แฟนเป็นคนสุภาพเรียบร้อยค่ะ เป็นคนค่อนข้างเงียบเวลาอยู่กับคนนอก ตามใจเราตลอด
แต่ข้อเสียที่ทำเราหงุดหงิดหัวร้อนได้ตลอดคือเรื่องเชื่องช้า ไม่ทันใจ ตัดสินใจอะไรก็ช้า และไม่เคยจะใส่ใจ ทำอะไรไม่คิดเหมือนเด็กน้อย 7-8ขวบ ละเลยเรื่องต่างๆเรื่องเล็กๆน้อยๆในชีวิตประจำวันที่เรามองว่ามันสำคัญ ถ้าเราได้ใช้ชีวิตร่วมกันแบบสามีภรรยาจริงๆ
(เช่น เวลาทะเลาะกันเขาจะไม่พูดอะไรทั้งสิ้น แม้กระทั่งคำว่าขอโทษทั้งๆที่ตัวเองผิด ไปไหนไม่เคยบอก มีกรณีหนึ่งกลับเช้า พอถามบอกไปกินข้าว เราไปเจอเพื่อนผู้หญิงในเฟสที่เขาบอกว่าไปด้วย ถ่ายรูปเช็กอินที่ร้านเหล้า เลิกงานสี่ทุ่มครึ่ง เข้าห้องเกือบ6โมง กุญแจมีดอกเดียวที่เรา เราก็เปิดห้องรอ นอนก็ไม่หลับ แล้วเราต้องเข้างานเช้า ตอนเขาเข้าห้องเราออกไปทำงานพอดี ไม่คุยกันหลายวัน จน 3-4วันถึงได้คุย เพราะเพื่อนสนิทเราบอกเขาให้มาขอโทษ ถ้าไม่บอกจะทำไหมหรือจะคิดได้หรือเปล่า เราก็ไม่รู้)
เราเป็นคนรู้นิสัยเสียตัวเองว่าเป็นคนอารมณ์ร้อนและหงุดหงิดง่ายมาก เราเหวี่ยงถ้าไม่ได้ดั่งใจ เราไม่ชอบคำสั่งและการย้ำคิดย้ำทำ ต้องบอกอะไรซ้ำๆ เราพูดรุนแรงและไม่สนใจอะไรเลยถ้าโมโหมาก (แต่ปกติอยู่ในระดับที่ควบคุมพฤติกรรมได้ ถ้าใกล้จะถึงจุดพีคเราจะรีบเดินออกไปจากตรงนั้น ตั้งแต่ผ่านอายุ 17-18ก็ยั้งตัวเองได้บ้างแล้ว)
เราเคยถามเค้าหลายครั้งว่าคิดจะปรับมั้ย คิดถึงอนาคตมั้ย เค้าก็บอกเค้าก็คิดแหละ แค่นั้น
เราบอกเค้าตลอดตอนที่ไม่ไหวว่าจะเลิกกันก็ได้ กลับมาเป็นเพื่อนกันได้ แต่เค้าไม่ยอม
เราคิดมาตลอดว่ามันเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดที่เราจะตัดสินใจแยกทางในตอนนี้ ตอนที่เราอายุแค่นี้ ให้เราไปเริ่มต้นใหม่ หาสิ่งใหม่ๆได้ คุณไม่จำเป็นต้องมาทนกับคนปากร้ายพูดไม่คิดแบบเรา และเราก็ไม่จำเป็นต้องมาทนเป็นคนใช้ของคุณแบบนี้ (เขาบอกว่าเขาไม่ได้ทำ แต่มันเป็นการแสดงออกที่ทำให้เรารู้สึกแบบนั้น) ต้องมาพยายามอยู่ฝ่ายเดียว ทำทุกอย่างฝ่ายเดียวอย่างนี้
ทุกวันนี้ 3วันดี 4วันไข้
ทะเลาะกันแทบจะทุกวัน
เขาจะมาหยอกให้เราหายโกรธ แต่ถึงจะหายเราก็จำอยู่ดี เราจำทุกอย่างเราไม่สามารถลืมหรือทำให้ความจำมันเลือนลง ฝังใจทุกอย่าง จนชีวิตมันมีความสุขไม่เต็มอย่างที่เคยเป็นแล้ว
อยากถามทั้งตัวเองและคนอ่าน
1.ตอนนี้ควรเลิกหรือควรทน
เหนื่อยมากแต่ก็รัก เรารู้สึกว่าไม่อยากอดทนกับคนนิสัยแบบนี้ แต่เขาก็ไม่ได้ไม่มีความดีเลย เหรียญมีสองด้าน เพราะเราคิดย้อนแย้งไปมาแบบนี้เลยตัดสินใจไม่ได้สักที คุยกับใครไม่ได้เพราะเพื่อนเขาก็เพื่อนเรา (เพื่อนสนิทแก๊งเดียวกัน)
ทั้งอยากระบาย ทั้งหาที่ปรึกษา
บางทีเราก็รู้คำตอบของเราอยู่แล้วแต่มันไม่ชัดเจน มันคิดไม่ตก เรื่องของตัวเองเอาไม่รอด ตอนเป็นที่ปรึกษาเราทำตัวฉลาดเชียว

