สวัสดีคนเข้ามาอ่านทุกคนนะ พอทุกคนอ่านจบเราอยากรู้ว่าเราควรทำยังไงกับความสัมพันธ์นี้
เรื่องมีอยู่ว่า เราแอบชอบ ผช.คนหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นเราอยู่ ม.3 เขาก็อยู่ ม.3 เราเริ่มชอบเขาเพราะเขาน่ารักดี แบบเวลาเจอเราชอบแบบมองหน้านิ่งๆแล้วก็จ้อง(เขาเป็นแบบนี้กับทุกคน แงงง) พอปิดเทอมแล้วกำลังขึ้น ม.4 เราต้องมา ร.ร.เพื่อมาจ่ายค่าเทอมก่อนเข้าเรียน แล้วปากกาเรามันตกอะ คือมันกระเด็นไป แล้วเขาเดินมาพอดีเว้ย แล้วแบบเก็บขึ้นมาให้ เราแบบใจลงไปตาตุ่มเลย แบบใจเต้นมือสั่น เราก็รับปากกามาจากเขาแบบมือสั่นมาก พอเปิดเทอมจริงๆ เราก็ได้อยู่ห้องเดียวกันมีโมเม้นดีๆตลอดเลย เสียใจก็มี (แอบบอกก่อนนะคือเขามีแฟนแล้วว เราแอบขอให้เขาเลิกกันทุกวัน555 ขำๆนะ) เราขอเล่าเรื่องตอน ม.4 ที่ได้อยู่ห้องเดียวกับเขาก่อนเลยนะ เขาดูเป็นคนนิ่งๆหยิ่งๆแอบปากร้ายอะ แต่จริงๆก็ดีมั้ง555 มันมีวิชาหนึ่งที่ทำให้เราเริ่มคุยกับเขา คือวิชาแนะแนว ครูให้ถามชื่อเพื่อนในห้อง คือแบบเรารวมใจไปถามชื่อเขาก่อนเลย เขาก็ตอบ หลังจากนั้นวิชาคณิตเราก็ได้นั่งใกล้เขาแบบเป็นความที่เราแรดมั้ง555 แบบข้างหน้าเขามันว่างอะ เราเลยชวนเพื่อนแล้วเราก็รีบวิ่งมานั่งเลย ก็แบบตอนแรกก็ไม่ได้คุยกันเพราะยังไม่ได้สนิท แต่เพื่อนของคนที่เราแอบชอบก็มาชวนคุยก็เลยได้คุยกันบ้าง มีอยู่วันหนึ่งอาจารย์ถามว่าบ้านเราอยู่แถวไหน เราก็บอกไป แล้วเขาก็เอามาล้ออะ เราเริ่มแอดเฟสไป เขาก็รับ เราก็เริ่มไปฟอลในไอจีเขาก็รับ เราลงสตอรี่แล้วเขาก็ตอบสตอรี่แต่มาล้อชื่อหมู่บ้านที่เราอยู่คือมาล้อแนวเพลงเลยอะ แอบเขินนะ เราก็เลยแบบด่าไปแก้เขิน ตอนเรียนภาษาไทยเขามาถามเรามีแฟนยังเราก็แบบตกใจอะ เลยตอบไปว่า มีแล้วแฟนอยู่เกาหลี (เราติ่งแบมแบมนะ) เขาบอกกลับมาว่า หลงตัวเอง(ปากร้ายมากในใจคิด) พอออกจากห้องก็ไม่มีไรปกติดีทุกอย่าง เวลาแบบเจอกินข้าวนอกห้อง หรือที่ไหนใน ร.