หากเป็นคุณ คุณจะให้โอกาสมั้ย

สวัสดีครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่เขียน ผมคบกับแฟนได้ประมาณ 3ปี5เดือน เราอยู่ด้วยกันมาตลอดที่คบกันเพราะเราเรียนที่เดียวกัน ผมเป็นรุ่นพี่เทอ2ปี เราเงรักกันมากนะ ไปไหนมาไหนผมคอยรายงานเทอตลอด ผมไม่เคยไปเที่ยวผับโดยไม่มีเทอไปด้วย หรือไปไหนคนเดียว เราตัวติดกันตลอด ไปมาหาสู่บ้านของกันและกันตลอด จนผมคิดจะแต่งงานกับเทอ แต่ช่วงระยะหลังที่ผมเรียนจบช่วงนั้นผมตกงาน แล้วมีลูกพี่ลูกน้องชวนไปทำงานใกล้ๆบ้าน ผมจึงคุยกับเทอแล้วตัดสินใจกลับมาบ้าน แต่สุดท้ายโดนเท ไม่ได้งานอย่างที่คิด ผมเครียดมาก ซึ่งในใจผมอยากทำงานใกล้ๆบ้านอยู่แล้ว อยากมาดูแลแม่เพราะผมไม่มีพ่อแล้ว จึงช่วยพี่ๆทำสวนไปก่อนระหว่างรอตำแหน่งงานที่ผมรอคอย แต่เทอก้อคอยบอกผมคอยหางานมาป้อนผมแต่ผมไม่เอาเพราะส่วนมากมันอยู่ในตัว กทม ผมอยากอยู่ใกล้บ้านอยากมาสร้างอนาคตสร้างบ้านรอเทอ เพราะเราเป็นคนจังหวัดเดียวกัน เราทะเลาะกันหลายครั้งมากเรื่องงานเทอคิดว่าผมขี้เกียจ เลือกงาน ผมก้อพยายามอธิบายให้เทอฟังถึงเหตุผลของผมจนมาวันที่10 มี.ค ที่ผ่านมาเทอบอกเลิกผม เทอบอกว่าเทออยากอยู่คนเดียว เทอเริ่มเหนื่อยกับความรัก ผมก้อไม่เข้าใจเหตุผลของเทอจิงๆว่าผมผิดอะไร ทั้งๆที่ตลอดระยะะเวลาที่คบกันผมไม่เคยนอกใจเทอเลยสักครั้ง เทอก้อไม่เคยมีใคร 
จนวันนี้เรายังคุยปกติแค่สถานะไม่เหมือนเดิม ผมขอให้เทอให้โอกาสผมสักครั้งแต่เทอกลับบอกว่าให้เป็นเรื่องของอนาคต 
ผมควรเอาไงต่อดีผมยังรักเทอมากๆ