สวัสดีสมาชิกพันทิพทุกท่านนะครับ
วันนี้ได้มีโอกาสมาเล่าเรื่องของตัวเอง ถ้ามีเนื้อหาส่วนใดที่ไม่ถูกใจสมาชิก กระผมต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักของผมเอง
ผมเป็นคนจริงจังกับความรักซึ่งถ้าผมได้ตกลงเป็นแฟนกับใครแล้ว ผมจะไม่ใช้คำว่าลองคบลองศึกษา แต่ผมจะใช้คำว่า เขาคือแม่ของลูกเรา
ผมมีแฟนมาแล้วทั้งหมด 7 คน ภายในระยะเวลา 10 ปี แต่หลังจากปี 56-60 ผมมีแฟนเฉลี่ยปีละคน (ไม่ได้หล่อเลือกได้ แต่ผมอยากมีครอบครัวจริงๆครับ)ส่วนปี 61-62 นั้นผมขออยู่คนเดียวสักพัก
สเปคของผมผมชอบ ผญ ไม่แต่งหน้า และที่สำคัญผมจะไม่เลือกคนที่ทำอาชีพเดียวกัน แต่ผมยังไม่บอกว่าผมทำอาชีพอะไรนะครับ แต่ถ้าอ่านจนจบคุณจะรู้เลย
ปัญหาส่วนใหญ่ที่ผมเจอ ขณะคบกับแฟนแต่ละคนมันก็เหมือนๆกับคนทุกๆคน การงาน ระยะทาง ครอบครัวฝ่ายเรา ฝ่ายเขา ฯลฯ ซึ่งแต่ละคนก็มีวิธีแก้ไขแตกต่างกันไป บางคนปรับความเข้าใจกันได้ บางคนปรับแล้ว พยายามแล้วก็ต้องเลิกรา ซึ่งผมจะอยู่ในกลุ่มหลังมาตลอด
ประเด็นที่ผมอยากขอความคิดเห็นจากสมาชิกทุกๆท่านเริ่มจากเรื่องราวหลังจากนี้นะครับ
ปี 59 ในช่วงที่ผมโสด ผมได้เจอกับ ผู้หญิง 1 คน เป็นคนที่ผมแอบปลื้มและรู้สึกถูกชะตา(อธิบายไม่ถูก)
วันนั้นคือวันสอบที่มีคนไม่ต่ำกว่า 4-5 พัน
เธอ คือ ผู้เข้าสอบ
ผม คือ เจ้าหน้าที่ประจำอาคารสอบ
ในใจอนนั้นคือเราต้องหาวิธีติดต่อหรือรู้จักกับเธอให้ได้ เพราะถ้าการสอบเสร็จสิ้น ผมคงไม่ได้รู้จักเธอ
สุดท้าย ผมได้ไลน์เธอมา โดยให้พี่สาวเป็นคนขอให้
ผมทำการแอดไปและได้คุยกับเธอ
และคุยกันจนผมตัดสินใจถามว่ามีแฟนรึเปล่า
คำตอบที่ได้คือ "โสดค่ะ"
และคำพูดที่ต่อจากคำว่าโสดคือ "เพิ่งอกหักมา"
หลายคนอ่านมาถึงจุดนี้คงจะคิดว่าทางสะดวก
แต่ไม่ใช่แบบนั้น รายละเอียดที่ทำให้ผมต้องคิดตัดสินใจอยู่พักนึงคือ เธอบอกผมว่า.........
