รบกวนคุณผู้หญิงหน่อยครับ

เพื่อนชวนไปเล่นบาส แล้วผมเล่นไม่เป็น แล้วออกท่าออกทางมันดูตลก คนในสนามที่เป็นคนไทยก็แค่ยิ้มๆ แต่มีชาวต่างชาติฟิลิปปินส์ (เป็นครูสอนภาษาด้วย) หัวเราะออกมาแบบคนเก็บอาการไมไ่ด้อะครับ

ไม่ได้โฆษณาแต่อย่างใด  แต่ดูแล้วแอบหัวเราะอยู่เนืองๆ เลยเอามาแบ่งปัน เผื่อท่านจะมีรอยยิ้มเช่นเดียวกับฉัน https://www.youtube.com/watch?v=HbsAr3iP1lg สมัยนี้ แค่ยอด วิว เยอะ คนติดตามเยอะ ใครๆก็

เคยชอบใครไหมครับ ชอบแบบว่าอยากเคียงคู่อยู่กับเธอคนนั้น เป็นคู่ชีวิตที่อยู่เกื้อหนุนดูแลกันไป สร้างอนาคตให้สดใส อยู่ข้างกันด้วยความเต็มใจ อิงไหล่กันยามเศร้าหมอง เดินจับมือหัวเราะในวันที่มีความสุข เติมย

คนที่เคยยิ้ม เคยหัวเราะ คนที่สดใส หายไปไหนแล้ว วันนี้เห็นแต่คนแปลกหน้า ที่เราไม่เคยเห็น ไม่เคยรู้จัก คนที่ไม่มีรอยยิ้ม เอาแต่หลบหน้าผู้คน ซ่อนตัวอยู่ในเงามืด คนๆนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่นะ และเขาจะหายไปตอ

(1) ณ ต้นกำเนิดของเด็กคนหนึ่ง พื้นที่ที่เค้าอยู่นั้น ล้วนมีแต่ความเศร้า เป็นดินแดนไร้เสียงหัวเราะ มีเพียงเสียงพูดอันเรียบเฉย แม้แต่การยิ้ม ยังใช้เพียงแค่มุมปาก ไม่แม้แต่จะยิ้มให้เห็นฟัน แต่ตัวเธอนั้นก

ตอนที่ 10: “ความหมายของคำว่าอยู่ด้วยกัน” ☀️🌿🫶🏻 สายลมฤดูร้อนพัดแผ่วในสวนสาธารณะกลางเมือง มีนาเดินเคียงข้างธันวาไปช้า ๆ พร้อมเครื่องดื่มในมือสองแก้ว วันนี้เขาไม่ได้ใส่ผ้ากันเปื้อนเหมือนเคย แ

ตอนที่ 8: ทางแยกของหัวใจ 🌇🛤️ เช้าวันพฤหัสฯ มีนาใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวเรียบ กับกางเกงผ้าสีเบจ ดูเรียบร้อยแต่ก็ยังเป็นตัวเอง เธอยืนอยู่หน้าตึก J-One Media ด้วยความรู้สึกประหลาด—ไม่ตื่นเต้นเท่าที่คิด

ฝนตกหนักในเย็นวันนั้น “มะลิ” เด็กสาวจากบ้านสวน ต้องมาติดฝนใต้ต้นมะม่วงหน้าวัด เธอกำลังจะกลับบ้านหลังจากขายพวงมาลัย แต่ฝนกลับเทลงมาจนทางกลับกลายเป็นโคลน ในตอนที่เธอคิดว่าจะต้องนั่งรอจนค่ำ

ตอนที่ 3: งานใหม่ ชั่วคราว 💼☕️ “รับสมัครพนักงานพาร์ตไทม์ รายวัน 1 ตำแหน่ง” ป้ายหน้าร้านคาเฟ่ตัวเล็ก ๆ เขียนไว้ด้วยลายมือหวัด ๆ ติดอยู่ตรงกระจกหน้าร้าน มีนาชะงักเมื่อเห็นมันในเช้าวันใหม่ที