สวัสดีค่ะ พอดีคุยโทรศัพท์กับเพื่อนเรื่องผี เพื่อนเลยบอกให้ลองเล่าในพันทิปดู เราอาจจะเล่าไม่เก่งนะคะ แต่เป็นอะไรที่เจอมากับตัวจริงๆ
สมัยเราฝึกงาน ย้อนไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว...
เราฝึกงานที่คลินิคแห่งหนึ่งในกทม.นี่แหล่ะค่ะ ห้องพักเราอยู่ชั้น4
นิสัยเราคือเป็นคนไม่สังเกตและไม่สนใจอะไรค่ะ ชอบอยู่คนเดียวซะส่วนใหญ่ ตอนเที่ยงช่วงพักเบรก หลังจากตรวจคนไข้เสร็จเรามักจะขึ้นมานอนคนเดียวที่ห้อง ห้องพักเราคือนอนพื้นค่ะ ตำแหน่งเตียงเราคือถ้านอนหันข้าง ก็จะเห็นประตู (เราเป็นคนอยู่หอคนเดียวมาตลอดค่ะ เลยค่อนข้างชินที่จะนอนที่ๆคนอื่นเค้าไม่อยากจะนอน555 ยินดีเสียสละ 😂) ปกติเราเคยเจออยู่บ้าง แต่เป็นในฝันค่ะ คือเหล่าญาติๆที่เสียชีวิตไปมักจะมาเข้าฝัน แต่ทั้งนี้เราเป็นคนตั้งจิตเองว่าให้มาหา ซึ่งมันก็อาจจะเป็นเพราะเราคิดถึงพวกท่านก็ได้ ถึงได้ฝันถึงเนอะ
ต่อค่ะ
ทุกครั้งที่เราขึ้นมาแอบงีบ เราก็จะได้ยินเสียงคนกดชักโครก เสียงคนเดินขึ้นบันได และเราก็จะหันหน้าไปมองประตูตลอด (ประตูตรงกับบันได) แต่ไม่เคยเจอค่ะ แต่เราก็ไม่เคยคิดอะไร555
ที่นี่มีเด็กฝึกทั้งหมด 6 คนค่ะ จากมอ.เรา 2 คน เพื่อนจากมอ.อื่น 4 คน
จนเช้าวันนึง ตรงกับวันมาฆบูชา เพื่อนมออื่น2 คน ลากลับบ้านค่ะ เพราะคลินิคหยุด เราก็ลงมาทำงานกับเพื่อนของเราที่ชั้น1 โดยมีอาจารย์เรานั่งอยู่ด้วยค่ะ
พอตอนเที่ยง เพื่อนจากมอ.อื่นสองคนก็ลงมาทานข้าว เรากับเพื่อนเราก็หันไปทักทายปกติ แล้วเพื่อนมอ.อื่นก็ออกไปกินข้าว
*สมมติให้เพื่อนเราชื่อฟ้านะคะ ฟ้าพูดกับเราว่า
ฟ้า: มุงตะกี้ใครวะ
เรา: หื้ม เออว่ะ ผญ.ผมสั้นๆรึเปล่า
ฟ้า:เออ ใส่เสื้อสีขาว
เรา:เออ รูปร่างเหมือนไอ้ดาว
ฟ้า: แต่ไอ้ดาวมันกลับบ้านไปตั้งแต่เช้ามืดแล้วนะ
เราก็นั่งคิด คือเราก็เห็นแต่ด้วยความไม่เคยสนใจอะไร จนเพื่อนทักถึงนึกได้ว่าเห็น555
ฟ้า:เดี๋ยวรอพวกนั้นกลับมาค่อยถาม
สักพักพวกนั้นก็กลับมา
ฟ้า:มุง ตะกี้มากะใคร
เพื่อน: มากะไอ้ฝนไง