เขาคบทอมมาตลอด
และตรงจุดนี้ผมยังไม่คิดอะไรมาก ผมแค่ก้าวถอยหลังมาก้าวนึง และทบทวนตัวเอง เข้ามาอ่านกระทู้ในพันทิพ เกี่ยวกับการเปลี่ยนดี้ให้มาชอบ ผช กับปรึกษาพี่สาวแท้ๆ ซึ่งพี่สาวผมก็มีแฟนเป็นทอม คำตอบที่ได้ตอนนั้น เปลี่ยนดี้ให้มาชอบ ผช นั้นยาก
ก็เลยทำให้ผมถอดใจแต่ไม่ได้หมดความรู้สึกดีๆกับเธอ ยังคงชวนเธอไปทานข้าว คิดในใจว่าอยากให้เขายิ้ม อยากให้เขามีความสุข ซึ่งผมก็มีความสุขเมื่ออยู่กับเธอ
ในระหว่างที่ผมคิดเองว่าเธอคงไม่มีทางมาชอบ ผช
ผมก็มองหา ผญ อีกคน จนในที่สุดก็มี ผญ คนนึงที่ผมคุยด้วย ผมใช้เวลาคุยกับ ผญ คนใหม่ประมาณ 5 เดือน ซึ่งผมก็คุยกับคนเธอ ไปพร้อมๆกัน
ผมจะใช้คำว่า เธอ แทน ผู้หญิงที่เป็นดี้นะครับ
และผมตัดสินใจคบกับ ผญ คนใหม่ และบอกเธอว่าผมมีแฟน และผมก็เอารูปผมถ่ายกับแฟนขึ้นรูปโปรไฟล์ไลน์ เธอก็ยินดีและผมกับเธอก็เป็นเพื่อนกัน
เมื่อเวลาผ่านไป ผมกับแฟนก็มีปัญหากันบ่อยขึ้นๆ ซึ่งเวลามีปัญหา ผมจะคุยกับเธอ มีเธอคอยให้กำลังใจหลายต่อหลายครั้ง
ผมกับแฟนทะเลาะกันรุนแรงขึ้น และเธอก็บอกให้ผมเลิกเหอะเพราะมันหลายครั้ง และแฟนผมก็ทำไม่ถูก เธอบอกว่าถ้าผมไม่เลิกกับแฟน เวลาผมมีเรื่องไม่ต้องติดต่อเธอแล้วนะ เพราะเธอพูดอะไรๆผมก็ไม่เชื่อเธอ
สุดท้ายผมก็กลับไปคุยกับแฟน และตอนนั้นผมก็ไม่สามารถติดต่อเธอได้อีกเลย
และแล้ว ความรักของผมกับแฟนก็พังลงต้องเลิกรา
คนที่ผมอยากคุยมากที่สุดไม่อยู่แล้ว
ผมพยายามติดต่อเธอ ผมโดนบล็อคหมดช่องทาง
แต่โชคยังเข้าข้างผมอยู่ เพราะผมรู้จักที่ทำงานของเธอ ผมตัดสินใจทำการ์ด เขียนข้อความขอโทษ ขอกลับไปคุยกับเธออีกครั้ง และส่งไปที่ทำงาน
ในที่สุดผมก็ได้คุยกับเธอ คุยได้อยู่สักพัก
แต่แล้วก็มีเรื่องราวเกิดขึ้นใหม่ มันเกิดเพราะตัวผมเอง ผมคิดว่า ถ้าผมมีแฟนใหม่ หรือแค่มีคนคุย แฟนเก่าผมต้องทำอะไรบางอย่างที่ไม่ดีแน่
ผมจึงตัดสินใจ ให้เพื่อนผมหา ผญ ใครก็ได้มาคุยแสดงตัวเอารูปคู่ลงเฟส โดยยังไม่ได้บอก อธิบายกับเธอ
เมื่อลงไปแล้ว เธอก็โทรมาคุยกับผมว่า ผมมีแฟนใหม่เร็วจัง เพิ่งเลิกกับคนที่แล้วเดือนกว่าๆ นี่มีใหม่อีกแล้ว เจาบอกว่าผมหลอกเก่งยิ่งกว่าผีอีก เธอบอกว่าขอไม่คุยกับผมอีกต่อไปแล้ว
ตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่ได้คุยกับเธอต่อ ผมอยากอธิบาย แต่ผมไม่มีโอกาสได้ทำำ ทำไดเพียงยอมรับผลของการกระทำของผม
และแล้วสิ่งที่ผมคิดกก็เป็นความจริง เพื่อนผญ คนที่ผมลงรูปคู่ด้วย เจอก่อกวนต่างๆวิธี แต่ผมกับเพื่อนผญ ไม่เดือดร้อนอะไรอยู่แล้ว แฟนเก่าพยายามง้อผมอยู่เหมือนกันพร้อมกับพยายามก่อกวน สุดท้าย แฟนเก่าผมก็หายไปเอง
พอผมรู้ว่าเหตุการณ์น่าจะเป็นปกติแล้ว ผมขึ้นสถาะในเฟสว่าโสด และเลิกเล่นเฟสเป็นระยะเวลาประมาณ 7 เดือน คือ เริ่มเดือนเมษา 61
ผมใช้ชีวิตคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว
พยายามส่งไลน์ทักเธอไปทุกเดือน ข้อความเดิมๆ
แต่ก็เงียบ โทรไปก็ รู้อยู่ว่าโดนบล็อค ไม่อยากเอาเบอร์แปลกโทรไปเพราะกลัวว่าเขาจะยิ่งหนีเรา
คิดว่าถ้าดวงเรามันคู่กัน ถึงเวลาก็คงได้คุยกัน
และแล้ว เดือนพฤศจิกายน ผมนั่งทำงาน มีเสียงไลน์เข้า
มันคือข้อความจากเธอทักมา (ผมน้ำตาคลอเบ้าตั้งแต่เห็นเป็นชื่อเธอบนหน้าจอ)
ผมดีใจมาก และผมได้อธิบายเรื่องที่ผมทำผิดพลาด
