ไม่มั่นใจกับความรู้สึกของตัวเอง
ขอเล่าไว้ก่อนว่าเรารู้จักคนนี้มา2ปีละ ปีนี้ปีที่3ค่ะ
แต่ปีแรกที่รู้จักเรา เรากับเค้าก็เป็นเพื่อนกันค่ะไม่ได้มีอะไร เขาเป็นคนเงียบๆ ไม่พูดไม่จาแต่เรียนเก่งอยู่เหมือนกัน และชอบอะไรบางอย่างเหมือนกับเรา เราเลยสนิทกับผู้ชายคนนี้เป็นพิเศษ จนเพื่อนๆล้อว่าเราชอบเขารึเปล่า พอเขารู้ เขาก็เหมือนรังเกียจยังไงไม่รู้อ่ะ ทักไลน์ไปก็ไม่ตอบ กว่าจะตอบก็ข้ามวันข้ามคืน แถมตอบทีไรก็ตอบสั้นๆ เช่น”อืม”อะไรงี้อ่ะ เราแค่รู้สึกกับเค้าแค่เพื่อนค่ะ พอปีต่อมาปีที่2 เรากับเค้าอยู่กันคนละห้องเลย เทอมแรกไม่ได้คุยอะไรกันเลยค่ะ ต่างคนต่างอยู่ แต่เห็นเขาแอบมองเราบ่อยๆ ตอนนั้นนั่งรอเพื่อนอยู่ กำลังนั่งก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสืออยู่ พอเขาเดินมาเราก็เลยลองเงยหน้าขึ้นไปดูว่าใคร สรุปว่าเป็นเขาค่ะ แถมมองเราอยู่ด้วย แล้วก็หลบสายตาหันหน้าไปทางอื่น อันนี้ไม่ได้คิดอะไรมากค่ะ จวนจะปิดเทอมละ สอบปลายภาค เราเลยลองทักไปเรื่องข้อสอบว่ายากไหม อะไรงี้อ่ะ พยายามชวนคุยนู่นนี่นั่นค่ะ เขาก็ปกติดีนี่ ไปๆมาๆ ก็เลยกลับไปเป็นเหมือนเดิมค่ะ พอจะสอบแล้ว เราเรียกหัวหน้าห้องมาติวคณิตให้หน่อย เขาก็เดินมาด้วยค่ะ(ตอนนั้นอยู่หน้าห้องครูไม่ให้เขาห้องก่อนสอบ) แถมยังมาติวให้เราด้วย หัวหน้าแทบไม่ได้ทำอะไรเลย เวลาเราถามอะไรหัวหน้าเขาก็แย่งตอบตลอด คือไรฟะ?!
จนกระทั่งสอบเสร็จเราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม มีการส่งเพลงมาให้ฟังด้วย เรานอนไม่หลับเขาก็ส่งเพลงมาให้ฟังว่า หลับได้แล้วอะไรงี้อ่ะ แถมยังติดนิสัยการพิมพ์ไปจากเราด้วย เขาเริ่มพูด”ครับ”กับเรา คือเราอ่านแล้วแหวะๆยังไงไม่รู้อ่ะตอนแรกอ่ะนะ แต่ไปๆมาๆมันชักจะน่ารักขึ้นแล้วสิ เราเลยไปปรึกษาเพื่อนดูว่ามันชอบเรารึเปล่า(แอบหลงตัวเอง) เพื่อนก็บอกว่า ‘โอ้โห เราส่งไลน์ไปหามัน ข้ามวันข้ามคืนกว่าจะตอบ แต่ของเธอนี่ตอบเร็วชะมัด!!’ เราก็บอกไปว่าเค้าอาจจะไม่ว่างก็ได้ เราก็ลองแคปแชทที่เราคุยกับเขาส่งไปให้เพื่อน เพื่อนก็ไม่ได้ว่าอะไร แถมยังจับเราจิ้นกับเขาอีกต่างหาก มันเชียร์ให้เราสองคนเป็นแฟนกัน เราก็ประมาณว่า(ด้วยนิสัยห้าวๆ)
ย! ไม่มีวันหรอกเฟร้ยยยย!!! ทั้งที่แอบเขินอยู่เหมือนกันนะ คือความสัมพันธ์ของเรากับเขาเหมือนกึ่งๆเพื่อนหรือกึ่งๆคนชอบอ่ะ เพราะบางทีเราพยายามชวนคุย เขาก็เอาแต่เงียบตลอดสรุปว่าวันนั้นในแชทมีแต่ข้อความเราที่ส่งไป=_=