เรา:ไม่ใช่ เหมือนไอ้ดาวมาก ผมสั้นๆ ผิวเข้มๆสูงๆ ใส่เสื้อขาว (เราเห็นแค่ด้านหลังค่ะ)
เพื่อน:บ้าป่าว พวกมุงอ่ะนอนดึก ตาลาย
เรากะฟ้ามองหน้ากัน
ฟ้า:เออเมื่อคืนปั่นงานยันตีสาม คงใช่
หลังจากนั้นเรากะฟ้าก็ไม่สนใจอะไรค่ะ
จนกระทั่งวันนึง พวกเราทุกคนรวมทั้งอาจารย์ออกไปเที่ยวกัน
พี่ที่คลินิค: วันนั้นมีคนเล่าว่าพวกเราเจอผีหรอ ลักษณะเป็นยังไง
เรา: อ้อ ค่ะ ผมสั้น ผิวเข้มๆ ตัวสูงๆเหมือนไอ้ดาว แต่ว่าพวกหนูนอนดึกค่ะ น่าจะตาลาย
อาจารย์หันมายิ้มอ่อน แล้วพูดว่า
'วันนั้นอาจารย์ก็เห็น แต่อ.กลัวเลยไม่กล้าพูด'
พี่ที่คลินิค: เค้าอยู่มานานแล้ว อยู่ชั้น4 ไม่เคยเจอหรอ
นั่นทำให้เรานึกเหตุการณ์ต่างๆออก ทั้งเสียงกดน้ำ เสียงคนเดินค่ะ
หลังจากวันนั้นทำให้เราเชื่อเลยค่ะว่าผีมีจริง เราเรียนในโรงพยาบาล ก็ไม่เคยเจอ อยู่หอคนเดียวก็ไม่เคยเจอค่ะ จนกระทั่งมาฝึกงานนี่แหล่ะค่ะ555
จบละค่ะ พอฝึกงานที่อื่นเราก็ยังเจออีกค่ะ แต่ไม่ได้เห็นด้วยตา แต่รับรู้ด้วยใจ ผ่ามๆ
ถ้าชอบเดี๋ยววันหลังจะมาเล่าอีกค่ะ
ประสบการณ์เจอผีตอนเที่ยงวัน
สมัยเราฝึกงาน ย้อนไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว...
เราฝึกงานที่คลินิคแห่งหนึ่งในกทม.นี่แหล่ะค่ะ ห้องพักเราอยู่ชั้น4
นิสัยเราคือเป็นคนไม่สังเกตและไม่สนใจอะไรค่ะ ชอบอยู่คนเดียวซะส่วนใหญ่ ตอนเที่ยงช่วงพักเบรก หลังจากตรวจคนไข้เสร็จเรามักจะขึ้นมานอนคนเดียวที่ห้อง ห้องพักเราคือนอนพื้นค่ะ ตำแหน่งเตียงเราคือถ้านอนหันข้าง ก็จะเห็นประตู (เราเป็นคนอยู่หอคนเดียวมาตลอดค่ะ เลยค่อนข้างชินที่จะนอนที่ๆคนอื่นเค้าไม่อยากจะนอน555 ยินดีเสียสละ 😂) ปกติเราเคยเจออยู่บ้าง แต่เป็นในฝันค่ะ คือเหล่าญาติๆที่เสียชีวิตไปมักจะมาเข้าฝัน แต่ทั้งนี้เราเป็นคนตั้งจิตเองว่าให้มาหา ซึ่งมันก็อาจจะเป็นเพราะเราคิดถึงพวกท่านก็ได้ ถึงได้ฝันถึงเนอะ
ต่อค่ะ
ทุกครั้งที่เราขึ้นมาแอบงีบ เราก็จะได้ยินเสียงคนกดชักโครก เสียงคนเดินขึ้นบันได และเราก็จะหันหน้าไปมองประตูตลอด (ประตูตรงกับบันได) แต่ไม่เคยเจอค่ะ แต่เราก็ไม่เคยคิดอะไร555
