คือเรามองในแง่มุมที่ตัดเรื่องความต่ำทรามความลูสเซอร์ที่ต้องใช้เวทมนตร์เข้าช่วยของเรณูออกไปก่อน แต่มองในอีกแง่มุมหนึ่ง นั่นก็คือพอย้อยถูกเสน่ห์ สิ่งที่หายไปคือ 'อคติ' เมื่อ 'อคติ' หาย ย้อยก็พร้อมที่จะเปิดใจให้การการทำความดีของเรณู กอปรกับคำแนะนำของหมอมีที่บอกว่ามนตร์นี้เป็นมนตร์เสน่ห์ให้รักให้เสน่หา เมื่ออยากให้เขารักเสน่หาใจคนทำก็ต้องมีแต่รัก จะมีความเกลียดชังไม่ได้ ไม่งั้นของจะย้อนเข้าตัว ตรงนี้เลยทำให้เรณูต้องฝึกที่จะรักต่อคนที่ได้ชื่อว่าเป็นปฏิปักษ์ต่อตัวเองอย่างบริสุทธิ์ใจเช่นกัน
.
.
จะเห็นได้ว่าเรื่องราวนี้กำลังส่งสารให้ผู้รับชมรู้ว่าอคติ ความเกลียดชัง การเป็นปฏิปักษ์ เป็นสิ่งกีดขวางความดีที่ควรเห็น มันก็เหมือนที่คนเราทั่วไป บางคนเกลียดกันหนักหนา บางทีคนที่เราเกลียดเขาก็มีส่วนดี แต่เมื่อเราเกลียดแล้วจะดีขนาดไหนเราก็ทำเป็นเมิน แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาเอาแต่เรื่องไม่ดีของคนที่เราไม่ชอบมาตอกย้ำอยู่นั่น เหมือนสะกดจิตตัวเอง ว่าไอ้นั่นมันเลว อินี่มันชั่ว หาความดีไม่ได้ ใครที่บอกว่าดีคืองมงาย ดังนั้นถ้าอคติถูกตัดออก มองด้วยใจเป็นกลาง เราอาจเห็นด้านดีและด้านไม่ดี ทำให้เราปลงได้ แทนที่จะเกลียดชังอาจนึกสงสารเขาขึ้นมาก็ได้ จากนั้นก็เกิดเมตตา แม้ไม่ได้เป็นมิตรกันก็ไม่ต้องกลายเป็นศัตรู
.
.
ป.ล. จากที่ดูวิธีการทำยาของนางแล้ว ไม่น่าใช้หงส์ร่อนมังกรรำใด ๆ แต่นางใช้ปัสสาวะเป็นส่วนผสมในตัวยาแน่นอน
เพราะอ่างที่นางเอาไปใช้เป็นอ่างเปล่า ไม่มีน้ำร้อนใด ๆ ใส่ไปเพื่ออบไอน้ำให้น้ำหยดแต่อย่างใด พอวางอ่างปลดผ้าถุงแล้ว เสียงน้ำไหลก็ดังตามมา
ดังนั้น ปัสสาวะเป็นส่วนประกอบแน่นอน LOL
เอาจริง ๆ ในหลายความเชื่อ หลายเผ่า ก็มีการใช้ปัสสาวะทำยานะ แต่นั่นแหละ...ยูเรียเนอะ ส่วนประกอบก็ยูเรียนั่นแหละ
.
.
ทีนี้กลับมาที่บทสรุปของเรื่องเสน่ห์เรณู - ย้อย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เมื่อเสน่ห์ถูกถอน แต่ความดี ความตั้งใจ ความซื่อสัตย์ที่เรณูเคยทำไว้ก็ไม่ได้ถูกลืมเลือน นั่นทำให้ย้อยยอมให้อภัยต่อสิ่งที่เรณูทำ และเริ่มมองเรณูด้วยความจริงใจโดยแท้จริง โดยไม่ต้องพึ่งเสน่ห์ใด ๆ อีก
.
แน่นอนว่าเรณูเองก็ได้รับผลกรรมจากวิธีการของลูสเซอร์ที่ใช้มนตร์เสน่ห์เข้าช่วยจนถูกชาวบ้านขับไล่ ความตอหลดใด ๆ ที่เคยไปโกหกชาวบ้านเขาไว้ เรื่องก็แดงจนอับอาย เรียกได้ว่าไม่อาจอยู่ชุมแสงได้อีกต่อไป ทั้งตัวเองและญาติพี่น้อง สามีที่ถูกถอนเสน่ห์ก็จากนางและลูกในท้องไปไม่ต่างจากทอม ริดเดิ้ล ที่เทเมโรเพและทอม ริดเดิ้ล จูเนียร์ (วดม.) ไปตามทางของตนหลังจากถูกถอนเสน่ห์ แต่บุญที่นางทำก็ยังคงพอมี จึงทำให้สามีหวนกลับมาด้วยสำนึกในความดีและความตั้งใจที่นางเคยทำให้เขา
หลังจากดูกรงกรรมย้อนหลัง ทำให้เห็นอะไรบางอย่างในเสน่ห์ที่เรณูทำ
.
.
จะเห็นได้ว่าเรื่องราวนี้กำลังส่งสารให้ผู้รับชมรู้ว่าอคติ ความเกลียดชัง การเป็นปฏิปักษ์ เป็นสิ่งกีดขวางความดีที่ควรเห็น มันก็เหมือนที่คนเราทั่วไป บางคนเกลียดกันหนักหนา บางทีคนที่เราเกลียดเขาก็มีส่วนดี แต่เมื่อเราเกลียดแล้วจะดีขนาดไหนเราก็ทำเป็นเมิน แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาเอาแต่เรื่องไม่ดีของคนที่เราไม่ชอบมาตอกย้ำอยู่นั่น เหมือนสะกดจิตตัวเอง ว่าไอ้นั่นมันเลว อินี่มันชั่ว หาความดีไม่ได้ ใครที่บอกว่าดีคืองมงาย ดังนั้นถ้าอคติถูกตัดออก มองด้วยใจเป็นกลาง เราอาจเห็นด้านดีและด้านไม่ดี ทำให้เราปลงได้ แทนที่จะเกลียดชังอาจนึกสงสารเขาขึ้นมาก็ได้ จากนั้นก็เกิดเมตตา แม้ไม่ได้เป็นมิตรกันก็ไม่ต้องกลายเป็นศัตรู
.
.
ป.ล. จากที่ดูวิธีการทำยาของนางแล้ว ไม่น่าใช้หงส์ร่อนมังกรรำใด ๆ แต่นางใช้ปัสสาวะเป็นส่วนผสมในตัวยาแน่นอน
เพราะอ่างที่นางเอาไปใช้เป็นอ่างเปล่า ไม่มีน้ำร้อนใด ๆ ใส่ไปเพื่ออบไอน้ำให้น้ำหยดแต่อย่างใด พอวางอ่างปลดผ้าถุงแล้ว เสียงน้ำไหลก็ดังตามมา
ดังนั้น ปัสสาวะเป็นส่วนประกอบแน่นอน LOL
เอาจริง ๆ ในหลายความเชื่อ หลายเผ่า ก็มีการใช้ปัสสาวะทำยานะ แต่นั่นแหละ...ยูเรียเนอะ ส่วนประกอบก็ยูเรียนั่นแหละ
.
.
ทีนี้กลับมาที่บทสรุปของเรื่องเสน่ห์เรณู - ย้อย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้