เราก็แอบโมโหๆอยู่นิดๆนะ
พอวันต่อมาเราตั้งสเตตัสว่า’โรงเรียนเปิดเทอมวันที่เท่าไหร่เนี่ยยนย’ แล้วเขาก็ตั้งสเตตัสตอบเหวยยย แบบกวนๆเลย’โรงเรียนเปิดวันที่โรงเรียนเปิด’ สรุปว่าวันนั้นไม่ได้คุยกันในแชท คุยกันผ่านสเตตัส ดีนะ เพื่อนๆไม่สังเกตุกัน=///=
เดี๋ยวนี้เขาเริ่มไม่ค่อยอ่านไม่ค่อยตอบแล้วอ่ะ พอเราถามเขา เขาก็บอกว่าทำงานพิเศษอยู่โดนแม่บังคับเพราะไม่อยากให้เล่นโทรศัพท์มากไป เราเดาว่าคงเป็นเพราะที่เขามัวแต่คุยกับเรานี่แหละ55+บางวันเที่ยงคืนยังไม่นอนเลยอ่ะ
แต่ว่าพอเราถามเรื่องแบบนี้ไป เขาก็เริ่มอ่านเริ่มตอบเราแล้ว ทั้งๆที่ทำงานพิเศษอยู่แท้ๆ เราก็เลยบอกว่าอย่าอู้งานซะละ แง่ง เหมือนจีบกันเลยยยยยยย >__<
เราชอบฟังเพลง เขาส่งเพลงมาให้ฟัง
เราชอบดูอนิเมะ เขาก็แนะนำอนิเมะ
เราชอบส่งสติ๊กเกอร์ เขาก็ยอมไปโหลดซื้อมาแล้วเอามาส่งให้เรามั่ง(ปกติเขาไม่ชอบของพวกนี้ เขาบอกว่าไร้สาระ)
เราชอบพิมพ์โดยใช้อิโมติค่อน เขาก็พิมพ์มาให้ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยพิมพ์เลย
เหมือนเขาทำทุกอย่างเพื่อเราเลย แต่เหมือนเขาจะยังปิดกั้นตัวเองอยู่ เขาคงกำลังศึกษาเราอนู่ว่าเราเป็นคนยังไง แต่บางทีเขาก็ไม่ชัดเจนนะ.......
เราก็ฟินๆอยู่บ้างที่เขาทำเพื่อเราอ่ะ แต่เรารู้สึกกับเขาแค่เพื่อนไง แถมตอนนี้เหมือนจะยังไม่ได้รุกหนักด้วย แต่ว่าถ้าเขาเริ่มรุกหนัก เราควรทำตัวยังไงอ่าT^T
เราไม่มั่นใจกับความรู้สึกตัวเองด้วยค่ะ ใจนึงก็ชอบ ใจนึงก็ไม่อยาก บอกให้เลยนะว่าทุกวันนี้เราก็คุยกับเขา แต่คุยด้วยความรู้สึกอะไรไม่รู้ มันอึดอัดเราอยากเป็นตัวของตัวเอง เราฝืนมากที่มีคนมาทำเพื่อเราแบบนี้ค่ะ
แถม...เรายังไม่อยากเปิดใจรับใครสักคนด้วย ในใจภาวนาขอให้เค้าเบื่อเราไปได้มั้ย
แต่นิสัยของเขาคือจริงจัง จริงใจ เป็นคนเงียบๆ ไม่ยุ่งกับใคร แทบไม่คุยกับใครเลย ผู้หญิงแทบไม่เคยยุ่ง
แปลกที่เขามาคุยกับเรา มามองเรา มาหึงเรา...
เพื่อนยังถามเลยว่าอย่างเขาเนี่ยเหรอ ที่จะมาชอบผู้หญิงห้าวๆอย่างเรา ผู้หญิงร่าเริงอย่างเรา
เป็นไปได้ไงอ่ะ
เราหมดน้ำมันพรายไปกี่แกลอนเหรอ(เพื่อนถามงี้)
คงเป็นเพราะ เราชอบไปชวนเขาคุยนั่นคุยนี่ละมั้ง
แต่ฉันไม่ได้รู้สึกกับเขาไงโว้ยยยยยยยยยยย!!!
