สวัสดีค่ะ 🙏
เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะ ต่อจากนี้เราคงไม่กล้าให้คำปรึกษาเพื่อนโดยมันไม่ขอก่อนแล้วแหละ เหตุการณ์นี้มันทำให้เราเฟล ทั้งที่ก่อนหน้านี้เราก็ให้คำปรึกษาเพื่อนคนอื่นๆตลอด ยอมรับเลยว่าเป็นคนที่ไม่ได้ให้คำปรึกษาได้ดีมาก แต่เราพร้อมที่จะให้คำปรึกษา เราขอเล่าก่อนนะคะว่า เรามีเพื่อนเป็นโคซึมเศร้าค่ะ เรารู้ว่าเค้าเป็นโรคซึมเศร้าแน่นอนคือวันที่เค้าไปหาหมอค่ะ โดยมีเพื่อนอีกคนถามตลอดว่า ผลเป็นยังไง หมอว่ายังไงบ้าง สรุปคือหมอบอกว่า "เค้าเป็นค่ะ" หลังจากเค้ากลับมาจากหาหมอ เค้าก็มานอนบ้านเราค่ะ เราทำตัวปกติ ไม่ถามถึงเรื่องนั้น ทำตัวเหมือนที่เค้ามานอนบ้านเราทุกครั้ง เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ค่ะ นอกจากเพื่อนในกลุ่ม เพื่อนในกลุ่มก็ทำตัวปกติ ไม่ได้ดูแลเค้าเป็นพิเศษ ไม่ได้เอาใจเป็นพิเศษ เมื่อก่อนเคยเป็นแบบไหนก็ยังคงเป็นแบบนั้น ในความคิดเรา เรารู้สึกว่าแบบนี้มันก็ดีนะ เค้าจะได้ไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ป่วย แต่ลึกๆเพื่อนทุกคนก็เป็นห่วง แต่ไม่รู้ว่าเค้ารับรู้ถึงความเป็นห่วงนี้รึเปล่า เพราะปกติก็ปากหมาใส่กันตลอด ส่วนตัวเพื่อนคนนี้ค่อนข้างเครียดเรื่องครอบครัว แต่ไม่ขอลงรายละเอียดตรงนี้นะคะ
ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมค่ะ เราไม่ค่อยได้เจอกัน ส่วนใหญ่ก็อัพเดตชีวิตผ่านสตอรี่ไอจี ให้เห็นกันตลอด จนเมื่อวาน เพื่อนคนนี้เค้าลงสตอรี่เครียดๆเกี่ยวกับครอบครัว ด้วยวความที่เราเป็นห่วงเราเลยไปตอบกลับ แล้วก็พูดต่างๆนาๆยาวพอสมควร มันมีประโยคนึงที่เราพูดคือ เรื่องในครอบครัวเราก็หนักนะ หนักกว่าด้วยซ้ำ แต่เราเลือกจะมองมันเป็นเรื่องตลก
แต่คำพูดแทนตัวเองตอนคุยกับเพื่อนคนนี้คือสรรพนามหยาบๆที่เราใช้เรียกแทนตัวเองกันปกติ ก็อย่างที่บอกเลยค่ะ เราพิมพ์ยาวเลยแหละ พอเราอ่านแล้วคำพูดแรกๆมันดูตึงเกินไป ประโยคสุดท้ายเราเลยพูดตลกๆ ช่วงแรกที่พิมพ์ไปเพื่อนก็อ่าน แล้วก็ตอบนะ แต่พอกลางถึงช่วงหลังมันก็ไม่ได้อ่านเลย เราก็คิดนะ ว่ามันอาจจะโกรธ แต่เราก็ไม่ได้คิดถึงขั้นต้องขอโทษ เพราะเราคิดแล้วเราสิ่งที่เราพิมพ์ส่งไปเพราะเราเป็นห่วงถึงจะไม่ได้ใช้คำพูดดีๆก็เหอะ จนวันนี้เพื่อนลงสตอรี่ไอจี เป็นทวีตที่ถูกแคปมา ข้อความในทวีตนี้พูดประมาณว่า เออ รำคาญจริง เวลาเหนื่อย ท้อ อยากยอมแพ้ แล้วมีคนมาพูดประมาณว่า ยังมีคนที่แย่กว่านี้อีก เข้าใจนะว่าหวังดี แต่ภูมิคุ้มกันคนเราไม่เหมือนกัน พอเราเห็นเราก็คิดได้เลยว่ามันคงจะหมายถึงเรา เราเลยไปตอบกลับว่า ที่หลังจะได้ไม่พูด มันก็ตอบนะ ตอบกลับมาว่า อืม ดีแล้ว