ร. เขาชอบกระซิบเพื่อนอะ แล้วมาขำเรา คือเขาแกล้งบ่อยมากๆ เขาชอบทักมาถามการบ้านในเฟส ในไอจีชอบตอบกลับสตอรี่ ทำให่เราคิดไปไกลเลยบางทีก็อยากให้เขาชอบเราจริงๆอะ แต่พอเขาเลิกกลับแฟน เขาก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจไรเลยอะ แถมเพื่อนเขายังแนะนำรุ่นพี่ให้เขาด้วย สุดท้ายก็ได้คบกัน เราก็หมาเหมือนเดิมเลย แบบเราตัดใจไปแล้ว โครตเสียใจ แต่สุดท้ายก็ทำใจได้ เราตีตัวออกห่างจากเขา พยายามหลบหน้า ไม่คุย แต่สุดท้ายอะ เขาก็กลับทำตัวแบบเดิม ทำเหมือนว่าชอบเรา ให้ความหวัง มีอยู่วันหนึ่งคาบคณิตเขาให้เพื่อนเขาเริ่มมาถามเราว่าเรามีแฟนยัง ในใจคือเราตกใจ แบบอีกแล้วหรอ เราก็เลยตอบว่าไม่มี แล้วเขาก็ถามว่า เรามีคนคุยไหม เราก็บอกไม่มี แล้วก็มาถามว่า เคยมีแฟนไหม เราก็ตอบว่า ไม่ แบบตอนนั้นรู้สึกแบบเฟล ต้องการไรกันแน่ คือคาบนั้นเรียนไม่รู้เรื่องเลย ต้องมาเจอคาบไทยอีก ก่อนจะจบคาบไทย เขามาถามเราว่าเรามีแฟนยัง เราก็บอกไม่ คือคำถามเดิมๆเลยอะ แล้วก่อนออกจากห้องเขาพูดว่า เราชอบ..นะเดะเราจีบ...เอง(...คือตัวเราเองนะ) เราก็แบบตกใจ ไม่ได้ตอบไร ใจมันเต้นแรงมาก รีบเอาไปเล่าให้เพื่อนฟังเลย งงมาก เขาก็มีแฟนอยู่แล้ว แล้วพอคายเคมีจารย์ไม่อยู่เจาไปชวนเพื่อนซื้อน้ำแต่เพื่อนเขาไม่ไป ละเขาก็มาชวนเรา เราตอบไปว่าไม่ไป เพราะกลัวมาก คือความรู้สึกชอบมันกลับมาอีกแล้วอะ ชอบมากกกกก โครตชอบเลย ก่อนวันวาเลนไท เขามาถามเราว่า เธอมีคนให้ของขวัญยังวันวาเลนไทยัง เราบอกว่าไม่มีอะ เขาบอกว่า เดะเราให้เอง คือเราก็หนอกกลับเขาไปมา ตลกดี แบบเรานี่คิดไปไกลเลย คิดจริงมาก พอถึงวันวาเลนไทจริงๆ เขาไม่ได้ให้อะไรเราเลย แต่กลับเอาของไปให้แฟนตัวเอง เราแบบงงอะ คือจะพูดมาทำไม คนฟัง คนชอบ เสียความรู้สึกอะ แบบเราร้องไห้เลยเว้ย ทำไมต้องมาเจอแบบนี้ด้วย เราทำไรให้ ถึงให้ความหวังเราได้มากขนาดนี้ ต้องแต่นั้นมาเราก็ออกห่างออกมาเลย เรียนแบดมินตันเขาก็ชอบมาขอเล่นด้วย เราแบบอยากตะโกนออกไปว่า กูชอบนะ เลิกทำตัวแลบนี้ได้ไหม แต่มันก็ได้แค่คิดอะ เวลาเจอหน้าถ้าไม่ใช่ห้องเรียนเราก็จะหลบ เขอในห้องก็หลบ เราขอกลับบ้านก่อนทุกที คือมันเหนื่อยมากอะ ต้องมาเจอคนที่ชอบทำดีใส่ ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรกันแน่ แบบนี้เรียกว่าเขาแอบชอบเราบ้างไหม หรือเขาแค่หยอกเล่น เราควรบอกเขาดีไหมว่าเราชอบ ช่วยๆตอบหน่อยนะทุกคน เรางงกับความสัมพันธ์นี้มากกกกก เห้อ
แอบชอบเพื่อน ดันมาอยู่ห้องเดียวกันตอน ม.4 !!!!!!