อยากจะStopความนิสัยขี้ชวนคุยของเรา มีผู้ลายหลายคนคิดว่าเราชอบพวกเขาเพราะเราชวนคุยเนี่ยนะ..?! โว้ยยยย!! เรื่องปกติป่าววะT^T
งงกับตัวเอง?? ที่ตั้งกระทู้บ้าๆนี่ขึ้นมา=_=
ขอเล่าไว้ก่อนว่าเรารู้จักคนนี้มา2ปีละ ปีนี้ปีที่3ค่ะ
แต่ปีแรกที่รู้จักเรา เรากับเค้าก็เป็นเพื่อนกันค่ะไม่ได้มีอะไร เขาเป็นคนเงียบๆ ไม่พูดไม่จาแต่เรียนเก่งอยู่เหมือนกัน และชอบอะไรบางอย่างเหมือนกับเรา เราเลยสนิทกับผู้ชายคนนี้เป็นพิเศษ จนเพื่อนๆล้อว่าเราชอบเขารึเปล่า พอเขารู้ เขาก็เหมือนรังเกียจยังไงไม่รู้อ่ะ ทักไลน์ไปก็ไม่ตอบ กว่าจะตอบก็ข้ามวันข้ามคืน แถมตอบทีไรก็ตอบสั้นๆ เช่น”อืม”อะไรงี้อ่ะ เราแค่รู้สึกกับเค้าแค่เพื่อนค่ะ พอปีต่อมาปีที่2 เรากับเค้าอยู่กันคนละห้องเลย เทอมแรกไม่ได้คุยอะไรกันเลยค่ะ ต่างคนต่างอยู่ แต่เห็นเขาแอบมองเราบ่อยๆ ตอนนั้นนั่งรอเพื่อนอยู่ กำลังนั่งก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสืออยู่ พอเขาเดินมาเราก็เลยลองเงยหน้าขึ้นไปดูว่าใคร สรุปว่าเป็นเขาค่ะ แถมมองเราอยู่ด้วย แล้วก็หลบสายตาหันหน้าไปทางอื่น อันนี้ไม่ได้คิดอะไรมากค่ะ จวนจะปิดเทอมละ สอบปลายภาค เราเลยลองทักไปเรื่องข้อสอบว่ายากไหม อะไรงี้อ่ะ พยายามชวนคุยนู่นนี่นั่นค่ะ เขาก็ปกติดีนี่ ไปๆมาๆ ก็เลยกลับไปเป็นเหมือนเดิมค่ะ พอจะสอบแล้ว เราเรียกหัวหน้าห้องมาติวคณิตให้หน่อย เขาก็เดินมาด้วยค่ะ(ตอนนั้นอยู่หน้าห้องครูไม่ให้เขาห้องก่อนสอบ) แถมยังมาติวให้เราด้วย หัวหน้าแทบไม่ได้ทำอะไรเลย เวลาเราถามอะไรหัวหน้าเขาก็แย่งตอบตลอด คือไรฟะ?!
จนกระทั่งสอบเสร็จเราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม มีการส่งเพลงมาให้ฟังด้วย เรานอนไม่หลับเขาก็ส่งเพลงมาให้ฟังว่า หลับได้แล้วอะไรงี้อ่ะ แถมยังติดนิสัยการพิมพ์ไปจากเราด้วย เขาเริ่มพูด”ครับ”กับเรา คือเราอ่านแล้วแหวะๆยังไงไม่รู้อ่ะตอนแรกอ่ะนะ แต่ไปๆมาๆมันชักจะน่ารักขึ้นแล้วสิ เราเลยไปปรึกษาเพื่อนดูว่ามันชอบเรารึเปล่า(แอบหลงตัวเอง) เพื่อนก็บอกว่า ‘โอ้โห เราส่งไลน์ไปหามัน ข้ามวันข้ามคืนกว่าจะตอบ แต่ของเธอนี่ตอบเร็วชะมัด!!’ เราก็บอกไปว่าเค้าอาจจะไม่ว่างก็ได้ เราก็ลองแคปแชทที่เราคุยกับเขาส่งไปให้เพื่อน เพื่อนก็ไม่ได้ว่าอะไร แถมยังจับเราจิ้นกับเขาอีกต่างหาก มันเชียร์ให้เราสองคนเป็นแฟนกัน เราก็ประมาณว่า(ด้วยนิสัยห้าวๆ)
