สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้อยากจะมาให้ข้อคิดดีๆ สำหรับคนไหนที่กำลังเจอปัญหาในชีวิตนะคะ
-หนูเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งอาศัยอยู่กับพ่อแม่ และน้องชาย ตอนนี้หนูอายุ18 กำลังจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย และน้องชาย กำลังจะเข้าเรียนชั้นม.1
ครอบครัวเราฐานะยากจน หาเช้ากินค่ำ หนูกับน้องจะคอยช่วยเหลือเเบ่งเบาภาระพ่อกับเเม่ เช่น งานบ้าน กวาดบ้าน กรอกน้ำ หุงข้าวบ้าง ทำกับข้าวบ้าง วันหนึ่ง พ่อกับเเม่เราไม่มีเงินสักบาท เงินซื้อกับข้าวก็ไม่มี ดีเเต่ที่มีไข่ไก่เหลืออยู่2ฟอง และข้าวหุง ในวันนั้นเราก็ได้กินไข่ต้มกับข้าวหุง คือไข่2ฟองกิน4คน😂 หนูแอบเห็นเเม่ร้องไห้ด้วย รู้สึกสงสารเเม่มาก หนูเริ่มไม่อยากที่จะเรียนต่อแล้ว หนูอยากไปทำงานหาเงิน ส่งเงินมาให้เเม่เยอะๆ แม่จะได้ไม่ลำบาก หนูก็ได้เเต่คิด หนูได้ไปคุยกับเเม่ แล้วบอกแม่ว่า หนูไม่อยากเรียนต่อแล้ว หนูอยากไปทำงาน แต่เเม่กลับปฏิเสธทันที แม่บอกว่า เรียนต่อนะลูก เรียนสูงๆจะได้ทำงานดีๆ พ่อแม่จะได้สบาย เเม่รู้ว่าครอบครัวเรายากจน แต่พ่อกับเเม่จะสู้เพื่อลูกนะ พ่อแม่อยากเห็นลูกได้ทำงานดีๆ พูดไปน้ำตาก็ไหล ตั้งเเต่วันนั้นหนูก็เริ่มหางานทำแถวบ้าน รับจ้างทำงานบ้านบ้าง ล้างถ้วยรับจ้างบ้าง ขายขนม ขายผัก (ที่ผ่านมาหนูก็ทำนะคะ แต่ช่วงเสาร์-อาทิตย์ เพราะหนูต้องไปโรงเรียน)หนูคิดว่าถ้าหนูไปเรียนมหาวิทยาลัย หนูก็จะหางานพาทไทม์ทำค่ะเผื่อจะช่วยพ่อแม่ได้บ้าง #ตอนนี้หนูก็เริ่มมีเงินเก็บ หวังว่ากว่ามหาวิทยาลัยจะเปิด ก็คงมีเงินเก็บพอสมควร อย่างน้อยก็ได้ช่วยเเบ่งเบาภาระพ่อแม่
-#สำหรับเพื่อนๆพี่ๆคนไหนที่ยังท้อ ก็อยากให้ทุกคนได้สู้ต่อไปนะคะ
#เราจะก้าวไปด้วยกัน เราจะสู้ไปด้วยกัน
#ต้นทุนชีวิตของคนเราไม่เท่ากัน
เพื่อแม่เเพ้บ่ได้
-หนูเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งอาศัยอยู่กับพ่อแม่ และน้องชาย ตอนนี้หนูอายุ18 กำลังจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย และน้องชาย กำลังจะเข้าเรียนชั้นม.1
ครอบครัวเราฐานะยากจน หาเช้ากินค่ำ หนูกับน้องจะคอยช่วยเหลือเเบ่งเบาภาระพ่อกับเเม่ เช่น งานบ้าน กวาดบ้าน กรอกน้ำ หุงข้าวบ้าง ทำกับข้าวบ้าง วันหนึ่ง พ่อกับเเม่เราไม่มีเงินสักบาท เงินซื้อกับข้าวก็ไม่มี ดีเเต่ที่มีไข่ไก่เหลืออยู่2ฟอง และข้าวหุง ในวันนั้นเราก็ได้กินไข่ต้มกับข้าวหุง คือไข่2ฟองกิน4คน😂 หนูแอบเห็นเเม่ร้องไห้ด้วย รู้สึกสงสารเเม่มาก หนูเริ่มไม่อยากที่จะเรียนต่อแล้ว หนูอยากไปทำงานหาเงิน ส่งเงินมาให้เเม่เยอะๆ แม่จะได้ไม่ลำบาก หนูก็ได้เเต่คิด หนูได้ไปคุยกับเเม่ แล้วบอกแม่ว่า หนูไม่อยากเรียนต่อแล้ว หนูอยากไปทำงาน แต่เเม่กลับปฏิเสธทันที แม่บอกว่า เรียนต่อนะลูก เรียนสูงๆจะได้ทำงานดีๆ พ่อแม่จะได้สบาย เเม่รู้ว่าครอบครัวเรายากจน แต่พ่อกับเเม่จะสู้เพื่อลูกนะ พ่อแม่อยากเห็นลูกได้ทำงานดีๆ พูดไปน้ำตาก็ไหล ตั้งเเต่วันนั้นหนูก็เริ่มหางานทำแถวบ้าน รับจ้างทำงานบ้านบ้าง ล้างถ้วยรับจ้างบ้าง ขายขนม ขายผัก (ที่ผ่านมาหนูก็ทำนะคะ แต่ช่วงเสาร์-อาทิตย์ เพราะหนูต้องไปโรงเรียน)หนูคิดว่าถ้าหนูไปเรียนมหาวิทยาลัย หนูก็จะหางานพาทไทม์ทำค่ะเผื่อจะช่วยพ่อแม่ได้บ้าง #ตอนนี้หนูก็เริ่มมีเงินเก็บ หวังว่ากว่ามหาวิทยาลัยจะเปิด ก็คงมีเงินเก็บพอสมควร อย่างน้อยก็ได้ช่วยเเบ่งเบาภาระพ่อแม่
-#สำหรับเพื่อนๆพี่ๆคนไหนที่ยังท้อ ก็อยากให้ทุกคนได้สู้ต่อไปนะคะ
#เราจะก้าวไปด้วยกัน เราจะสู้ไปด้วยกัน
#ต้นทุนชีวิตของคนเราไม่เท่ากัน