ทำให้หายอึดอัด เธอยังคุยกับผมเหมือนเดิม
ผมคุยกับเธอทุกวันๆตั้งแต่ พฤศจิกายน 61 ถึง ปัจจุบัน การคุยของผมกับเธอจะเป็นการคุยเกี่ยวกับเรื่องงานที่เราทำำ ผมมีหยอดๆบ้าง มีส่งเพลงให้กันบ้าง
มีสิ่งนึงที่เธอทำให้ผมประหลาดใจ คือ เธอส่งรูปคู่ที่ ผมกับเธอไปกินข้าวกันเมื่อ 3 ปีที่แล้วมาให้
ผมเลยไม่รีรอ จัดการอัพลงเฟสผมทันที
ณ ปัจจุบัน ผมก็ยังมีเธอคุย ผมตั้งใจจะคุยกับเธอแบบนี้ต่อๆไป โดยผมจะไม่หาใครเข้ามา เพราะผมรู้แล้วว่าต่อให้เธอจะเป็นดี้ เธอคือคนที่ใช่ที่สุดสำหรับผม ตลอดเวลาตอนผมมีแฟน หรือไม่มีแฟน ผมคิดถึงเธอมาตลอด ผมผิดเองที่ทำให้เธอเสียความรู้สึกตอนนั้น และตอนนี้ถึงตาผมและที่ต้องอดทนยอมรับผลของการกระทำำ
สุดท้ายของเรื่องราวในชีวิตผมที่เป็นจุดเปลี่ยน และจุดเปลี่ยนทั้งหมดคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับผม
1.ผมจบ ม.3 ไม่อยากต่อ ม.4 >สุดท้ายได้เรียน ม.4
2.ผมไม่อยากมาเรียน กทม. >สุดท้ายมาต่อมหาวิทยาลัยที่ กทม.
3.ตั้งใจเรียนจบและอยากกลับไปทำงานที่บ้าน>สุดท้ายทำงานต่อที่ กทม.มา 7 ปีแล้ว
4.แฟนไม่อยากมีแฟนที่ทำอาชีพเดียวกัน >สุดท้าย
.............. จะเป็นอย่างไรไม่รู้ เพราะเธอก็อาชีพเดียวกับผม
ขอบคุณสมาชิกทุกๆคนครับท่าเสียสละเวลาอ่านเรื่องราว สิ่งที่ผมอยากถามคือ
1.จะเป็นไปได้มั้ยที่ ดี้จะเปลี่ยนใจมาชอบ ผช
2.เธอมีใจให้กับผมบ้างรึเปล่า
ขอบคุณครับ
รักที่เป็นไป(ไม่)ได้
วันนี้ได้มีโอกาสมาเล่าเรื่องของตัวเอง ถ้ามีเนื้อหาส่วนใดที่ไม่ถูกใจสมาชิก กระผมต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักของผมเอง
ผมเป็นคนจริงจังกับความรักซึ่งถ้าผมได้ตกลงเป็นแฟนกับใครแล้ว ผมจะไม่ใช้คำว่าลองคบลองศึกษา แต่ผมจะใช้คำว่า เขาคือแม่ของลูกเรา
ผมมีแฟนมาแล้วทั้งหมด 7 คน ภายในระยะเวลา 10 ปี แต่หลังจากปี 56-60 ผมมีแฟนเฉลี่ยปีละคน (ไม่ได้หล่อเลือกได้ แต่ผมอยากมีครอบครัวจริงๆครับ)ส่วนปี 61-62 นั้นผมขออยู่คนเดียวสักพัก
สเปคของผมผมชอบ ผญ ไม่แต่งหน้า และที่สำคัญผมจะไม่เลือกคนที่ทำอาชีพเดียวกัน แต่ผมยังไม่บอกว่าผมทำอาชีพอะไรนะครับ แต่ถ้าอ่านจนจบคุณจะรู้เลย
ปัญหาส่วนใหญ่ที่ผมเจอ ขณะคบกับแฟนแต่ละคนมันก็เหมือนๆกับคนทุกๆคน การงาน ระยะทาง ครอบครัวฝ่ายเรา ฝ่ายเขา ฯลฯ ซึ่งแต่ละคนก็มีวิธีแก้ไขแตกต่างกันไป บางคนปรับความเข้าใจกันได้ บางคนปรับแล้ว พยายามแล้วก็ต้องเลิกรา ซึ่งผมจะอยู่ในกลุ่มหลังมาตลอด
ประเด็นที่ผมอยากขอความคิดเห็นจากสมาชิกทุกๆท่านเริ่มจากเรื่องราวหลังจากนี้นะครับ
ปี 59 ในช่วงที่ผมโสด ผมได้เจอกับ ผู้หญิง 1 คน เป็นคนที่ผมแอบปลื้มและรู้สึกถูกชะตา(อธิบายไม่ถูก)
วันนั้นคือวันสอบที่มีคนไม่ต่ำกว่า 4-5 พัน
เธอ คือ ผู้เข้าสอบ
ผม คือ เจ้าหน้าที่ประจำอาคารสอบ
ในใจอนนั้นคือเราต้องหาวิธีติดต่อหรือรู้จักกับเธอให้ได้ เพราะถ้าการสอบเสร็จสิ้น ผมคงไม่ได้รู้จักเธอ
สุดท้าย ผมได้ไลน์เธอมา โดยให้พี่สาวเป็นคนขอให้
ผมทำการแอดไปและได้คุยกับเธอ
และคุยกันจนผมตัดสินใจถามว่ามีแฟนรึเปล่า
คำตอบที่ได้คือ "โสดค่ะ"
และคำพูดที่ต่อจากคำว่าโสดคือ "เพิ่งอกหักมา"
หลายคนอ่านมาถึงจุดนี้คงจะคิดว่าทางสะดวก
แต่ไม่ใช่แบบนั้น รายละเอียดที่ทำให้ผมต้องคิดตัดสินใจอยู่พักนึงคือ เธอบอกผมว่า.........
