เมื่อก่อนน้องสาวเป็นคนเรียนดีอยู่ แต่พอขึ้น ม.ต้น ใช้คำว่าการเรียนดูไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรดีกว่าครับ
เนื่องจากน้องติดเกม+เล่นมือถือหนักมาก คือเหมือนเสพติดไปแล้วอะ รู้ว่าผลการเรียนตัวเองอยู่ในระดับต้องปรับปรุง
ก็แบบไม่ขวนขวายที่จะอ่านหนังสือหรือทำให้เก่งขึ้น พอเห็นน้องเขียนเลข 1-10 เป็นภาษาอังกฤษแบบยังเขียนผิดอยู่เลย
ตั้งแต่เมื่อต้นปีเป็นต้นมา เลยจัดการกลับบ้านทุกอาทิตย์เพื่อไปสอนพิเศษให้น้อง (ปกติผมอยู่อพาร์ทเมนท์ในเมือง เพราะเรียนมหาลัยอยู่
เลยไม่ค่อยได้กลับบ้าน เมื่อก่อนก็เห็นแหละว่าน้องเล่นเกม แต่ก็คิดว่าตอนที่เราไม่ไปเห็น น้องอาจจะอ่านหนังสือแล้วก็ได้ แต่หลัง ๆ มาไม่ใช่ละ)
ซึ่งผมเน้นติววิชาไทย อังกฤษ สังคม คือแบบต้องปูพื้นฐานใหม่หมดเลย ส่วนคณิตกับวิทย์สอนไม่ได้จริง ๆ ผมไม่เก่ง+ลืมเกือบหมดด้วย -_-'
และพ่อแม่จะบ่นและทะเลาะกันเรื่องน้องตลอด ผมก็กลัวว่าน้องสาวจะเป็นเด็กมีปัญหาหรือมีปม เพราะพ่อแม่ชอบเอาน้องมาเปรียบเทียบกับผม
แบบดูพี่เขาเป็นตัวอย่างสิ ทำไมไม่ตั้งใจหรือเก่งเหมือนพี่ ไอ่เราก็กลัวว่าน้องจะเกิดความไม่พอใจและจะพานไม่ชอบหน้าพี่ไปด้วยหรือเปล่า
เพราะขนาดเราเองก็ยังไม่โอเคเลยที่พ่อแม่เอาเราไปเทียบกับลูกครูข้างบ้าน -_- แต่ก็ไม่เข้าใจพ่อแม่เหมือนกันแหละ ว่าทำไมไม่ยึดโทรศัพท์น้องบ้าง
แบบไม่ได้ให้ยึดทั้งวันอะ แค่ยึดเพื่อให้ลูกได้อ่านหนังสือหรือหาความรู้ออนไลน์ตามจำนวนชั่วโมงที่กำหนด แล้วค่อยคืนโทรศัพท์
แล้วแฟนที่น้องคบด้วยก็แบบไม่ได้ช่วยพากันขยันเรียนเพิ่มเล้ย ติดเกมกันทั้งคู่ คอเกมบางคนบอกว่าได้/เก่งอังกฤษเพราะเล่นเกม
เกมอะไร ไหนแนะนำกันหน่อยซิ เพราะดูเหมือนน้องจะไม่ได้อยู่ในกรุ๊ปนั้น เฮ้อ...คือแบบอยากย้อนเวลาจริงจัง จะดูแลน้องให้ดีกว่านี้ รู้สึกเป็นพี่ที่ใส่ใจช้าไป
แล้วพ่อแม่ก็อยากให้น้องเข้าสายวิทย์-คณิต ซึ่งก็ตระเวนไปสอบอยู่ 2-3 ที่ เพราะโรงเรียนบางแห่งก็มีเปิดรับสมัครสำรอง แต่ก็ไม่ผ่าน
ตอนนี้ยังเหลืออีกที่หนึ่งซึ่งสมัครแล้วแต่รอสอบอยู่ คิดว่าพ่อแม่ตั้งความหวังไว้ที่น้องสูงเลยล่ะ อยากให้ทำงานเป็นหมอหรือข้าราชการ
เพราะว่าพวกท่านก็เฟลจากผมล่ะ เพราะผมเลือกที่จะเรียนเข้าเอกเกี่ยวกับภาษา แต่ตัวน้องเองชอบศิลปะ อยากทำพวกกราฟิก
ก็ไม่รู้ว่าจะได้ไปเส้นทางนั้นไหม แต่ก่อนอื่นเลย ถ้าน้องสาวเปลี่ยนนิสัยได้ ก็คงจะพลิกโผทำให้พ่อแม่ภาคภูมิใจ
โอ้...ปลายทางช่างรำไรเหลือเกิน ไม่รู้ระหว่างทางน้องจะอดทนและเข้มแข็งได้แค่ไหน ใครมีวิธีให้กำลังใจหรือกระตุ้นต่อมขยันเรียนไหมครับ
