เรื่องนี้ เป็นเรื่องราวที่มีคนๆนึง บอกว่า ทำไมเธอถึงจำได้ทุกอย่าง แต่พี่ไม่มีความทรงจำอะไรเลย มันว่างๆโล่งๆไปหมด
ก็ขอใช้พื้นที่แห่งนี้ เล่าเรื่องราวต่างๆให้ฟัง เผื่อวันนึงเค้าคนนั้นจะจดจำในเรื่องเหล่านี้ได้บ้าง
เรื่องราวเริ่มต้นเมื่อ8ปีก่อน ในตอนนั้นเราเพิ่งโดนแฟนเทมา เจ็บมากเพราะโดนหักหลังจากคนที่ไว้ใจ และยังทิ้งหนี้สินให้เราต้องรับผิดชอบมากมาย
เราก็ต้องทำงานแบบไม่เหลือเก็บอะไรเลยเพราะต้องมาจ่ายหนี้ที่ไม่ได้ทำ ถามว่าทำไมต้องจ่ายเอง ก็เพราะแฟนเก่าเค้าเอาชื่อเราไปสร้างหนี้และบางอย่างก็ใช้ชื่อเรา ภาระทุกอย่างเลยตกเป็นของเรา เราใช้ชีวิตแบบไปเรื่อยๆ มีคนมาจีบบ้าง แต่เราไม่ได้สนใจ แล้วเราก็เจอพี่คนนึง พี่เค้าเป็นคนเฟรนด์ลี่มากๆ เรารู้จักกันเพราะพี่เค้ามาเป็นพนักงานใหม่แผนกIT ซึ่งเป็นแผนกที่ทรัพยกรมนุษย์มีน้อยมาก เป็ผู้ชายตัวเล็กๆ หน้าตาน่ารั ถึงนิสัยจะเฟรนด์ลี่แต่ปากร้ายเวลาด่านะ 5555 ทุกคนจะรู้กันดีเลย เราก็คุยกันเหมือนคนอื่นทั่วๆไป แต่เรารู้สึกว่าพี่เค้าเป็นคนดีจัง เราเคยขอช่วยให้มาซ่อมของพ่อที่บ้าน พี่เค้าก็มาซ่อมให้นะ ซ่อมหลายครั้งด้วยแต่ไม่เคยคิดเงิน ทั้งๆทีเรารู้ว่าช่วงนั้นพี่เค้าก็รับซ่อมคิดเงิน พี่เค้ากับเพื่อนทั้งหญิงและชายก็คุยแนวๆเดียวกันหมด
มีวันนึงไฟที่บ้านดับ แล้วเราก็ไม่รู้คิดอะไร แชทไปถามพี่เค้าว่าที่นั้นไฟดับไหม(ตอนนั้นไลน์ยังไม่มีโปรแกรม มีแต่แชทในเฟซบุ๊ค) พี่เค้าก็ตอบกลับมานะ แล้วก็คุยกันเรื่อยจนไฟมา เรื่องที่คุยก็เรื่องทั่วไป ไร้สาระบางเรื่อง แต่ไม่ใช่เชิงจีบกัน
ในช่วงที่เรายังทำงานที่เดียวกับพี่เค้า ช่วงนั้นจะเข้างาน08.00-17.00 เราจะเลิกช้าเกือบทุกวัน แล้วเราต้องกลับรถ2แถวหรือรถเมล์ บางวันรอเป็น ชม.ถ้ารถน้อย ช่วงนั้นเราจะเจอพี่เค้าบ่อยมาก และพี่เค้าก็จะไปส่งที่บ้านบ่อย เพราะบ้านเราเป็นทางผ่าน โดยปกติพี่เค้าต้องขี่รถวนไปเติมน้ำมันอีกที่นึงก่อนจะกลับบ้าน ถ้าเจอเราเค้าก็บอกให้รอตรงนี้เดี่ยวมารับ หรือจะไปพร้อมกันไหม ซึ่งบางวันเราก็รอ บางวันเราก็ไปพร้อมพี่เค้าเลย โดยที่วันไหนเราพร้อมกัน เรามักจะหิวตลอด ก็มีถามพี่เค้าว่า แวะนี้ไหม ซื้อนี้ไหม หิวหรือเปล่า