เราไม่รู้จะเริ่มต้นกระทู้อย่างไร เรียบเรียงอย่างไรให้อ่านง่าย
เข้าใจง่าย เนื้อเรื่องอาจจะวนไปวนมา
เรียบเรียงไม่เรียบร้อยต้องขอโทษด้วยนะคะ
เริ่มจากเราและแฟนคบกันมาได้
1 ปีก็มีน้อง ก่อนหน้าที่จะมีน้องนั้นเราและแฟนมี sex
แทบจะทุกครั้งที่ไปนอนค้างด้วยกัน ออกไปแฮงค์เอ้าท์ด้วยกัน
(ซึ่งเราออกไปกันทุกอาทิตย์)
แฟนเราค่อนข้างปฏิบัติได้อย่างดี
และตัวเราเองเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึงที่ไม่ได้เก่งมากมายหรือไม่เป็นอะไรเลย
ระหว่างนั้นเราก็ตอบสนองความต้องการของแฟนเรามาตลอดทุกครั้งไม่เคยปฏิเสธและเราไม่เคยต้องเป็นคนเรียกร้องเลยสักครั้ง
พอเราท้อง
เราได้ย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านของแฟน ตั้งแต่เราท้องจนคลอดน้องได้ 6 เดือน
เรากับแฟนเราไม่เคยนอนด้วยกันเลย อาจจะมี 1-2 ครั้งแต่เราจำแน่นอนไม่ได้
แต่ไม่เกิน 2 ครั้งแน่ๆภายในระยะเวลาปีกว่า
หลังจากน้อง
6 เดือน เราได้เริ่มคุยกับแฟนว่า
เรารู้สึกว่าเราห่างกันไปมากๆกับเรื่องเซ็กส์
อาจะเป็นเพราะเราทั้งคู่เหนื่อยจากการเลี้ยงน้องหรืออะไรก็แล้วแต่
เราเริ่มคุยกันว่า เราจะทำอย่างไรดีให้กลับมามีชีวิตชีวาเหมือนเดิม
เริ่มจาก
เราเปลี่ยนเป็นฝ่ายเริ่มก่อน เราเริ่มคุยเรื่องทะลึ่งบ้างเล็กๆน้อยๆ
แหย่เล่นกันบ้าง จับตรงนั้นบ้างตรงนี้บ้าง ชวนตรงๆบ้าง
เค้าก็ไม่ได้ปฏิเสธเรานะคะ
แต่เรามีอะไรกันแบบเหมือนขอไปที
ทำให้เสร็จๆไป ทุกครั้งที่มีเซ็กส์กัน เราเจ็บ เราไม่เคยเสร็จ
และเรารับรู้ได้ว่าเค้าทำแค่ให้เสร็จๆไป ตอนหลังมา เค้าเริ่มปฏิเสธ
เราทั้งอ้อน ทั้งแกล้งบังคับลองเปลี่ยนแนวดู เค้าก็ปฏิเสธบ้าง ทำบ้าง
จนเรารู้สึกแย่ เหมือนขอร้องอ้อนวอนเค้า เค้าบอกแต่ว่าเค้าเหนื่อย
ทำงานหนัก (อันนี้เรายอมรับว่างานของเค้านั้นรับผิดชอบเยอะมากจริงๆ)
จนทุกครั้งที่เค้าปฏิเสธ เราจะต้องทะเลาะกันทุกครั้ง
จนตอนนี้
เราพยายามหาทางออกแทบทุกทางแล้ว เราทั้งลองเปิดใจคุย
แต่เค้าก็บอกว่าเค้าไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไร เค้าบอกว่าเค้าเหนื่อย
เค้าไม่มีอารมณ์จริงๆ แต่เค้ายังรักเราเหมือนเดิม
