จะมาเล่าเรื่องการแอบชอบที่เสียใจที่สุดของเรา คือเราคุยกับผู้ชายคนนึงจากที่ไม่รู้สึกอะไรจนมาถึงตอนนี้เรายอมรับว่าชอบเค้ามากๆหรืออาจจะเรียกว่ารักรึเปล่าเราก็ไม่แน่ใจ แต่เหมือนมันจะดีจนมาถึงตอนนี้เราได้รู้อะไรหลายๆอย่างที่มันทำลายความรู้สึกของผู้หญิงคนนึงอะ ตลอดเวลาที่เราคุยกับเค้าเกือบ4เดือนแต่เค้าใช้เวลาตลอด3เดือนกว่าหลอกเรามาตลอด... เค้าบอกกับเราแค่ว่ามีเราคนเดียวนะ พยายามหึงหวงเวลาที่เราคุยกับคนอื่น บอกกับเพื่อนเค้าว่าชอบ แสดงออกว่าแคร์ความรู้สึกเรา บอกว่ารู้สึกดีที่คุยกับเราและหลายๆอย่างที่ทำให้เรายอมเปิดใจให้คนๆนี้ แต่ทุกอย่างก็ต้องจบภายในคืนเดียว เราเองไม่ได้ฟังจากปากเค้าเองหรอก เพื่อนเค้าที่สนิทกับเรามาบอกความจริงอีกทีว่า... เค้าไม่ได้ชอบเราตั้งแต่แรกแล้ว เค้าไม่ชอบที่เราอ้วน เค้าไม่ชอบที่เราอยู่ไกลกัน และที่เจ็บไปกว่าการที่รู้ว่าเค้าไม่ได้ชอบเราคือการที่เราซื่อสัตย์กับเค้ามาตลอดแต่เค้าแอบคุยกับคนอื่นอีกมากมายลับหลังเรา มันแย่มากๆเลยนะกับการที่เราเลือกที่จะปล่อยคนที่ชอบเราไปเพื่อมาให้คนเราชอบหักหลังอีกทีนึง ความจริงทุกอย่างถูกบอกภายในเวลาไม่ถึง2ชม. แต่เราคิดว่าเราคงจะใช้เวลานานพอสมควรที่จะลืมเรื่องพวกนี้ได้ แต่ที่พีคไปกว่านั้นคือเพื่อนคนที่มาบอกความจริงกับเราก็เพิ่งมาบอกว่าชอบเราเหมือนกันในตอนที่ทุกอย่างมันพังแล้ว... เราควรรู้สึกยังไงหรอ? ทั้งที่บอกว่าชอบเราแต่ไม่เคยบอกความจริงกับเราเลยทั้งที่รู้มาตั้งแต่แรกว่าเราโดนหลอก... สุดท้ายผู้ชายก็เลือกผผู้หญิงผอมกับผู้หญิงที่ไปหาได้ สำหรับเราความรักน่ากลัวจริงๆ😞
อกหักจากคนที่ชอบครั้งไหนเจ็บที่สุด?