ขอกำลังใจหน่อยครับ เหนื่อยและท้อเหลือเกิน เพื่อนๆพี่ๆคนไหนเริ่มต้นชีวิตจากติดลบบ้าง

ผมก็เป็นวันรุ่นคนหนึ่งครับ ที่มีความฝัน ฝันที่เหมือนจะลมๆแล้งๆขึ้นทุกทิ ตัวผมอายุ 23 ปี เรียนมหาลัยปีสุดท้าย ผมอยากจะระบายครับวันนี้ เพื่อนผมที่คิดว่า สามารถรับฟังปัญหาของผมได้ในหัวตอนนี้ก็ไม่มีซักคน มีแค่เพื่อนที่เคยเที่ยวด้วยกันเมื่อก่อน มันก็ปลอบใจเราได้ แต่ผมก็ยังไม่ได้คำตอบที่ชัดเจน ยิ่งโตเพื่อนยิ่งน้อย ผมอยากจะบอกว่าผมมะระแมงไม่เคยทำอะไรสำเร็จในชีวิตมาก่อนเลย สิ่งที่ผมมีไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการ ชีวิตผมจะบอกว่าลำบากเลยก็น่าจะใช้คำนี้ได้ ผมมีชีวิตไม่เหมือนวัยรุ่นคนอื่นๆในวัยเดียวกันแต่ไม่มีปัญหากับการเข้าคน แต่ผมก็ประคับประคองตัวเองมาตลอดจนถึงตอนนี้ ทั้งเรื่องเรียนและเรื่องอื่นๆ ถ้ามองคนที่มีโอกาส อยู่ในระดับสังคมแบบผม บอกตรงๆผมแทบจะไม่เคยเห็นใครต้องลำบาก ต้องพยายามแบบผมมาก่อนเลย ถ้าเป็นผู้หญิงแล้วยิ่งไม่มีเลย(ไม่ได้จะแซวนะ แต่ในสังคมที่ผมเจอ เพื่อนผม คนรอบตัว ไม่มีแม้คนเดียวผมยังหาคำตอบไม่ได้เหมือนกันว่าทำไม)  มันก็เหมือนเวลาเรามีปัญหาไม่รู้จะหันหน้าไปหาใครที่เค้าเข้าใจเราจริง ทุกวันนี้ชีวิตก็ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนแต่ก็ยังไม่หลุดพ้น ผมกับพี่มีธุรกิจที่ผมพอจะช่วยพี่ผมทำได้นิดหน่อยพอเป็นค่าใช้จ่ายแต่ละวันและไม่ต้องเรียกตัวไปช่วยเค้าทำ ถ้าวันไหนมีปัญหากัน ไม่เข้าใจกัน ผมนี่ไม่คุยกับใครเลยเป็นวัน มันเป็นผลที่ผมกดดันตัวเองด้วย มีหลายๆเรื่องที่ผมอยากทำ ที่ผมคิดว่าทำได้ดี แต่สุดท้ายมันก็ยังไม่เห็นวี่แววจะประสบความสำเร็จแม้จะเรื่องเล็กๆ บางทีมันทำให้ผมพาลไปถึงพวกที่ชอบพูดว่า พัฒนาตัวเองดิ ไม่รู้จักพัฒนาตัวเอง มันเป็นคำพูดที่โง่ๆ ไม่มีแก่นสาร ไม่มีรูปธรรมที่ชัดเจนว่าหมายความว่าอย่างไร ต้องทำอย่างไรกันแน่ ถ้าทำได้มากกว่าผม OK ผมยอม จะด่าจะว่ายังไงก็ได้
สี่งที่ผมอยากได้คำตอบจริงๆคือ มีเพื่อนๆพี่คนไหน เคยมีชีวิตแย่ๆ เริ่มต้นชีวิตติดลบ แบบผมบ้าง อยากรู้ว่าสิ่งที่คุณลำบากตรากตรำทำมามันทำให้คุณมีวันนี้ได้ยังไง ผมรู้ว่าปัญหาของผมมันอาจไม่ได้หนักหนาอะไรสำหรับคนบางคน แต่ผมก็เดินทางสายนี้มานานครับ แทนที่จะชินมัน มันกลับทำให้กำลังใจที่ผมมีเหลือหายหมด อีกอย่างผมอยากรู้ว่ามันมีใครบ้างไหมที่ต้องพยายามไปตลอด ไม่มีวี่แววว่าสิ่งที่เราทำมันจะตอบแทนเราได้เลย ผมขอโทษที่เล่ารายละเอียดปัญหาของผมไม่ได้อย่างจริงๆ เพราะมันเป็นปัญหาของครอบครัว และปมในใจของผมเอง เล่าไปคงยาวอาจไม่เข้าใจ ทุกวันนี้ก็เหมือนตัวคนเดียวครับ เพื่อนก็ไม่เหลือ แฟนก็ไม่มี ขอโทษที่เขียนวกวนด้วยผมกำลังสับสนจริงๆ