เค้าลืมคิดเรื่องนี้ไปเลยในแต่ละวัน ไม่มีเรื่องนี้เข้ามาอยู่ในความคิดเลย
วันๆคิดถึงแต่งานกับครอบครัวแล้วก็ลูก เค้าบอกแค่นี้เค้าก็คิดจนเหนื่อยแล้ว
เลยทำให้เค้าไม่เคยคิดเรื่องนี้เลย
เมื่อก่อนพอกินเหล้ากินเบียร์เค้าก็อยากจะมี
แต่ตอนนี้ขนาดกินเหล้ากินเบียร์ก็นึกแต่จะอยากนอน
ตอนนี้สภาพจิตใจเราแย่มาก ด้วยเรายังมีความต้องการซึ่งต่างจากแฟนเราที่เค้าไม่มีความต้องการแล้ว (เราอายุ 28 แฟนเราอายุ 40)
เราพยายามหาทางออกโดยการคุย แต่ก็ทะเลาะกันทุกที
เราเคยคิดจะหาซื้อไวเบรทเตอร์ แต่ด้วยความที่เราอายตัวเองและไม่กล้าใช้มันจริงๆ
เราน้อยใจทุกครั้งที่เค้าปฏิเสธ
ถึงแม้ว่าเราจะรู้ว่าเค้าเหนื่อย
แต่เพราะเมื่อก่อนเค้าก็เหนื่อยแบบนี้แต่เค้าไม่เคยบกพร่องเรื่องนี้เลย
เราพยายามสังเกตุตัวเราเองเสมอว่าเรามีข้อบกพร่องตรงไหนไหม
ตั้งแต่คลอดน้องมา น้ำหนักเราค้างจากก่อนคลอดแค่ 2
กกจะว่าอ้วนขึ้นมากมายก็ไม่ใช่
เราก็ยังแต่งตัว แต่งหน้า (เพราะเราต้องไปทำงานทุกวัน) จะว่าเราปล่อยตัวเองให้โทรมก็ไม่ใช่
เราควรคิดอย่างไร จัดการกับปัญหานี้อย่างไรดีคะ
เพศสัมพันธ์ที่หายไป
เข้าใจง่าย เนื้อเรื่องอาจจะวนไปวนมา
เรียบเรียงไม่เรียบร้อยต้องขอโทษด้วยนะคะ
เริ่มจากเราและแฟนคบกันมาได้
1 ปีก็มีน้อง ก่อนหน้าที่จะมีน้องนั้นเราและแฟนมี sex
แทบจะทุกครั้งที่ไปนอนค้างด้วยกัน ออกไปแฮงค์เอ้าท์ด้วยกัน
(ซึ่งเราออกไปกันทุกอาทิตย์)
แฟนเราค่อนข้างปฏิบัติได้อย่างดี
และตัวเราเองเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึงที่ไม่ได้เก่งมากมายหรือไม่เป็นอะไรเลย
ระหว่างนั้นเราก็ตอบสนองความต้องการของแฟนเรามาตลอดทุกครั้งไม่เคยปฏิเสธและเราไม่เคยต้องเป็นคนเรียกร้องเลยสักครั้ง
พอเราท้อง
เราได้ย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านของแฟน ตั้งแต่เราท้องจนคลอดน้องได้ 6 เดือน
เรากับแฟนเราไม่เคยนอนด้วยกันเลย อาจจะมี 1-2 ครั้งแต่เราจำแน่นอนไม่ได้
แต่ไม่เกิน 2 ครั้งแน่ๆภายในระยะเวลาปีกว่า
หลังจากน้อง
6 เดือน เราได้เริ่มคุยกับแฟนว่า
เรารู้สึกว่าเราห่างกันไปมากๆกับเรื่องเซ็กส์
อาจะเป็นเพราะเราทั้งคู่เหนื่อยจากการเลี้ยงน้องหรืออะไรก็แล้วแต่