เกือบทุกครั้งที่ถามเราจะได้งบไปซื้อโดนัท ,KFC มากินตลอด คือเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน คนรู้จัก แต่พี่เค้าใจดีมากนะในตอนนั้นที่เราคิด เราก็ใช้ชีวิตแบบนี้ผ่านไป4ปี โดยตลอด4ปีนั้น ฝั่งพี่เค้าก็มีข่าวลือว่า เป็นแฟนคนนั้นคนนี้เยอะ และทางเราก็ไม่มีคนมาจีบเพราะทุกคนเข้าใจว่าเรามีแฟนแล้ว (แฟนที่เลิกกันไปแล้ว แต่คนยังเข้าใจว่ายังคบ
พอขึ้นปีที่5 มีวันนึงพี่เค้ามาซ่อมคอมฯในแผนกเรา แล้วพี่ๆในแผนกแซวว่า
พี่ในแผนก : นี้รู้ไหม น้องเค้าโสดนะ ไม่มีแฟนจีบได้นะ
พี่เค้า : ยิ้มๆ แล้วพูดว่า จริงเหรอ จีบได้เลยนะ
เรา : หัวเราะเลยและมองหน้าพี่เค้าทีนึง คือในใจคิดว่า พี่เค้าล้อเล่นแน่ๆ
แต่ตอนนั้นเราขอไอดีไลน์ แอดไลน์กัน ต้องบอกว่า ช่วงนั้นไลน์พี่เค้าหายากมาก พี่เค้าตั้งค่าล๊อกไว้ ต้องให้พี่เค้าแอดเพิ่มเท่านั้น
และหลังจากมีไลน์กันและกัน เรากเริ่มคุยกัน แต่ก็ยังเป็นแบบเพื่อนๆคุยกัน
จนวันหนึ่ง พี่เค้าบอกจะเลี้ยงกระทะร้อน ไปกินด้วยกันไหม แต่พี่จะมีชวนเพื่อนไปด้วยนะ ไม่ได้ไปกัน2คน
และเรื่องราวความรักก็เริ่มต้นขึ้นในวันนั้น.................
นิทานเรื่อง ผู้ชายที่ความทรงจำหล่นหาย?
ก็ขอใช้พื้นที่แห่งนี้ เล่าเรื่องราวต่างๆให้ฟัง เผื่อวันนึงเค้าคนนั้นจะจดจำในเรื่องเหล่านี้ได้บ้าง
เรื่องราวเริ่มต้นเมื่อ8ปีก่อน ในตอนนั้นเราเพิ่งโดนแฟนเทมา เจ็บมากเพราะโดนหักหลังจากคนที่ไว้ใจ และยังทิ้งหนี้สินให้เราต้องรับผิดชอบมากมาย
เราก็ต้องทำงานแบบไม่เหลือเก็บอะไรเลยเพราะต้องมาจ่ายหนี้ที่ไม่ได้ทำ ถามว่าทำไมต้องจ่ายเอง ก็เพราะแฟนเก่าเค้าเอาชื่อเราไปสร้างหนี้และบางอย่างก็ใช้ชื่อเรา ภาระทุกอย่างเลยตกเป็นของเรา เราใช้ชีวิตแบบไปเรื่อยๆ มีคนมาจีบบ้าง แต่เราไม่ได้สนใจ แล้วเราก็เจอพี่คนนึง พี่เค้าเป็นคนเฟรนด์ลี่มากๆ เรารู้จักกันเพราะพี่เค้ามาเป็นพนักงานใหม่แผนกIT ซึ่งเป็นแผนกที่ทรัพยกรมนุษย์มีน้อยมาก เป็ผู้ชายตัวเล็กๆ หน้าตาน่ารั ถึงนิสัยจะเฟรนด์ลี่แต่ปากร้ายเวลาด่านะ 5555 ทุกคนจะรู้กันดีเลย เราก็คุยกันเหมือนคนอื่นทั่วๆไป แต่เรารู้สึกว่าพี่เค้าเป็นคนดีจัง เราเคยขอช่วยให้มาซ่อมของพ่อที่บ้าน พี่เค้าก็มาซ่อมให้นะ ซ่อมหลายครั้งด้วยแต่ไม่เคยคิดเงิน ทั้งๆทีเรารู้ว่าช่วงนั้นพี่เค้าก็รับซ่อมคิดเงิน พี่เค้ากับเพื่อนทั้งหญิงและชายก็คุยแนวๆเดียวกันหมด
