วันนี้ผมตื่นมาประมาณ 9 โมง แล้วเพื่อนบ้านที่เป็นป้าเขากลับมาจากต่างจังหวัด (ไม่ได้เจอกันนานเป็นปี) แล้วเขาเข้ามาถามผมว่าเป็นยังไงบ้าง อยู่ยังไง อยู่กับใคร (ในใจผมก็นึกในใจว่า "จะถามทำไมนักหนา") ซึ่งตอนคุยกัน ผมก็กำลังเล่นเกมอยู่ จนมีการสนทนาที่ว่า
ป้า : เล่นเกมแบบนี้ทุกวันเลยรึ
ผม : ใช่ครับ (ผมตอบไปตามความจริง เพราะ ผมก็เล่นเกมทุกวันจริงนั่นและ)
ป้า : อยู่แบบนี้ทั้งวันอะนะ
ผม : ใช่ครับ (ผมยอมรับว่าผมสบาย ที่ไม่ต้องไปทำงานพิเศษเหมือนเด็กคนอื่นๆ)
ป้า : แล้วไม่ไปเล่นบ้านคนอื่นเลยเหรอ
ผม : ไม่ไปครับ (บ้านคนอื่นเราจะไปวุ่นวายทำไมวะ)
ป้า : อ๋อ อยู่แต่แบบเล่นเกมทั้งวันแบบนี้นี่เอง
ผม : ครับ
ป้า : โห....ตายละ
ผม : ??..
ป้า : ป้าไปละนะ
ผม : ครับ
หลังจากป้าเดินออกจากบ้านผมไป มันก็ทำให้ผมได้คิดว่า การที่ป้าคิดว่าผมแต่งตัวแบบบ้านๆ แล้วนั่งหน้าคอมเล่นเกม ป้าเห็นอะไรในตัวผมบ้าง
: แล้วผมก็ได้นั่งวิเคราะห์อยู่สักพักว่ากิจกรรมในชีวิตผมป้าเห็นหรือไม่เห็นอะไรบ้าง ได้ดังนี้
ไปบำเพ็ญประโยชที่วัด : ป้าไม่เห็น
ไปรับเกีรติบัตรจิตอาสา : ป้าไม่เห็น
ไปเดิน-วิ่งเฉลิมพระเกียรติชิงถ้วยพระราชทานสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ฯ : ป้าไม่เห็น
ไปรับเกีรติบัตรมินิมาราธอน (ยอมรับว่าไม่ได้ถ้วย 555) : ป้าไม่เห็น
ไปรับผลการเรียน กลางภาค (ติดอันดับ 9 ของห้อง จากทั้งหมด 50 คน OMG) : ป้าไม่เห็น
ไปฟังผลการเรียน ปลายภาค (ไม่มี 0 สักตัว OMG) : ป้าไม่เห็น
ไปเรียนดนตรีทุกวันเสาร์ : ป้าไม่เห็น
นั่งติวหนังสือกับเพื่อนก่อนสอบทุกครั้ง : ป้าไม่เห็น
ไปเรียนพิเศษ : ป้าไม่เห็น
นั่งทำการบ้านทุกวิชาจนเสร็จทันเวลา : ป้าไม่เห็น
เรียนจบ ม.2 ขึ้น ม.3 ไม่เคยโดนครูที่ปรึกษาตี (ยังงงอยู่ว่าเป็นไปได้ยังไง 555) : ป้าไม่เห็น
ไปโรงเรียนแต่งตัวถูกระเบียบ : ป้าไม่เห็น
ไม่เคยไปโรงเรียนสาย : ป้าไม่เห็น
ไม่เคยเสพยาและไม่ชอบพวกขี้เหล้าอย่งรุนแรง : ป้าไม่เห็น
ไม่เคยมีเรื่องชกต่อย : ป้าไม่เห็น
ปิดเทอมแล้ว อยากเล่นเกมแบบชิลล์ๆ : ป้าเห็นเฉย 555
มันทำให้ผมคิดว่า การที่ป้าเขาเข้ามาเห็น 1 วันของผม แต่ไม่เห็นอีก 364 วัน มันทำให้ผมกลายเป็น เด็กติดเกม นั่งเล่นคอม ไม่ตั้งใจเรียนหนังสือ ไม่เข้าสังคม สำหรับป้าคนนั้นได้เลยเหรอ เห็นแค่ 1 วันเนี่ยนะ
ป้าเขาเห็นคงคิดว่า ผมเล่นเกม ติดเกม แต่จริงๆ แล้วใบเกรด เกียรติบัตรต่างๆ เครื่องดนตรีที่ออมเงินซื้อเองมันก็วางอยู่ข้างๆ โต๊ะคอมผมอะ ไม่คิดจะสนใจเลยเหรอ ทำไมอะไรดีๆ ถึงไม่คิดจะสนใจ หรือว่าการนั่งเล่นเกมของผม มันดึงดูดความสนใจของป้า มากกว่าผลงานของผมที่สะสมมา 365 วัน
ผมเลยอยากถามคนใน Pantip ว่าผู้ใหญ่เขามองเด็กแบบนี้จริงเหรอ มองแค่สิ่งที่เห็น มองแค่สิ่งที่อยู่ตรงหน้า อย่างนี้โดยที่ไม่สนใจอีกด้านหนึ่งเลยงั้นเหรอ
ผู้ใหญ่เขามองและตัดสินนิสัยของเด็กจากอะไร
ป้า : เล่นเกมแบบนี้ทุกวันเลยรึ
ผม : ใช่ครับ (ผมตอบไปตามความจริง เพราะ ผมก็เล่นเกมทุกวันจริงนั่นและ)
ป้า : อยู่แบบนี้ทั้งวันอะนะ
ผม : ใช่ครับ (ผมยอมรับว่าผมสบาย ที่ไม่ต้องไปทำงานพิเศษเหมือนเด็กคนอื่นๆ)
ป้า : แล้วไม่ไปเล่นบ้านคนอื่นเลยเหรอ
ผม : ไม่ไปครับ (บ้านคนอื่นเราจะไปวุ่นวายทำไมวะ)
ป้า : อ๋อ อยู่แต่แบบเล่นเกมทั้งวันแบบนี้นี่เอง
ผม : ครับ
ป้า : โห....ตายละ
ผม : ??..