เราเริ่มคุยกันว่า เราจะทำอย่างไรดีให้กลับมามีชีวิตชีวาเหมือนเดิม
เริ่มจาก
เราเปลี่ยนเป็นฝ่ายเริ่มก่อน เราเริ่มคุยเรื่องทะลึ่งบ้างเล็กๆน้อยๆ
แหย่เล่นกันบ้าง จับตรงนั้นบ้างตรงนี้บ้าง ชวนตรงๆบ้าง
เค้าก็ไม่ได้ปฏิเสธเรานะคะ
แต่เรามีอะไรกันแบบเหมือนขอไปที
ทำให้เสร็จๆไป ทุกครั้งที่มีเซ็กส์กัน เราเจ็บ เราไม่เคยเสร็จ
และเรารับรู้ได้ว่าเค้าทำแค่ให้เสร็จๆไป ตอนหลังมา เค้าเริ่มปฏิเสธ
เราทั้งอ้อน ทั้งแกล้งบังคับลองเปลี่ยนแนวดู เค้าก็ปฏิเสธบ้าง ทำบ้าง
จนเรารู้สึกแย่ เหมือนขอร้องอ้อนวอนเค้า เค้าบอกแต่ว่าเค้าเหนื่อย
ทำงานหนัก (อันนี้เรายอมรับว่างานของเค้านั้นรับผิดชอบเยอะมากจริงๆ)
จนทุกครั้งที่เค้าปฏิเสธ เราจะต้องทะเลาะกันทุกครั้ง
จนตอนนี้
เราพยายามหาทางออกแทบทุกทางแล้ว เราทั้งลองเปิดใจคุย
แต่เค้าก็บอกว่าเค้าไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไร เค้าบอกว่าเค้าเหนื่อย
เค้าไม่มีอารมณ์จริงๆ แต่เค้ายังรักเราเหมือนเดิม
เค้าลืมคิดเรื่องนี้ไปเลยในแต่ละวัน ไม่มีเรื่องนี้เข้ามาอยู่ในความคิดเลย
วันๆคิดถึงแต่งานกับครอบครัวแล้วก็ลูก เค้าบอกแค่นี้เค้าก็คิดจนเหนื่อยแล้ว
เลยทำให้เค้าไม่เคยคิดเรื่องนี้เลย
เมื่อก่อนพอกินเหล้ากินเบียร์เค้าก็อยากจะมี
แต่ตอนนี้ขนาดกินเหล้ากินเบียร์ก็นึกแต่จะอยากนอน
ตอนนี้สภาพจิตใจเราแย่มาก ด้วยเรายังมีความต้องการซึ่งต่างจากแฟนเราที่เค้าไม่มีความต้องการแล้ว (เราอายุ 28 แฟนเราอายุ 40)
เราพยายามหาทางออกโดยการคุย แต่ก็ทะเลาะกันทุกที
เราเคยคิดจะหาซื้อไวเบรทเตอร์ แต่ด้วยความที่เราอายตัวเองและไม่กล้าใช้มันจริงๆ
เราน้อยใจทุกครั้งที่เค้าปฏิเสธ
ถึงแม้ว่าเราจะรู้ว่าเค้าเหนื่อย
แต่เพราะเมื่อก่อนเค้าก็เหนื่อยแบบนี้แต่เค้าไม่เคยบกพร่องเรื่องนี้เลย
เราพยายามสังเกตุตัวเราเองเสมอว่าเรามีข้อบกพร่องตรงไหนไหม
ตั้งแต่คลอดน้องมา น้ำหนักเราค้างจากก่อนคลอดแค่ 2
กกจะว่าอ้วนขึ้นมากมายก็ไม่ใช่
เราก็ยังแต่งตัว แต่งหน้า (เพราะเราต้องไปทำงานทุกวัน) จะว่าเราปล่อยตัวเองให้โทรมก็ไม่ใช่
เราควรคิดอย่างไร จัดการกับปัญหานี้อย่างไรดีคะ