สวัสดีค่ะ 

ไม่รู้เหมือนกันว่าจะตั้งชื่อว่า หัวข้อว่าอะไรดี แต่ขอปรึกษา เพื่อนๆหน่อยค่ะ เรื่องหมาๆ แต่ไม่หมาเลย 

เราตัดใจจากหมาไม่ได้เลยค่ะ  ตอนที่เราลาออกจากงาน  เรารับหมามาเลี้ยงไว้ซึ่ง ผ่านไปสองเดือนแรกก็ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ 

แต่เราเป็นเอามากค่ะ เวลาจะไปไหน เราก็เป็นห่วงหมา ไปไหนข้ามคืนก็ไม่ได้ กลัวไม่มีใครให้ข้าวหมา

กลัวว่า ถ้าไม่ได้พาหมาไปเดิน หมาจะเครียด เพราะบ้านติดถนนใหญ่ เลยต้องล่ามโซ่ไว้ 

ดังนั้นเราจะเป็นคนพาหมาเดินออกไปเล่นทุกเช้า-เย็นค่ะ เนื่องด้วยเพราะกลัวหมาเครียด 

แต่ผ่านมาสองสามเดือน เราต้องหางานทำแล้วค่ะ คือ แบบ มันอยากทำงานค่ะ เพราะตอนนั้นที่ลาออกเพราะเรารู้สึกเครียดมากจริงๆ

ยอมรับว่า รับหมามาเลี้ยงเพื่อบับบัดจิตใจด้วยส่วนหนึ่ง พอจะไปทำงาน เรารู้สึกว่า เราเป็นห่วงเขาค่ะ 

ใครจะพาเขาจูง ใครจะอาบน้ำให้ ใครจะมานั่งหาเห็บหาเหา ดูแลได้เท่าเรา 

พ่อกับแม่ก็ แก่แล้ว ไม่สามารถพาน้องไปจูงได้ เพราะว่าเป็นหมาล่าม น้องจึงไฮเปอร์ทุกครั้งที่พาไปเดินเล่น 

แรงเยอะ พ่อกับแม่ต้องยอมถอย หลายครั้งที่เราพาน้องไปปล่อยในบริษัทสวนใกล้ น้องไม่กัดค่ะ แต่น้องวิ่งชนเหมือนกระทิงเลย 

             ตอนแรก เราคิดว่า เราอยากกระเตงน้องไปทำงาน ที่กทม ด้วย หาที่พักที่สามารถเลี้ยงหมาได้ 

แต่ก็คิดอีกครั้ง น้องหมา เคยอยุ่ในนอกบ้าน ไม่เคยอยุ่ในที่แคบๆ น้องจะอยุ๋ได้มั้ย อึออกรึป่าว ลำบอกหมาไปมั้ย 

เพราะน้องขนาดไซส์ไซบีเรีย ฮัสกี้ หอพักบ้านเรามันก็อาจจะไม่เอื้อ ให้หมาขนาดนั้น 

คิดๆก็เครียดค่ะ ไม่รู้จะพาไปด้วยมั้ยหรือจะยังไง เพราะเราจะว่างงานไปจนเขาตายก็ไม่ได้ เราก็แค่มนุษย์เงินเดือนธรรมดา ไม่มีอะไรเลย 

T______________T เราควรทำอย่างไรดี