ที่นี่มีเด็กฝึกทั้งหมด 6 คนค่ะ จากมอ.เรา 2 คน เพื่อนจากมอ.อื่น 4 คน
จนเช้าวันนึง ตรงกับวันมาฆบูชา เพื่อนมออื่น2 คน ลากลับบ้านค่ะ เพราะคลินิคหยุด เราก็ลงมาทำงานกับเพื่อนของเราที่ชั้น1 โดยมีอาจารย์เรานั่งอยู่ด้วยค่ะ
พอตอนเที่ยง เพื่อนจากมอ.อื่นสองคนก็ลงมาทานข้าว เรากับเพื่อนเราก็หันไปทักทายปกติ แล้วเพื่อนมอ.อื่นก็ออกไปกินข้าว
*สมมติให้เพื่อนเราชื่อฟ้านะคะ ฟ้าพูดกับเราว่า
ฟ้า: มุงตะกี้ใครวะ
เรา: หื้ม เออว่ะ ผญ.ผมสั้นๆรึเปล่า
ฟ้า:เออ ใส่เสื้อสีขาว
เรา:เออ รูปร่างเหมือนไอ้ดาว
ฟ้า: แต่ไอ้ดาวมันกลับบ้านไปตั้งแต่เช้ามืดแล้วนะ
เราก็นั่งคิด คือเราก็เห็นแต่ด้วยความไม่เคยสนใจอะไร จนเพื่อนทักถึงนึกได้ว่าเห็น555
ฟ้า:เดี๋ยวรอพวกนั้นกลับมาค่อยถาม
สักพักพวกนั้นก็กลับมา
ฟ้า:มุง ตะกี้มากะใคร
เพื่อน: มากะไอ้ฝนไง
เรา:ไม่ใช่ เหมือนไอ้ดาวมาก ผมสั้นๆ ผิวเข้มๆสูงๆ ใส่เสื้อขาว (เราเห็นแค่ด้านหลังค่ะ)
เพื่อน:บ้าป่าว พวกมุงอ่ะนอนดึก ตาลาย
เรากะฟ้ามองหน้ากัน
ฟ้า:เออเมื่อคืนปั่นงานยันตีสาม คงใช่
หลังจากนั้นเรากะฟ้าก็ไม่สนใจอะไรค่ะ
จนกระทั่งวันนึง พวกเราทุกคนรวมทั้งอาจารย์ออกไปเที่ยวกัน
พี่ที่คลินิค: วันนั้นมีคนเล่าว่าพวกเราเจอผีหรอ ลักษณะเป็นยังไง
เรา: อ้อ ค่ะ ผมสั้น ผิวเข้มๆ ตัวสูงๆเหมือนไอ้ดาว แต่ว่าพวกหนูนอนดึกค่ะ น่าจะตาลาย
อาจารย์หันมายิ้มอ่อน แล้วพูดว่า
'วันนั้นอาจารย์ก็เห็น แต่อ.กลัวเลยไม่กล้าพูด'
พี่ที่คลินิค: เค้าอยู่มานานแล้ว อยู่ชั้น4 ไม่เคยเจอหรอ
นั่นทำให้เรานึกเหตุการณ์ต่างๆออก ทั้งเสียงกดน้ำ เสียงคนเดินค่ะ
หลังจากวันนั้นทำให้เราเชื่อเลยค่ะว่าผีมีจริง เราเรียนในโรงพยาบาล ก็ไม่เคยเจอ อยู่หอคนเดียวก็ไม่เคยเจอค่ะ จนกระทั่งมาฝึกงานนี่แหล่ะค่ะ555
จบละค่ะ พอฝึกงานที่อื่นเราก็ยังเจออีกค่ะ แต่ไม่ได้เห็นด้วยตา แต่รับรู้ด้วยใจ ผ่ามๆ
ถ้าชอบเดี๋ยววันหลังจะมาเล่าอีกค่ะ