ความรู้สึกเราตอนนี้ ไม่น่าไปยุ่งเลยว่ะ อยู่เฉยๆแต่แรกก็ดีแล้วแหละ โคร*เสียความรู้สึก ตัวเราก็คิดนะว่าเราผิดแหละ พอเห็นเพื่อนลงสตอรี่คนนั้น ผิดที่เข้าไปยุ่ง ผิดที่ให้คำปรึกษาไม่ดี แถมยังทำให้มันเครียดเพิ่มขึ้นอีก จุดประสงค์ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะอยากรู้ว่าคนที่มีเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้าให้คำปรึกษาเพื่อนกันยังไงบ้าง และถ้าถามเราจะให้คำปรึกษาเพื่อนคนนี้อีกมั้ย เราตอบได้เลยนะว่าไม่แล้วแหละ แต่ทุกๆการตอบกลับของทุกคนเราจะเอาไว้ใช้ถ้ามันเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก และนี้ก็น่าจะเป็นประสบการณ์ในชีวิตที่แย่กว่าการเป็นโรคซึมเศร้า คือความรู้สึกเป็นห่วงที่ทำให้ทุกอย่างดูแย่ เราขอเป็นกำลังใจให้คนเป็นโรคซึมเศร้าละกันเนอะ ขอให้สู้ๆ ชีวิตเรายังต้องเดินก้าวไปข้างหน้า มีความสุขกับคนรอบข้างเยอะๆ ยิ้มเยอะๆ อะไรที่เราปล่อยได้ก็ปล่อย แก้วน้ำที่ถืออยู่อย่าปล่อยละกันไม่งั้นหกแน่ๆ เล่นมุขไม่เน้นฮาเน้นโดนด่า55555
เรากลายเป็นคนที่น่ารำคาญเมื่อให้คำปรึกษาเพื่อนที่เป็นโรคซึมเศร้า
เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะ ต่อจากนี้เราคงไม่กล้าให้คำปรึกษาเพื่อนโดยมันไม่ขอก่อนแล้วแหละ เหตุการณ์นี้มันทำให้เราเฟล ทั้งที่ก่อนหน้านี้เราก็ให้คำปรึกษาเพื่อนคนอื่นๆตลอด ยอมรับเลยว่าเป็นคนที่ไม่ได้ให้คำปรึกษาได้ดีมาก แต่เราพร้อมที่จะให้คำปรึกษา เราขอเล่าก่อนนะคะว่า เรามีเพื่อนเป็นโคซึมเศร้าค่ะ เรารู้ว่าเค้าเป็นโรคซึมเศร้าแน่นอนคือวันที่เค้าไปหาหมอค่ะ โดยมีเพื่อนอีกคนถามตลอดว่า ผลเป็นยังไง หมอว่ายังไงบ้าง สรุปคือหมอบอกว่า "เค้าเป็นค่ะ" หลังจากเค้ากลับมาจากหาหมอ เค้าก็มานอนบ้านเราค่ะ เราทำตัวปกติ ไม่ถามถึงเรื่องนั้น ทำตัวเหมือนที่เค้ามานอนบ้านเราทุกครั้ง เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ค่ะ นอกจากเพื่อนในกลุ่ม เพื่อนในกลุ่มก็ทำตัวปกติ ไม่ได้ดูแลเค้าเป็นพิเศษ ไม่ได้เอาใจเป็นพิเศษ เมื่อก่อนเคยเป็นแบบไหนก็ยังคงเป็นแบบนั้น ในความคิดเรา เรารู้สึกว่าแบบนี้มันก็ดีนะ เค้าจะได้ไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ป่วย แต่ลึกๆเพื่อนทุกคนก็เป็นห่วง แต่ไม่รู้ว่าเค้ารับรู้ถึงความเป็นห่วงนี้รึเปล่า เพราะปกติก็ปากหมาใส่กันตลอด ส่วนตัวเพื่อนคนนี้ค่อนข้างเครียดเรื่องครอบครัว แต่ไม่ขอลงรายละเอียดตรงนี้นะคะ
ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมค่ะ เราไม่ค่อยได้เจอกัน ส่วนใหญ่ก็อัพเดตชีวิตผ่านสตอรี่ไอจี ให้เห็นกันตลอด จนเมื่อวาน เพื่อนคนนี้เค้าลงสตอรี่เครียดๆเกี่ยวกับครอบครัว ด้วยวความที่เราเป็นห่วงเราเลยไปตอบกลับ แล้วก็พูดต่างๆนาๆยาวพอสมควร มันมีประโยคนึงที่เราพูดคือ เรื่องในครอบครัวเราก็หนักนะ หนักกว่าด้วยซ้ำ แต่เราเลือกจะมองมันเป็นเรื่องตลก
แต่คำพูดแทนตัวเองตอนคุยกับเพื่อนคนนี้คือสรรพนามหยาบๆที่เราใช้เรียกแทนตัวเองกันปกติ ก็อย่างที่บอกเลยค่ะ เราพิมพ์ยาวเลยแหละ พอเราอ่านแล้วคำพูดแรกๆมันดูตึงเกินไป ประโยคสุดท้ายเราเลยพูดตลกๆ ช่วงแรกที่พิมพ์ไปเพื่อนก็อ่าน แล้วก็ตอบนะ แต่พอกลางถึงช่วงหลังมันก็ไม่ได้อ่านเลย เราก็คิดนะ ว่ามันอาจจะโกรธ แต่เราก็ไม่ได้คิดถึงขั้นต้องขอโทษ เพราะเราคิดแล้วเราสิ่งที่เราพิมพ์ส่งไปเพราะเราเป็นห่วงถึงจะไม่ได้ใช้คำพูดดีๆก็เหอะ จนวันนี้เพื่อนลงสตอรี่ไอจี เป็นทวีตที่ถูกแคปมา ข้อความในทวีตนี้พูดประมาณว่า เออ รำคาญจริง เวลาเหนื่อย ท้อ อยากยอมแพ้ แล้วมีคนมาพูดประมาณว่า ยังมีคนที่แย่กว่านี้อีก เข้าใจนะว่าหวังดี แต่ภูมิคุ้มกันคนเราไม่เหมือนกัน พอเราเห็นเราก็คิดได้เลยว่ามันคงจะหมายถึงเรา เราเลยไปตอบกลับว่า ที่หลังจะได้ไม่พูด มันก็ตอบนะ ตอบกลับมาว่า อืม ดีแล้ว
ความรู้สึกเราตอนนี้ ไม่น่าไปยุ่งเลยว่ะ อยู่เฉยๆแต่แรกก็ดีแล้วแหละ โคร*เสียความรู้สึก ตัวเราก็คิดนะว่าเราผิดแหละ พอเห็นเพื่อนลงสตอรี่คนนั้น ผิดที่เข้าไปยุ่ง ผิดที่ให้คำปรึกษาไม่ดี แถมยังทำให้มันเครียดเพิ่มขึ้นอีก จุดประสงค์ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะอยากรู้ว่าคนที่มีเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้าให้คำปรึกษาเพื่อนกันยังไงบ้าง และถ้าถามเราจะให้คำปรึกษาเพื่อนคนนี้อีกมั้ย เราตอบได้เลยนะว่าไม่แล้วแหละ แต่ทุกๆการตอบกลับของทุกคนเราจะเอาไว้ใช้ถ้ามันเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก และนี้ก็น่าจะเป็นประสบการณ์ในชีวิตที่แย่กว่าการเป็นโรคซึมเศร้า คือความรู้สึกเป็นห่วงที่ทำให้ทุกอย่างดูแย่ เราขอเป็นกำลังใจให้คนเป็นโรคซึมเศร้าละกันเนอะ ขอให้สู้ๆ ชีวิตเรายังต้องเดินก้าวไปข้างหน้า มีความสุขกับคนรอบข้างเยอะๆ ยิ้มเยอะๆ อะไรที่เราปล่อยได้ก็ปล่อย แก้วน้ำที่ถืออยู่อย่าปล่อยละกันไม่งั้นหกแน่ๆ เล่นมุขไม่เน้นฮาเน้นโดนด่า55555