มีวันนึงไฟที่บ้านดับ แล้วเราก็ไม่รู้คิดอะไร แชทไปถามพี่เค้าว่าที่นั้นไฟดับไหม(ตอนนั้นไลน์ยังไม่มีโปรแกรม มีแต่แชทในเฟซบุ๊ค) พี่เค้าก็ตอบกลับมานะ แล้วก็คุยกันเรื่อยจนไฟมา เรื่องที่คุยก็เรื่องทั่วไป ไร้สาระบางเรื่อง แต่ไม่ใช่เชิงจีบกัน
ในช่วงที่เรายังทำงานที่เดียวกับพี่เค้า ช่วงนั้นจะเข้างาน08.00-17.00 เราจะเลิกช้าเกือบทุกวัน แล้วเราต้องกลับรถ2แถวหรือรถเมล์ บางวันรอเป็น ชม.ถ้ารถน้อย ช่วงนั้นเราจะเจอพี่เค้าบ่อยมาก และพี่เค้าก็จะไปส่งที่บ้านบ่อย เพราะบ้านเราเป็นทางผ่าน โดยปกติพี่เค้าต้องขี่รถวนไปเติมน้ำมันอีกที่นึงก่อนจะกลับบ้าน ถ้าเจอเราเค้าก็บอกให้รอตรงนี้เดี่ยวมารับ หรือจะไปพร้อมกันไหม ซึ่งบางวันเราก็รอ บางวันเราก็ไปพร้อมพี่เค้าเลย โดยที่วันไหนเราพร้อมกัน เรามักจะหิวตลอด ก็มีถามพี่เค้าว่า แวะนี้ไหม ซื้อนี้ไหม หิวหรือเปล่า เกือบทุกครั้งที่ถามเราจะได้งบไปซื้อโดนัท ,KFC มากินตลอด คือเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน คนรู้จัก แต่พี่เค้าใจดีมากนะในตอนนั้นที่เราคิด เราก็ใช้ชีวิตแบบนี้ผ่านไป4ปี โดยตลอด4ปีนั้น ฝั่งพี่เค้าก็มีข่าวลือว่า เป็นแฟนคนนั้นคนนี้เยอะ และทางเราก็ไม่มีคนมาจีบเพราะทุกคนเข้าใจว่าเรามีแฟนแล้ว (แฟนที่เลิกกันไปแล้ว แต่คนยังเข้าใจว่ายังคบ
พอขึ้นปีที่5 มีวันนึงพี่เค้ามาซ่อมคอมฯในแผนกเรา แล้วพี่ๆในแผนกแซวว่า
พี่ในแผนก : นี้รู้ไหม น้องเค้าโสดนะ ไม่มีแฟนจีบได้นะ
พี่เค้า : ยิ้มๆ แล้วพูดว่า จริงเหรอ จีบได้เลยนะ
เรา : หัวเราะเลยและมองหน้าพี่เค้าทีนึง คือในใจคิดว่า พี่เค้าล้อเล่นแน่ๆ
แต่ตอนนั้นเราขอไอดีไลน์ แอดไลน์กัน ต้องบอกว่า ช่วงนั้นไลน์พี่เค้าหายากมาก พี่เค้าตั้งค่าล๊อกไว้ ต้องให้พี่เค้าแอดเพิ่มเท่านั้น
และหลังจากมีไลน์กันและกัน เรากเริ่มคุยกัน แต่ก็ยังเป็นแบบเพื่อนๆคุยกัน
จนวันหนึ่ง พี่เค้าบอกจะเลี้ยงกระทะร้อน ไปกินด้วยกันไหม แต่พี่จะมีชวนเพื่อนไปด้วยนะ ไม่ได้ไปกัน2คน
และเรื่องราวความรักก็เริ่มต้นขึ้นในวันนั้น.................