คือว่านะคับ วันนี้เเม่ผมไปอู่คับ เพราะรถถูกชนคับ
ก่อนไปเเม่ฝากผมซักผ้า เก็บขวดน้ำนิดหน่อยคับ เเละจะกลับมาบ้านช่วงบ่ายๆ ซึ่งพอถึงเวลาคุณเเม่ของผมกลับมาบ้าน งานที่เเม่ผมมอบให้ยังไม่เสร็จ เพราะบังเอิญผมนอนกลางวันไม่ฟังเสียงนาฬิกาปลุก[วันนี้ผมตื่นเช้ามากเเละนอนดึกมาก เลยมาง่วงช่วงบ่าย] กะจะงีบสัก5นาที เเต่บังเอิญเวลาดันผ่านไป3ชัวโมง พอกลับมาเเม่ผมรู้ว่างานยังไม่เสร็จก็ปล่อยโฮเลยคับ ผมรู้สึกผิดมากคับ ผมเข้าใจว่าเเม่ผมทำงานหนัก เหนื่อย เครียด เเล้วมาเจอเหตุการณ์อุบัติเหตุให้ต้องเสียเงินอีก กลายเป็นว่าคุณเเม่เค้าเข้าไปร้องไห้ในห้อง ผมเลยทำอะไรไม่ถูก พอคุณเเม่ออกมาจากห้อง ผมเลยไม่กล้ามองหน้าเลยคับ รู้สึกเป็นตราบาปของตัวเอง
ปล.ผมขอโทษท่านเเล้วคับ
ทำไงดีคับ ทำเเม่เสียใจ งอลไม่ยอมมองหน้าผมเเล้ว
ก่อนไปเเม่ฝากผมซักผ้า เก็บขวดน้ำนิดหน่อยคับ เเละจะกลับมาบ้านช่วงบ่ายๆ ซึ่งพอถึงเวลาคุณเเม่ของผมกลับมาบ้าน งานที่เเม่ผมมอบให้ยังไม่เสร็จ เพราะบังเอิญผมนอนกลางวันไม่ฟังเสียงนาฬิกาปลุก[วันนี้ผมตื่นเช้ามากเเละนอนดึกมาก เลยมาง่วงช่วงบ่าย] กะจะงีบสัก5นาที เเต่บังเอิญเวลาดันผ่านไป3ชัวโมง พอกลับมาเเม่ผมรู้ว่างานยังไม่เสร็จก็ปล่อยโฮเลยคับ ผมรู้สึกผิดมากคับ ผมเข้าใจว่าเเม่ผมทำงานหนัก เหนื่อย เครียด เเล้วมาเจอเหตุการณ์อุบัติเหตุให้ต้องเสียเงินอีก กลายเป็นว่าคุณเเม่เค้าเข้าไปร้องไห้ในห้อง ผมเลยทำอะไรไม่ถูก พอคุณเเม่ออกมาจากห้อง ผมเลยไม่กล้ามองหน้าเลยคับ รู้สึกเป็นตราบาปของตัวเอง
ปล.ผมขอโทษท่านเเล้วคับ