เคยมีปมว่าคงหาผู้ชายไทยดีๆยาก ที่รักจริงไม่นอกใจ เพราะพ่อเราก็มีปัญหากับแม่ เลยทำให้เราคิดว่าชีวิตนี้จะไม่มีแฟนคนไทยเด็ดขาด
จนวันหนึ่ง มีผชคนนึงเข้ามา เขาเป็นคนไทย แน่นอนว่าเราปฏิเสธบอกไม่เอาแน่ๆ เขาพยายามทำดีต่างๆ บอกว่าไม่ใช่ผู้ชายไทยทุกคนไม่ดี จนเรายอมลองคบกัน...
คนกันได้สองปีกว่า..รักกันมาก เขาเป็นคนดีมาตลอด ไม่เคยนอกใจ ดูแลเทคแคร์เสมอมา จนเราคิดว่า เราคิดผิดเองที่คิดว่า ผู้ชายไทยดีๆคงไม่มีจริง เรารู้สึกเราเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดคนหนึ่ง.....จนกระทั่งวันหนึ่ง เรื่องเกิดไม่ทันตั้งตัว เมื่อเขาได้มารู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เขารู้สึกชอบมาก และด้วยเหตุผลหลายๆอย่างของเขา ทำให้เขาไปมีอะไรกับคนนั้น...
สุดท้ายเขาเลือกจะบอกเรา เพราะเขาบอกว่าเขารู้สึกไม่ให้เกียรติเรา (คนดีจังงง...) ด้วยความที่เรายังรักมากกก คิดว่าเขายังรักเราอยู่ เขาอาจแค่พลาดไป ไม่เชื่อว่าเขาจะยอมทิ้งคนที่อยู่กันนานไปหาคนที่พึ่งรู้จักไม่ถึงเดือน.. เราโง่ ที่ดันไม่โกรธ ยังพยายามจะเอาเขากลับมา.. แต่สิ่งที่เขาบอกคือ 'เขาตัดจากคนนั้นไม่ได้ เขาก็ไม่อยากให้เราไปไหนเหมือนกัน' เขาถามเราว่ายังเป็นเพื่อนกันต่อได้ไหม... ตอนแรกเราว่าเราโอเค ทำได้ แต่พอลองวันนึง เรารู้ว่าเราทำไมได้ เราเลยบอกเราจะออกไปเอง..
เขายังขอร้องให้เราไม่ไป เราเลยแกล้งถามว่า ถ้าเลิกกับคนนั้นจะกล้าไหม?..
เขานิ่งไป ไม่พูด ดูคิดยากมากก(สงสัยจะรักจริง)..สุดท้ายเขาก็บอกว่า มันก็อาจเป็นไปได้ แต่ไม่รู้คนนั้นจะยอมไหม...
อืม...สิ่งที่เราเสียใจที่สุดคือ เขาได้ให้ใจไปกับคนอื่นแล้ว และไม่ได้เสียใจที่ความสัมพันธ์ระหว่างเราจะจบไป
น่าใจหายย...จากคนที่พยายามให้เราพังกำแพง ยอมเปิดรับเขาเข้ามา สร้างความเชื่อใจ ทำดีต่างๆนาๆ สุดท้ายเขาทำร้ายเรา ทำในสิ่งที่เรากลัวที่สุด..
เราไม่เคยขออะไรจะเขาเลย เราทุ่มเทให้ทุกอย่าง ขออย่างเดียว..รักแค่คนเดียวจะได้ไหม.. สุดท้ายมันก็ไม่ได้.
แน่นอนจะไม่เปิดรับผู้ชายไทยเข้ามาในชีวิตอีกแล้ว เรารู้ว่าผู้ชายไทยดีๆยังมีอยู่ แต่มันคงหายาก และเราคงไม่โชคดีเจอแน่ เจ็บนี้คงต้องจำสักที
จะไม่ขอมีแฟนคนไทยอีกต่อไปปป ผู้ชายไทยดีๆมันหายาก
จนวันหนึ่ง มีผชคนนึงเข้ามา เขาเป็นคนไทย แน่นอนว่าเราปฏิเสธบอกไม่เอาแน่ๆ เขาพยายามทำดีต่างๆ บอกว่าไม่ใช่ผู้ชายไทยทุกคนไม่ดี จนเรายอมลองคบกัน...
คนกันได้สองปีกว่า..รักกันมาก เขาเป็นคนดีมาตลอด ไม่เคยนอกใจ ดูแลเทคแคร์เสมอมา จนเราคิดว่า เราคิดผิดเองที่คิดว่า ผู้ชายไทยดีๆคงไม่มีจริง เรารู้สึกเราเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดคนหนึ่ง.....จนกระทั่งวันหนึ่ง เรื่องเกิดไม่ทันตั้งตัว เมื่อเขาได้มารู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เขารู้สึกชอบมาก และด้วยเหตุผลหลายๆอย่างของเขา ทำให้เขาไปมีอะไรกับคนนั้น...
สุดท้ายเขาเลือกจะบอกเรา เพราะเขาบอกว่าเขารู้สึกไม่ให้เกียรติเรา (คนดีจังงง...) ด้วยความที่เรายังรักมากกก คิดว่าเขายังรักเราอยู่ เขาอาจแค่พลาดไป ไม่เชื่อว่าเขาจะยอมทิ้งคนที่อยู่กันนานไปหาคนที่พึ่งรู้จักไม่ถึงเดือน.. เราโง่ ที่ดันไม่โกรธ ยังพยายามจะเอาเขากลับมา.. แต่สิ่งที่เขาบอกคือ 'เขาตัดจากคนนั้นไม่ได้ เขาก็ไม่อยากให้เราไปไหนเหมือนกัน' เขาถามเราว่ายังเป็นเพื่อนกันต่อได้ไหม... ตอนแรกเราว่าเราโอเค ทำได้ แต่พอลองวันนึง เรารู้ว่าเราทำไมได้ เราเลยบอกเราจะออกไปเอง..
เขายังขอร้องให้เราไม่ไป เราเลยแกล้งถามว่า ถ้าเลิกกับคนนั้นจะกล้าไหม?..
เขานิ่งไป ไม่พูด ดูคิดยากมากก(สงสัยจะรักจริง)..สุดท้ายเขาก็บอกว่า มันก็อาจเป็นไปได้ แต่ไม่รู้คนนั้นจะยอมไหม...
อืม...สิ่งที่เราเสียใจที่สุดคือ เขาได้ให้ใจไปกับคนอื่นแล้ว และไม่ได้เสียใจที่ความสัมพันธ์ระหว่างเราจะจบไป
น่าใจหายย...จากคนที่พยายามให้เราพังกำแพง ยอมเปิดรับเขาเข้ามา สร้างความเชื่อใจ ทำดีต่างๆนาๆ สุดท้ายเขาทำร้ายเรา ทำในสิ่งที่เรากลัวที่สุด..
เราไม่เคยขออะไรจะเขาเลย เราทุ่มเทให้ทุกอย่าง ขออย่างเดียว..รักแค่คนเดียวจะได้ไหม.. สุดท้ายมันก็ไม่ได้.
แน่นอนจะไม่เปิดรับผู้ชายไทยเข้ามาในชีวิตอีกแล้ว เรารู้ว่าผู้ชายไทยดีๆยังมีอยู่ แต่มันคงหายาก และเราคงไม่โชคดีเจอแน่ เจ็บนี้คงต้องจำสักที