คือเราอ่ะตั้งแต่เกิดมาเรายังไม่เคยมีแฟนเลยตอนนี้เรา18แล้ว. เพราะอาจเป็นครอบครัวที่หัวโบราณมากท่านห้ามเรื่องนี้อย่างเด็ดขาดพอมาม.4ท่านเริ่มเข้าใจเราวัยรุ่นล่ะ
เราก็มีคุยๆบ้างแต่แปลกเราคุยกับคนไหนก้คุยได้ไม่นานเพราะมันรู้สึกเบื่อช่วงแรกๆมันก้สนุกดีน่ะแต่พอหลังๆมามันเริ่มไม่โอเครล่ะเป็นแบบนี้ทุกคนอ่ะมันมีแต่คำถามเดิมๆ คือ อะไรอยู่ กินข้าวยัง อาบน้ำยัง นอนยัง เป็นห่วงน่ะ ถามแบบนี้ทุกวันซ้ำไปซ้ำมา
ส่วนมากคนที่คุยเป็นรุ่นน้อง เรารู้สึกว่างี่เง่ามากเลยอ่ะแต่ล่ะคน พูออะไรนิดๆหน่อยๆงอลล่ะ
แล้วเวลางอลอ่ะเราถามว่างอลไรงอลหรอก็บอกป่าวไม่ได้งอล ไม่ได้เป็นอะไร ถามก็ตอบแต่คำเดิมอ่ะ ไม่ได้เป็นไร 
อะไรนักหนาว่ะ ไม่ใช่ริวจิตสัมผัสน่ะโว้ยจะรู้ทุกอย่างที่ใจคิดอ่ะ ทั้งๆที่เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราทำอะไรผิด จะน้อยใจอะไรนักหนา
หรือเป็นเพราะเราไม่เคยมีแฟนหรือป่าวเราถึงไม่เข้าใจเขา
คุณเคยคุยกับคนคุยนานๆล่ะรู้สึกเบื่อป่ะ