ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เราดูแลเขา รักเขาคนเดียวไม่เคยมองใครเลย แต่เหมือนเขาไม่เห็นค่าในสิ่งที่เราทำไปเลย ตอนนี้เราโคตรเสียใจและงงไปในเวลาเดียวกัน ฮ่าาาๆๆๆ
โอเคค่ะ เรื่องที่จะเล่าก็ประมาณนี้ค่ะ คืออยากเล่าให้ฟังเฉยๆค่ะ อยากระบาย ถ้าเพื่อนๆมีความคิดเห็นอย่างไรก็แชร์ความคิดเห็นกันได้นะคะ
คนเราจะทนกับอะไรซ้ำๆวนๆได้นานแค่ไหนกัน??
ย้อนกลับไปเมื่อปี 2017 เรากำลังเข้าปี1 ด้วยความที่ว่าเราก็ไม่ได้น่าตาขี้เหร่แต่ก็ไม่ได้สวยไม่ได้น่ารักอะไรมากแต่ก็มีคนเข้ามาคุยเรื่อยๆ
แต่เราไม่ได้สนใจคนที่เราได้คุยด้วยมากนักตอนนั้นเหมือนยังไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่ แต่แล้วก็มีคนๆนึงที่เข้ามาทักเราในfacebookซึ่งเราก็ได้ทดลองคุยอยู่ระยะนึงแล้วเราก็เผลอชอบเขาขึ้นมา แล้วเราก็เลิกคุยกับคนที่เข้ามาทักเราทั้งหมดเลยเพื่อที่จะคุยจริงจังกับเขาแค่คนเดียว และในที่สุดก็ได้คบกันจริงๆ แรกๆเขาจะชอบหายไปแบบ อยู่ๆก็หายไปเลยแบบไม่มีสาเหตุเราก็ตามหาคนได้คุยกับเขาและเครียกันเข้าใจ เป็นแบบนี้ประมาณ 3 รอบได้ และหลังจากนั้นเราก็คบกันแบบปกติเหมือนคู่รักคนอื่นๆทั่วไป ไปกินอาหารอร่อยๆด้วยกัน ไปเที่ยวคอนเสิร์ต ไปเที่ยวตามที่ต่างๆบ้าง ตอนนั้นเรามีความสุขมากกๆๆๆ แบบบอกไม่ถูกเลย และเป็นเพราะอะไรไม่รู้ทำให้เรารักเขามากขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ยังอยู่ 2017 นะคะ ช่วงปิดเทอม เรามักจะมีปัญหากันตลอดในเรื่องของการที่เขาแอบไปคุยไปทักคนอื่นบ้าง เราก็รู้แต่บางทีเราก็ไม่พูดเพราะคิดว่าบางทีเราอาจจะทำให้เขาต้องเหงาจนต้องทำให้เขาแอบทักคนอื่นไป แต่พอเปิดเทอมมาก็กลับสู่สถานการณ์ปกติค่ะ เหมือนเดิมทุกอย่าง จนปิดเทอมปัญหาเดิมๆก็กลับมา บางครั้งเราก็แอบคิดว่าเขานั้นรักเราจริงๆหรือเปล่า พอเข้าปี 2018 เราก็ยังคบเขาอยู่ ทุกครั้งที่เราจับได้ว่าเขาแอบคุยกับคนอื่น เราก็จะถามว่า ทำไมทำแบบนี้ เราก็ขอให้เขาหยุดทำแบบนี้ แต่เขาก็สัญญา เราก็เชื่อ จนปิดเทอมอีกครั้งเขาก็ยังทำเหมือนเดิม เราเสียใจมากในทุกๆครั้งแต่เราก็ยังให้อภัยเพราะว่าเรารักเขามากก ข้ามมาตอนปลายปี2018ช่วงเกือบสิ้นปี เราก็ทะเลาะกันเพราะเขาไปทักคนอื่นอีกแล้ววว เราทนไม่ไหวเลยตัดสินใจบอกเลิกเขาไปทั้งๆที่ไม่อยากจะทำแบบนั้นเลย