เราก็แอบโมโหๆอยู่นิดๆนะ
พอวันต่อมาเราตั้งสเตตัสว่า’โรงเรียนเปิดเทอมวันที่เท่าไหร่เนี่ยยนย’ แล้วเขาก็ตั้งสเตตัสตอบเหวยยย แบบกวนๆเลย’โรงเรียนเปิดวันที่โรงเรียนเปิด’ สรุปว่าวันนั้นไม่ได้คุยกันในแชท คุยกันผ่านสเตตัส ดีนะ เพื่อนๆไม่สังเกตุกัน=///=
เดี๋ยวนี้เขาเริ่มไม่ค่อยอ่านไม่ค่อยตอบแล้วอ่ะ พอเราถามเขา เขาก็บอกว่าทำงานพิเศษอยู่โดนแม่บังคับเพราะไม่อยากให้เล่นโทรศัพท์มากไป เราเดาว่าคงเป็นเพราะที่เขามัวแต่คุยกับเรานี่แหละ55+บางวันเที่ยงคืนยังไม่นอนเลยอ่ะ
แต่ว่าพอเราถามเรื่องแบบนี้ไป เขาก็เริ่มอ่านเริ่มตอบเราแล้ว ทั้งๆที่ทำงานพิเศษอยู่แท้ๆ เราก็เลยบอกว่าอย่าอู้งานซะละ แง่ง เหมือนจีบกันเลยยยยยยย >__<
เราชอบฟังเพลง เขาส่งเพลงมาให้ฟัง
เราชอบดูอนิเมะ เขาก็แนะนำอนิเมะ
เราชอบส่งสติ๊กเกอร์ เขาก็ยอมไปโหลดซื้อมาแล้วเอามาส่งให้เรามั่ง(ปกติเขาไม่ชอบของพวกนี้ เขาบอกว่าไร้สาระ)
เราชอบพิมพ์โดยใช้อิโมติค่อน เขาก็พิมพ์มาให้ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยพิมพ์เลย
เหมือนเขาทำทุกอย่างเพื่อเราเลย แต่เหมือนเขาจะยังปิดกั้นตัวเองอยู่ เขาคงกำลังศึกษาเราอนู่ว่าเราเป็นคนยังไง แต่บางทีเขาก็ไม่ชัดเจนนะ.......
เราก็ฟินๆอยู่บ้างที่เขาทำเพื่อเราอ่ะ แต่เรารู้สึกกับเขาแค่เพื่อนไง แถมตอนนี้เหมือนจะยังไม่ได้รุกหนักด้วย แต่ว่าถ้าเขาเริ่มรุกหนัก เราควรทำตัวยังไงอ่าT^T
เราไม่มั่นใจกับความรู้สึกตัวเองด้วยค่ะ ใจนึงก็ชอบ ใจนึงก็ไม่อยาก บอกให้เลยนะว่าทุกวันนี้เราก็คุยกับเขา แต่คุยด้วยความรู้สึกอะไรไม่รู้ มันอึดอัดเราอยากเป็นตัวของตัวเอง เราฝืนมากที่มีคนมาทำเพื่อเราแบบนี้ค่ะ
แถม...เรายังไม่อยากเปิดใจรับใครสักคนด้วย ในใจภาวนาขอให้เค้าเบื่อเราไปได้มั้ย
แต่นิสัยของเขาคือจริงจัง จริงใจ เป็นคนเงียบๆ ไม่ยุ่งกับใคร แทบไม่คุยกับใครเลย ผู้หญิงแทบไม่เคยยุ่ง
แปลกที่เขามาคุยกับเรา มามองเรา มาหึงเรา...
เพื่อนยังถามเลยว่าอย่างเขาเนี่ยเหรอ ที่จะมาชอบผู้หญิงห้าวๆอย่างเรา ผู้หญิงร่าเริงอย่างเรา
เป็นไปได้ไงอ่ะ
เราหมดน้ำมันพรายไปกี่แกลอนเหรอ(เพื่อนถามงี้)
คงเป็นเพราะ เราชอบไปชวนเขาคุยนั่นคุยนี่ละมั้ง
แต่ฉันไม่ได้รู้สึกกับเขาไงโว้ยยยยยยยยยยย!!!
อยากจะStopความนิสัยขี้ชวนคุยของเรา มีผู้ลายหลายคนคิดว่าเราชอบพวกเขาเพราะเราชวนคุยเนี่ยนะ..?! โว้ยยยย!! เรื่องปกติป่าววะT^T