ทฤษฎีเคมีรัก

ฉันเคยเห็นแสงดาวพราวกลางฟ้า แต่ไม่งามเท่าตาเมื่อสบเธอ เสียงลมแผ่วพาใจให้พร่ำเพ้อ เหมือนโลกเก่าละเมอให้คืนกลับ เพียงรอยยิ้มเจ้าแตะกลางหัวใจ เหมือนฤทัยถูกร่ายมนต์แห่งสลับ ทุกถ้อยคำทุกลมหายใจนับ ล้วนขาน

ใจหนึ่งซ่อนคำขวัญ อีกใจนั้นกลับพลันไหว กี่ถ้อยที่เอ่ยไป กลับกลายเป็นสายลมลา เคยเผลอทำเธอช้ำ ทั้งที่ย้ำอย่าพูดพา คำหนึ่งหลุดออกมา กลายเป็นหนามแทงใจตน ฝากถ้อยร้อยคำซื่อ แทนใจดื้อที่เคยหล่น ขอโทษด้วยใจ

เราไปคาเฟ่หนึ่งมาค่ะ แล้วเขาเปิดเพลงเพราะมาก พยายามตามหาเพลงแต่ก็ไม่เจอสักที เนื้อเพลงจะมีประมาณว่า"ไม่เคยเลือนหาย ในความเงียบฉันยังได้ยินเสียงเธอ ทุกความคิดถึงยังไม่จางหาย แม้โลกหมุนไปตามกาลเวลา

ไม่มีอะไรอัปเดต แค่จะบ่นว่าเมื่อวานเกิดอยากเป็นนักประดิษฐ์ขึ้นมา เลยนั่งมโนโน่นนี่ เลยไม่ได้ทำเกมเลย วันนี้ก็ยังอารมณ์ค้าง แบบว่ายังไม่ขยันเรียนนะ แต่ความรู้สึกว่าตัวเองกาก รบกวนจิตใจ แบบว่าถ้าตั้งใจ

เล่าก่อนว่า ร่วมงานกับเพื่อนคนนี้มา 8 เดือนเราทำงานเป็นผู้ช่วยผู้จัดการด้วยที่อายุเราใกล้เคียงกันเลยค่อนข้างที่จะสนิทกัน แรกๆเขาก็พูดคุยเรียกแทนตัวเอง ฉันและเธอ แต่พอนานไปเขาเริ่มใช้ กู กับเรา อันนี้เ

ผมกับแฟน ทำงานที่เดียวกัน อยู่บ้านเดียวกันมา 13 ปี พอดีช่วงนี้แม่ผมป่วยหนัก ผมต้องกลับไปนอนเฝ้าแม่อยู่ที่บ้านแม่ในตอนกลางคืน ซึ่งบ้านแม่ก็อยู่ไม่ไกลจากบ้านของผมกับแฟนมากนัก (ประมาณ 15 นาที) โดยในทุกวั