น้องสาว (จะขึ้น ม.4) ติดเกมและการเรียนดูไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร และดูพ่อแม่ตั้งความหวังกับน้องมาก สงสารน้อง
เนื่องจากน้องติดเกม+เล่นมือถือหนักมาก คือเหมือนเสพติดไปแล้วอะ รู้ว่าผลการเรียนตัวเองอยู่ในระดับต้องปรับปรุง
ก็แบบไม่ขวนขวายที่จะอ่านหนังสือหรือทำให้เก่งขึ้น พอเห็นน้องเขียนเลข 1-10 เป็นภาษาอังกฤษแบบยังเขียนผิดอยู่เลย
ตั้งแต่เมื่อต้นปีเป็นต้นมา เลยจัดการกลับบ้านทุกอาทิตย์เพื่อไปสอนพิเศษให้น้อง (ปกติผมอยู่อพาร์ทเมนท์ในเมือง เพราะเรียนมหาลัยอยู่
เลยไม่ค่อยได้กลับบ้าน เมื่อก่อนก็เห็นแหละว่าน้องเล่นเกม แต่ก็คิดว่าตอนที่เราไม่ไปเห็น น้องอาจจะอ่านหนังสือแล้วก็ได้ แต่หลัง ๆ มาไม่ใช่ละ)
ซึ่งผมเน้นติววิชาไทย อังกฤษ สังคม คือแบบต้องปูพื้นฐานใหม่หมดเลย ส่วนคณิตกับวิทย์สอนไม่ได้จริง ๆ ผมไม่เก่ง+ลืมเกือบหมดด้วย -_-'
และพ่อแม่จะบ่นและทะเลาะกันเรื่องน้องตลอด ผมก็กลัวว่าน้องสาวจะเป็นเด็กมีปัญหาหรือมีปม เพราะพ่อแม่ชอบเอาน้องมาเปรียบเทียบกับผม
แบบดูพี่เขาเป็นตัวอย่างสิ ทำไมไม่ตั้งใจหรือเก่งเหมือนพี่ ไอ่เราก็กลัวว่าน้องจะเกิดความไม่พอใจและจะพานไม่ชอบหน้าพี่ไปด้วยหรือเปล่า
เพราะขนาดเราเองก็ยังไม่โอเคเลยที่พ่อแม่เอาเราไปเทียบกับลูกครูข้างบ้าน -_- แต่ก็ไม่เข้าใจพ่อแม่เหมือนกันแหละ ว่าทำไมไม่ยึดโทรศัพท์น้องบ้าง
แบบไม่ได้ให้ยึดทั้งวันอะ แค่ยึดเพื่อให้ลูกได้อ่านหนังสือหรือหาความรู้ออนไลน์ตามจำนวนชั่วโมงที่กำหนด แล้วค่อยคืนโทรศัพท์
แล้วแฟนที่น้องคบด้วยก็แบบไม่ได้ช่วยพากันขยันเรียนเพิ่มเล้ย ติดเกมกันทั้งคู่ คอเกมบางคนบอกว่าได้/เก่งอังกฤษเพราะเล่นเกม
เกมอะไร ไหนแนะนำกันหน่อยซิ เพราะดูเหมือนน้องจะไม่ได้อยู่ในกรุ๊ปนั้น เฮ้อ...คือแบบอยากย้อนเวลาจริงจัง จะดูแลน้องให้ดีกว่านี้ รู้สึกเป็นพี่ที่ใส่ใจช้าไป
แล้วพ่อแม่ก็อยากให้น้องเข้าสายวิทย์-คณิต ซึ่งก็ตระเวนไปสอบอยู่ 2-3 ที่ เพราะโรงเรียนบางแห่งก็มีเปิดรับสมัครสำรอง แต่ก็ไม่ผ่าน
ตอนนี้ยังเหลืออีกที่หนึ่งซึ่งสมัครแล้วแต่รอสอบอยู่ คิดว่าพ่อแม่ตั้งความหวังไว้ที่น้องสูงเลยล่ะ อยากให้ทำงานเป็นหมอหรือข้าราชการ
เพราะว่าพวกท่านก็เฟลจากผมล่ะ เพราะผมเลือกที่จะเรียนเข้าเอกเกี่ยวกับภาษา แต่ตัวน้องเองชอบศิลปะ อยากทำพวกกราฟิก
ก็ไม่รู้ว่าจะได้ไปเส้นทางนั้นไหม แต่ก่อนอื่นเลย ถ้าน้องสาวเปลี่ยนนิสัยได้ ก็คงจะพลิกโผทำให้พ่อแม่ภาคภูมิใจ
โอ้...ปลายทางช่างรำไรเหลือเกิน ไม่รู้ระหว่างทางน้องจะอดทนและเข้มแข็งได้แค่ไหน ใครมีวิธีให้กำลังใจหรือกระตุ้นต่อมขยันเรียนไหมครับ