คือเราคบกับแฟนมา8เดือนแล้วค่ะหลังๆเขาเปลี่ยนไปเข้าใจว่าเป็นธรรมดาของผู้ชายแต่เรื่องมันหนักขึ้นค่ะเวลาเรางอนเค้าก็ไม่ง้อใส่อารมณ์ใส่เราบ้างพูดอะไรทำร้ายความรู้สึกมากบางทีทะเลาะกันเราร้องไห้เค้าก็ไม่ได้สนใจค่ะก็ปล่อยให้ร้องบางทีก็ปลอดเเค่ไม่ร้องนะแล้วก็ไปค่ะคือเค้าจะทำงานเข้างานตอนเที่ยงครึ่งเลิกเที่ยงคืนก็จะไม่ค่อยได้คุยกันค่ะเพราะเค้านอนเกือบตีหนึ่งตื่นก็เที่ยงแล้วเวลามีปัญหาอะไรที่อยากถามอยากปรับความเข้าใจก็จะไม่ได้คุยหรือพอได้คุยแล้วเค้าก็พยายามเบี่ยงเบนพยายามไม่พูดถึงไม่ปรับความเข้าใจเราเริ่มทนไม่ไหวเพราะเป็นแบบนี้ตั้งแต่6เดือนหลังจากที่คบกันเราเลยปรึกษาหลายๆคนค่ะเขาก็บอกให้เลิกดูมั้ยลองห่างดูแต่คือเรารักไงคะเลยพยายามหาข้อดีมาแย้งให้ตัวเองอยู่ต่อไปได้แต่ก็เหมือนเดิมค่ะเราเลยบอกเลิกพอเราบอกเลิกเค้าไม่ยอมค่ะแล้วก็เป็นแบบนี้วนไปเรื่อยๆจนมาถึงวันนี้จนวันนี้เรารู้สึกว่าเราไม่ต้องการปรับความเข้าใจแล้วเราไม่ได้รอเขาเหมือนทุกวันเขาจะทำไรพูดไรใส่เราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเท่าไหร่ใช่ค่ะมันจบที่การบอกเลิกพอเราบอกเลิกก็เหมือนเดิมค่ะเค้ายื้อร้องไห้ไปกินเหล้าเมาเละเทะแต่คือมันมีเหตุผลที่เราปล่อยไปไม่ได้คือเวลาที่เขาร้องไห้ตอนเราจะไปมันทำให้เราคิดมากทำให้ฟุ้งซ่านทำให้ร้องไห้คิดจนกินไม่ได้นอนไม่หลับเลยค่ะแล้วสุดท้ายมันก็จบลงที่เรากลับไปคบกับเขาเหมือนเดิม ใจเราก็อยากจะไปให้หายทุกข์แต่ก็อย่างที่บอกค่ะพอเห็นเขาเสียใจแล้วทำไม่ได้
ทำไงดีคะสับสนมาก