ขี้เกียจทำงานแล้ว อยากออกมาใช้ชีวิตเสี่ยงๆคนเดียว แต่..

ตามหัวข้อเลยค่ะขี้เกียจใช้ชีวิต เราอยู่มัธยมนะคะ ขี้เกียจใช้ชีวิตต่อมาก ไม่มีเป้าหมาย เรียนไม่ค่อยเก่ง กิจกรรมไม่ได้เลย สิ่งที่เคยชอบตอนนี้ก็เบื่อ แค่ใช้ชีวิตให้จบในแต่ละวันเพื่อมานอน เบื่อชีวิตมากจนอ

สวัสดีค่ะ ช่วงนี้ผมรู้สึกแปลก ๆ ทั้งที่ทุกอย่างในชีวิตก็ดูโอเคดี งานก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เพื่อนก็ยังอยู่ ครอบครัวก็ปกติ แต่ไม่รู้ทำไมมันรู้สึก “เบื่อชีวิต” แบบไม่มีเหตุผล บางวันตื่นมาก็ถาม

เป็นคนขี้เกียจมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แบบมากๆๆๆค่ะ มีวิธีแก้มั้ยคะ หรือควรจะเริ่มปรับเปลี่ยนพฤติกรรมได้จากจุดไหน ทุกวันนี้รู้สึกหมดจุดมุ่งหมาย หมดความกระตือรือล้นทุกสิ่งอย่างเลยค่ะ เบื่อ ขี้เกียจไปหมด นอนอยู่เฉ

แบบที่ตื่นมาก็ไม่อยากลุก ไม่อยากคุย ไม่อยากแม้แต่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา สมองว่างเปล่า ใจเบื่อโลก ทุกอย่างดูน่าเบื่อไปหมด แม้แต่ “คิดจะลุกไปอาบน้ำ” ยังรู้สึกยากเลย

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าตอนประถมเป็นคนที่หัวดีวิชาคณิตระดับนึงแล้วพอมาอยู่มัธยมก็ขี้เกียจตั้งแต่ม.1เลยค่ะคือแบบไม่สนใจเรียนเลยเกรดก็แย่ตอนนี้ขึ้นม.3แล้วกลัวว่าจะสอบเข้าม.4ไม่ได้ก็เลยเครียดค่ะTT ควรทำยัง

แบบนี้ปกติไหมคะเราไม่ค่อยอยากไปรรเลยไม่ได้มีปัญหาไรเลยค่ะไม่ได้ขี้เกียจรสอยากไม่อยากไปเจอโลกภายนอกเลยค่ะหมกอยู่แต่กลับบ้านก้มีแต่ครอบครัวเนี้ยแหละค่ะที่เรายอมเจอหน้าด้วยพอออกไปเจอสังคมเราค่อนข้างอึดอั

จะจองแบบนานๆให้ บอกยังคิดไม่ได้ยังลังเลนั่นนี่ ก็จะเอาใกล้ๆเวลา = สุดท้ายพอเช็คจองที่พักใกล้ๆเวลาก็เต็ม พอเรียกรถก่อนเวลาสถานี2-3ชั่วโมง = ก็บ่นว่ารีบไปไหน พอทุกอย่างผิดพลาดก็โทษเรา แอ๊คซิเดนรถติดม