เรื่องแรก

จำได้ไม่เคยลืมตอนอยู่อนุบาลสาม ที่จังหวัดยะลา เป็นโรงเรียนคริสเตียน ขึ้นต้นด้วย ม

คุณครูให้เด็กผู้ชายคนนึงถอดกางเกงเพราะทำอะไรผิดสักอย่างจำไม่ได้ตรงนี้ แล้วให้เพื่อนในห้องมานั่งล้อมรอบเด็กชายคนนั้น คุณครูหัวเราะอย่างสนุก

สักพักมีคุณครูอีกคนเดินมา ก็กลับเห็นด้วยกับการกระทำของครูคนนี้ หัวเราะกันอย่างชอบใจ เรื่องนี้มันติดอยู่ในหัวไม่เคยลืม และไม่รู้ว่าตอนนี้เด็กชายคนนั้นจะรู้สึกแย่ขนาดไหน ในการกระทำของคุณครูคนนี้

เรื่องที่สอง

ในการเรียนของชั้นอนุบาลจะมีการให้เด็กๆนอนกลางวัน วันนึง เรารู้สึกอยากเข้าห้องน้ำมาก เห็นเพื่อนอีกคนลุก เราก็เลยลุกตามเพื่อนไป ขอคุณครูอีกห้องนึงปัสสาวะ คุณครูก็ให้ปัสสาวะตรงลานกวางๆ จำไม่ค่อยได้แต่มั่นใจว่ามันไม่ใช่ห้องน้ำ พอคุณครูประจำชั้นมาเห็น

ก็โดนทำโทษโดยการให้ยกที่นอนกับหมอนย้ายไปตรงห้องน้ำ และให้นอนตรงนั้น ทั้งๆที่พื้นชื้นๆและได้กลิ่นเหม็นจากห้องน้ำ

เรื่องที่สาม

ในวัยเด็กการกลับบ้านคือต้องนั่งรถประจำทางกลับเสมอ แต่ถ้าวันไหนที่เห็นพ่อเดินมารับ ก็จะรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก

แต่เหตุการณ์แย่ๆก็เกิดขึ้นเสมอ รุ่นพี่ประถม ด่าเราว่า อีดักแด้ อีหนอน ซึ้งตอนเด็กเราเคยเป็นโรค ไฟลามทุ่ง แต่รักษาทันเวลา เลยหายได้ ตอนนั้นผิวเราลอกเหมือนหนอนดักแด้ เหมือนงูที่กำลังจะลอกคราบ ใครมาจับก็จะรู้สึกเจ็บปวด แสบร้อน

มันแปลกที่เรื่องแบบนี้มันเกิดในวัยที่เราเด็กมากๆ และ
มันก็แปลกดีที่เรื่องแบบนี้เราจำได้ดี ไม่เคยลืม