และเขาก็กลับมาง้อ ในวันที่ 31 พอดี ไอ่เราก็ใจอ่อนก็เลยกลับเข้าสู่ loop เดิม เขาก็ชวนเราไปเคาท์ดาวน์ เรายอมรับเลยว่าตอนนั้นฟินมากๆเพราะเป็นครั้งแรกที่ได้ทำอะไรแบบนี้กับคนที่เรารัก และเข้าสู่ปี 2019 รักของเราดำเนินมาได้ดีตลอด มีทะเลาะบ้าง งอนบ้าง นิดหน่อย จนมาถึงปลายมีนา คือเราไม่แน่ใจว่าปิดเทอมนี้เขาจะทำเหมือนปิดเทอมที่ผ่านๆมาหรือเปล่า เราก็คิดในใจว่าถึงเขาทำไปเขาก็กลับมาหาเราอยู่ดี และวันที่ยี่สิบกว่าๆเขาได้บอกเลิกเรา แล้วเราก็ตกลงเลิกกัน โดยที่ไม่รู้ว่าเลิกกันเพราะอะไร อยู่ดีๆก็เลิก เราเลยตัดสินใจว่าเจ็บตอนนี้ที่เดียวดีกว่าปล่อยให้เขาทำร้ายเราซ้ำๆอยู่อย่างนั้น พอเลิกกันไปได้1อาทิตย์เขาก็กลับมา บอกว่าลืมเราไม่ได้ ยังรักและคิดถึงอยู่ตลอด ถึงแม้ว่าเขาจะไปคุยอะไรกับใครมันก็ไม่รู้สึกเหมือนกัน แล้วเรายอมรับว่า 1 อาทิตย์ที่เลิกกัน เราก็เผลอให้คนอีกคนที่ไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้เข้ามาในชีวิตโดยที่ใจลึกๆแล้วเราก็ยังรอเขาอยู่ แต่เราก็มีอีกคนหนึ่งที่เขาก็รู้สึกดีกับเรามากๆยอมทำทุกอย่างเพื่อเรา แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าจะเป็นเหมือนตอนแรกๆหรือเปล่าเพราะเราทั้งกลัวทั้งสับสนไปหมดและถึงแม้ว่าเขาจะกลับมาแต่เราก็อยากอยากทำร้ายความรู้สึกของคนอีกคนอยู่ดีก็ได้แต่บอกกับตัวเองว่า เราไม่น่าให้ใครเข้ามาตั้งแต่แรก คิดได้อยู่ว่าที่จริงแล้วจะต้องทำอะไร แต่ความจริงแล้วทำไม่ได้สักอย่างที่ตัวเองคิดและพูด ใจมันอ่อนแอเหลือเกิน พอเขากลับมาบอกว่ายังรักยังลืมไม่ได้อะไรสารพัด คืนนั้นเราได้ฟังแต่ความรู้สึกของเขาโดยที่เราไม่ได้เอ่ยปากบอกความรู้สึกอะไรข้างในออกไปเลย เราคิดว่าเขามาแบบนี้คงมีโอกาสได้คุยกันอีก แต่ไม่เลยค่ะ หลังจากคืนนั้น ตกเช้ามาเราติดต่อเขาไม่ได้อีกเลย เรา งง มากก มันคืออะไร คือเขาไม่คิดจะแคร์ความรู่สึกเราสักนิดหน่อยหรอ ไม่เห็นใจกันบ้างเลย ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เราดูแลเขา รักเขาคนเดียวไม่เคยมองใครเลย แต่เหมือนเขาไม่เห็นค่าในสิ่งที่เราทำไปเลย ตอนนี้เราโคตรเสียใจและงงไปในเวลาเดียวกัน ฮ่าาาๆๆๆ
โอเคค่ะ เรื่องที่จะเล่าก็ประมาณนี้ค่ะ คืออยากเล่าให้ฟังเฉยๆค่ะ อยากระบาย ถ้าเพื่อนๆมีความคิดเห็นอย่างไรก็แชร์ความคิดเห็นกันได้นะคะ