เรื่องมีอยู่ว่า เราแอบชอบ ผช.คนหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นเราอยู่ ม.3 เขาก็อยู่ ม.3 เราเริ่มชอบเขาเพราะเขาน่ารักดี แบบเวลาเจอเราชอบแบบมองหน้านิ่งๆแล้วก็จ้อง(เขาเป็นแบบนี้กับทุกคน แงงง) พอปิดเทอมแล้วกำลังขึ้น ม.4 เราต้องมา ร.ร.เพื่อมาจ่ายค่าเทอมก่อนเข้าเรียน แล้วปากกาเรามันตกอะ คือมันกระเด็นไป แล้วเขาเดินมาพอดีเว้ย แล้วแบบเก็บขึ้นมาให้ เราแบบใจลงไปตาตุ่มเลย แบบใจเต้นมือสั่น เราก็รับปากกามาจากเขาแบบมือสั่นมาก พอเปิดเทอมจริงๆ เราก็ได้อยู่ห้องเดียวกันมีโมเม้นดีๆตลอดเลย เสียใจก็มี (แอบบอกก่อนนะคือเขามีแฟนแล้วว เราแอบขอให้เขาเลิกกันทุกวัน555 ขำๆนะ) เราขอเล่าเรื่องตอน ม.4 ที่ได้อยู่ห้องเดียวกับเขาก่อนเลยนะ เขาดูเป็นคนนิ่งๆหยิ่งๆแอบปากร้ายอะ แต่จริงๆก็ดีมั้ง555 มันมีวิชาหนึ่งที่ทำให้เราเริ่มคุยกับเขา คือวิชาแนะแนว ครูให้ถามชื่อเพื่อนในห้อง คือแบบเรารวมใจไปถามชื่อเขาก่อนเลย เขาก็ตอบ หลังจากนั้นวิชาคณิตเราก็ได้นั่งใกล้เขาแบบเป็นความที่เราแรดมั้ง555 แบบข้างหน้าเขามันว่างอะ เราเลยชวนเพื่อนแล้วเราก็รีบวิ่งมานั่งเลย ก็แบบตอนแรกก็ไม่ได้คุยกันเพราะยังไม่ได้สนิท แต่เพื่อนของคนที่เราแอบชอบก็มาชวนคุยก็เลยได้คุยกันบ้าง มีอยู่วันหนึ่งอาจารย์ถามว่าบ้านเราอยู่แถวไหน เราก็บอกไป แล้วเขาก็เอามาล้ออะ เราเริ่มแอดเฟสไป เขาก็รับ เราก็เริ่มไปฟอลในไอจีเขาก็รับ เราลงสตอรี่แล้วเขาก็ตอบสตอรี่แต่มาล้อชื่อหมู่บ้านที่เราอยู่คือมาล้อแนวเพลงเลยอะ แอบเขินนะ เราก็เลยแบบด่าไปแก้เขิน ตอนเรียนภาษาไทยเขามาถามเรามีแฟนยังเราก็แบบตกใจอะ เลยตอบไปว่า มีแล้วแฟนอยู่เกาหลี (เราติ่งแบมแบมนะ) เขาบอกกลับมาว่า หลงตัวเอง(ปากร้ายมากในใจคิด) พอออกจากห้องก็ไม่มีไรปกติดีทุกอย่าง เวลาแบบเจอกินข้าวนอกห้อง หรือที่ไหนใน ร.