ขอบคุณทุกคำแนะนำค่ะ
ปัญหาโลกแตกเรื่องนิสัยแฟนกับนิสัยเรา
แต่ข้อเสียที่ทำเราหงุดหงิดหัวร้อนได้ตลอดคือเรื่องเชื่องช้า ไม่ทันใจ ตัดสินใจอะไรก็ช้า และไม่เคยจะใส่ใจ ทำอะไรไม่คิดเหมือนเด็กน้อย 7-8ขวบ ละเลยเรื่องต่างๆเรื่องเล็กๆน้อยๆในชีวิตประจำวันที่เรามองว่ามันสำคัญ ถ้าเราได้ใช้ชีวิตร่วมกันแบบสามีภรรยาจริงๆ
(เช่น เวลาทะเลาะกันเขาจะไม่พูดอะไรทั้งสิ้น แม้กระทั่งคำว่าขอโทษทั้งๆที่ตัวเองผิด ไปไหนไม่เคยบอก มีกรณีหนึ่งกลับเช้า พอถามบอกไปกินข้าว เราไปเจอเพื่อนผู้หญิงในเฟสที่เขาบอกว่าไปด้วย ถ่ายรูปเช็กอินที่ร้านเหล้า เลิกงานสี่ทุ่มครึ่ง เข้าห้องเกือบ6โมง กุญแจมีดอกเดียวที่เรา เราก็เปิดห้องรอ นอนก็ไม่หลับ แล้วเราต้องเข้างานเช้า ตอนเขาเข้าห้องเราออกไปทำงานพอดี ไม่คุยกันหลายวัน จน 3-4วันถึงได้คุย เพราะเพื่อนสนิทเราบอกเขาให้มาขอโทษ ถ้าไม่บอกจะทำไหมหรือจะคิดได้หรือเปล่า เราก็ไม่รู้)
เราเป็นคนรู้นิสัยเสียตัวเองว่าเป็นคนอารมณ์ร้อนและหงุดหงิดง่ายมาก เราเหวี่ยงถ้าไม่ได้ดั่งใจ เราไม่ชอบคำสั่งและการย้ำคิดย้ำทำ ต้องบอกอะไรซ้ำๆ เราพูดรุนแรงและไม่สนใจอะไรเลยถ้าโมโหมาก (แต่ปกติอยู่ในระดับที่ควบคุมพฤติกรรมได้ ถ้าใกล้จะถึงจุดพีคเราจะรีบเดินออกไปจากตรงนั้น ตั้งแต่ผ่านอายุ 17-18ก็ยั้งตัวเองได้บ้างแล้ว)
เราเคยถามเค้าหลายครั้งว่าคิดจะปรับมั้ย คิดถึงอนาคตมั้ย เค้าก็บอกเค้าก็คิดแหละ แค่นั้น
เราบอกเค้าตลอดตอนที่ไม่ไหวว่าจะเลิกกันก็ได้ กลับมาเป็นเพื่อนกันได้ แต่เค้าไม่ยอม
เราคิดมาตลอดว่ามันเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดที่เราจะตัดสินใจแยกทางในตอนนี้ ตอนที่เราอายุแค่นี้ ให้เราไปเริ่มต้นใหม่ หาสิ่งใหม่ๆได้ คุณไม่จำเป็นต้องมาทนกับคนปากร้ายพูดไม่คิดแบบเรา และเราก็ไม่จำเป็นต้องมาทนเป็นคนใช้ของคุณแบบนี้ (เขาบอกว่าเขาไม่ได้ทำ แต่มันเป็นการแสดงออกที่ทำให้เรารู้สึกแบบนั้น) ต้องมาพยายามอยู่ฝ่ายเดียว ทำทุกอย่างฝ่ายเดียวอย่างนี้
ทุกวันนี้ 3วันดี 4วันไข้
ทะเลาะกันแทบจะทุกวัน
เขาจะมาหยอกให้เราหายโกรธ แต่ถึงจะหายเราก็จำอยู่ดี เราจำทุกอย่างเราไม่สามารถลืมหรือทำให้ความจำมันเลือนลง ฝังใจทุกอย่าง จนชีวิตมันมีความสุขไม่เต็มอย่างที่เคยเป็นแล้ว
อยากถามทั้งตัวเองและคนอ่าน
1.ตอนนี้ควรเลิกหรือควรทน
เหนื่อยมากแต่ก็รัก เรารู้สึกว่าไม่อยากอดทนกับคนนิสัยแบบนี้ แต่เขาก็ไม่ได้ไม่มีความดีเลย เหรียญมีสองด้าน เพราะเราคิดย้อนแย้งไปมาแบบนี้เลยตัดสินใจไม่ได้สักที คุยกับใครไม่ได้เพราะเพื่อนเขาก็เพื่อนเรา (เพื่อนสนิทแก๊งเดียวกัน)
ทั้งอยากระบาย ทั้งหาที่ปรึกษา
บางทีเราก็รู้คำตอบของเราอยู่แล้วแต่มันไม่ชัดเจน มันคิดไม่ตก เรื่องของตัวเองเอาไม่รอด ตอนเป็นที่ปรึกษาเราทำตัวฉลาดเชียว
ขอบคุณทุกคำแนะนำค่ะ