ป้า : ป้าไปละนะ
ผม : ครับ
หลังจากป้าเดินออกจากบ้านผมไป มันก็ทำให้ผมได้คิดว่า การที่ป้าคิดว่าผมแต่งตัวแบบบ้านๆ แล้วนั่งหน้าคอมเล่นเกม ป้าเห็นอะไรในตัวผมบ้าง
: แล้วผมก็ได้นั่งวิเคราะห์อยู่สักพักว่ากิจกรรมในชีวิตผมป้าเห็นหรือไม่เห็นอะไรบ้าง ได้ดังนี้
ไปบำเพ็ญประโยชที่วัด : ป้าไม่เห็น
ไปรับเกีรติบัตรจิตอาสา : ป้าไม่เห็น
ไปเดิน-วิ่งเฉลิมพระเกียรติชิงถ้วยพระราชทานสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ฯ : ป้าไม่เห็น
ไปรับเกีรติบัตรมินิมาราธอน (ยอมรับว่าไม่ได้ถ้วย 555) : ป้าไม่เห็น
ไปรับผลการเรียน กลางภาค (ติดอันดับ 9 ของห้อง จากทั้งหมด 50 คน OMG) : ป้าไม่เห็น
ไปฟังผลการเรียน ปลายภาค (ไม่มี 0 สักตัว OMG) : ป้าไม่เห็น
ไปเรียนดนตรีทุกวันเสาร์ : ป้าไม่เห็น
นั่งติวหนังสือกับเพื่อนก่อนสอบทุกครั้ง : ป้าไม่เห็น
ไปเรียนพิเศษ : ป้าไม่เห็น
นั่งทำการบ้านทุกวิชาจนเสร็จทันเวลา : ป้าไม่เห็น
เรียนจบ ม.2 ขึ้น ม.3 ไม่เคยโดนครูที่ปรึกษาตี (ยังงงอยู่ว่าเป็นไปได้ยังไง 555) : ป้าไม่เห็น
ไปโรงเรียนแต่งตัวถูกระเบียบ : ป้าไม่เห็น
ไม่เคยไปโรงเรียนสาย : ป้าไม่เห็น
ไม่เคยเสพยาและไม่ชอบพวกขี้เหล้าอย่งรุนแรง : ป้าไม่เห็น
ไม่เคยมีเรื่องชกต่อย : ป้าไม่เห็น
ปิดเทอมแล้ว อยากเล่นเกมแบบชิลล์ๆ : ป้าเห็นเฉย 555
มันทำให้ผมคิดว่า การที่ป้าเขาเข้ามาเห็น 1 วันของผม แต่ไม่เห็นอีก 364 วัน มันทำให้ผมกลายเป็น เด็กติดเกม นั่งเล่นคอม ไม่ตั้งใจเรียนหนังสือ ไม่เข้าสังคม สำหรับป้าคนนั้นได้เลยเหรอ เห็นแค่ 1 วันเนี่ยนะ
ป้าเขาเห็นคงคิดว่า ผมเล่นเกม ติดเกม แต่จริงๆ แล้วใบเกรด เกียรติบัตรต่างๆ เครื่องดนตรีที่ออมเงินซื้อเองมันก็วางอยู่ข้างๆ โต๊ะคอมผมอะ ไม่คิดจะสนใจเลยเหรอ ทำไมอะไรดีๆ ถึงไม่คิดจะสนใจ หรือว่าการนั่งเล่นเกมของผม มันดึงดูดความสนใจของป้า มากกว่าผลงานของผมที่สะสมมา 365 วัน
ผมเลยอยากถามคนใน Pantip ว่าผู้ใหญ่เขามองเด็กแบบนี้จริงเหรอ มองแค่สิ่งที่เห็น มองแค่สิ่งที่อยู่ตรงหน้า อย่างนี้โดยที่ไม่สนใจอีกด้านหนึ่งเลยงั้นเหรอ