ร. เขาชอบกระซิบเพื่อนอะ แล้วมาขำเรา คือเขาแกล้งบ่อยมากๆ เขาชอบทักมาถามการบ้านในเฟส ในไอจีชอบตอบกลับสตอรี่ ทำให่เราคิดไปไกลเลยบางทีก็อยากให้เขาชอบเราจริงๆอะ แต่พอเขาเลิกกลับแฟน เขาก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจไรเลยอะ แถมเพื่อนเขายังแนะนำรุ่นพี่ให้เขาด้วย สุดท้ายก็ได้คบกัน เราก็หมาเหมือนเดิมเลย แบบเราตัดใจไปแล้ว โครตเสียใจ แต่สุดท้ายก็ทำใจได้ เราตีตัวออกห่างจากเขา พยายามหลบหน้า ไม่คุย แต่สุดท้ายอะ เขาก็กลับทำตัวแบบเดิม ทำเหมือนว่าชอบเรา ให้ความหวัง มีอยู่วันหนึ่งคาบคณิตเขาให้เพื่อนเขาเริ่มมาถามเราว่าเรามีแฟนยัง ในใจคือเราตกใจ แบบอีกแล้วหรอ เราก็เลยตอบว่าไม่มี แล้วเขาก็ถามว่า เรามีคนคุยไหม เราก็บอกไม่มี แล้วก็มาถามว่า เคยมีแฟนไหม เราก็ตอบว่า ไม่ แบบตอนนั้นรู้สึกแบบเฟล ต้องการไรกันแน่ คือคาบนั้นเรียนไม่รู้เรื่องเลย ต้องมาเจอคาบไทยอีก ก่อนจะจบคาบไทย เขามาถามเราว่าเรามีแฟนยัง เราก็บอกไม่ คือคำถามเดิมๆเลยอะ แล้วก่อนออกจากห้องเขาพูดว่า เราชอบ..นะเดะเราจีบ...เอง(...คือตัวเราเองนะ) เราก็แบบตกใจ ไม่ได้ตอบไร ใจมันเต้นแรงมาก รีบเอาไปเล่าให้เพื่อนฟังเลย งงมาก เขาก็มีแฟนอยู่แล้ว แล้วพอคายเคมีจารย์ไม่อยู่เจาไปชวนเพื่อนซื้อน้ำแต่เพื่อนเขาไม่ไป ละเขาก็มาชวนเรา เราตอบไปว่าไม่ไป เพราะกลัวมาก คือความรู้สึกชอบมันกลับมาอีกแล้วอะ ชอบมากกกกก โครตชอบเลย ก่อนวันวาเลนไท เขามาถามเราว่า เธอมีคนให้ของขวัญยังวันวาเลนไทยัง เราบอกว่าไม่มีอะ เขาบอกว่า เดะเราให้เอง คือเราก็หนอกกลับเขาไปมา ตลกดี แบบเรานี่คิดไปไกลเลย คิดจริงมาก พอถึงวันวาเลนไทจริงๆ เขาไม่ได้ให้อะไรเราเลย แต่กลับเอาของไปให้แฟนตัวเอง เราแบบงงอะ คือจะพูดมาทำไม คนฟัง คนชอบ เสียความรู้สึกอะ แบบเราร้องไห้เลยเว้ย ทำไมต้องมาเจอแบบนี้ด้วย เราทำไรให้ ถึงให้ความหวังเราได้มากขนาดนี้ ต้องแต่นั้นมาเราก็ออกห่างออกมาเลย เรียนแบดมินตันเขาก็ชอบมาขอเล่นด้วย เราแบบอยากตะโกนออกไปว่า กูชอบนะ เลิกทำตัวแลบนี้ได้ไหม แต่มันก็ได้แค่คิดอะ เวลาเจอหน้าถ้าไม่ใช่ห้องเรียนเราก็จะหลบ เขอในห้องก็หลบ เราขอกลับบ้านก่อนทุกที คือมันเหนื่อยมากอะ ต้องมาเจอคนที่ชอบทำดีใส่ ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรกันแน่ แบบนี้เรียกว่าเขาแอบชอบเราบ้างไหม หรือเขาแค่หยอกเล่น เราควรบอกเขาดีไหมว่าเราชอบ ช่วยๆตอบหน่อยนะทุกคน เรางงกับความสัมพันธ์นี้มากกกกก เห้อ