รักที่หากันเจอ

เราเคยรักกันมากสมัยเรียน เมื่อยี่สิบกว่าปีมาแล้วต้องจากกันไปเรียนคนละที่และเข้าใจผิดว่าอีกคนไปชอบคนอื่นเลยต่างคนต่างหายไปจนมาวันหนึ่งหาเจอในเฟส เขาไม่มีครอบครัวแต่มีแฟนที่เขาบอกเป็นแค่ เพื่อนร่วมห้อง เรามีลูกหนึ่งแต่ครอบครัวไม่อบอุ่นแฟนเจ้าชู้ีปัญหาตลอดเลยหมดรักไม่มีความรู้สึกว่ารักใครจนมาเจอเขาอีกครั้งทำให้รู้สึกรักมาก สัญญาว่าถ้าสักวันต่างฝ่ายต่างไม่มีใครแล้วจะมาอยู่เป็นเพื่อนกันจะไปเที่ยวด้วยกันแต่เขาเรื่มยืมตัง บอกจะคืนก็ยังไม่มีคืนเราก็ไม่ว่าอะไรเพราะรักเขาและอยากช่วยเขาจากพันเป็นแสนกว่าแล้วทุกครั้งที่ถาม เขาบอกรักเขาบอกรักเหมือนเดิม บอกให้เชื่อใจเขา แต่เขาชอบทำอะไรไม่บอกไม่ปรึกษาให้เราช่วยจ่ายหนี้แทนให้ทำใจไม่รักก็ยังทำไม่ได้ ดีกับเขาทุกอย่างเวลาคุยกันแบบเสียงเขาไม่ค่อยอยากคุย ให้ส่งข้อความคุยกันเขาบอกยุ่งทำแต่งานเวลาเลิกงานเขาบอกไม่เล่นโทศัพท์และไม่มีตังเติมเน็ต และเราช่วยจ่ายงวดรถจนเหลืออีกไม่กี่เดือนก็ไปรีไฟแนนท์เจ็ดแสนกว่าไม่บอกพอรู้ตอนนี้รู้สึกเสียใจมาก ตอนนี้รู้ตอนนี้รู้ว่าเขาแค่หลอกเราแต่ทำใจยังไม่ได้และบอกเขาว่าจะช่วยจ่ายบัตรเครดิตให้เดือนละสี่พันแค่ปีนี้ต่อไปให้ทำเองทุกอย่างจะไม่เข้าไปช่วยหรือยุ่งอีก เขาก็เปลี่เขาก็เปลี่ยนไปมากกว่าเดิมจากที่ตอบและอ่านข้อความตอนนี้นานๆๆแค่อ่านทีและไม่ตอบถ้าโทรก็ไม่รับถ้ารับก็พูดแบบไม่พอใจ ใครที่ใครที่อ่านช่วยคิดทีจะทำไงดีกับชีวิตนี้ จะทำไงให้ลืมได้ ทำไงกับทำไงกับรักที่ไม่สมหวังตลอดเวลา