และตรงจุดนี้ผมยังไม่คิดอะไรมาก ผมแค่ก้าวถอยหลังมาก้าวนึง และทบทวนตัวเอง เข้ามาอ่านกระทู้ในพันทิพ เกี่ยวกับการเปลี่ยนดี้ให้มาชอบ ผช กับปรึกษาพี่สาวแท้ๆ ซึ่งพี่สาวผมก็มีแฟนเป็นทอม คำตอบที่ได้ตอนนั้น เปลี่ยนดี้ให้มาชอบ ผช นั้นยาก
ก็เลยทำให้ผมถอดใจแต่ไม่ได้หมดความรู้สึกดีๆกับเธอ ยังคงชวนเธอไปทานข้าว คิดในใจว่าอยากให้เขายิ้ม อยากให้เขามีความสุข ซึ่งผมก็มีความสุขเมื่ออยู่กับเธอ
ในระหว่างที่ผมคิดเองว่าเธอคงไม่มีทางมาชอบ ผช
ผมก็มองหา ผญ อีกคน จนในที่สุดก็มี ผญ คนนึงที่ผมคุยด้วย ผมใช้เวลาคุยกับ ผญ คนใหม่ประมาณ 5 เดือน ซึ่งผมก็คุยกับคนเธอ ไปพร้อมๆกัน
ผมจะใช้คำว่า เธอ แทน ผู้หญิงที่เป็นดี้นะครับ
และผมตัดสินใจคบกับ ผญ คนใหม่ และบอกเธอว่าผมมีแฟน และผมก็เอารูปผมถ่ายกับแฟนขึ้นรูปโปรไฟล์ไลน์ เธอก็ยินดีและผมกับเธอก็เป็นเพื่อนกัน
เมื่อเวลาผ่านไป ผมกับแฟนก็มีปัญหากันบ่อยขึ้นๆ ซึ่งเวลามีปัญหา ผมจะคุยกับเธอ มีเธอคอยให้กำลังใจหลายต่อหลายครั้ง
ผมกับแฟนทะเลาะกันรุนแรงขึ้น และเธอก็บอกให้ผมเลิกเหอะเพราะมันหลายครั้ง และแฟนผมก็ทำไม่ถูก เธอบอกว่าถ้าผมไม่เลิกกับแฟน เวลาผมมีเรื่องไม่ต้องติดต่อเธอแล้วนะ เพราะเธอพูดอะไรๆผมก็ไม่เชื่อเธอ
สุดท้ายผมก็กลับไปคุยกับแฟน และตอนนั้นผมก็ไม่สามารถติดต่อเธอได้อีกเลย
และแล้ว ความรักของผมกับแฟนก็พังลงต้องเลิกรา
คนที่ผมอยากคุยมากที่สุดไม่อยู่แล้ว
ผมพยายามติดต่อเธอ ผมโดนบล็อคหมดช่องทาง
แต่โชคยังเข้าข้างผมอยู่ เพราะผมรู้จักที่ทำงานของเธอ ผมตัดสินใจทำการ์ด เขียนข้อความขอโทษ ขอกลับไปคุยกับเธออีกครั้ง และส่งไปที่ทำงาน
ในที่สุดผมก็ได้คุยกับเธอ คุยได้อยู่สักพัก
แต่แล้วก็มีเรื่องราวเกิดขึ้นใหม่ มันเกิดเพราะตัวผมเอง ผมคิดว่า ถ้าผมมีแฟนใหม่ หรือแค่มีคนคุย แฟนเก่าผมต้องทำอะไรบางอย่างที่ไม่ดีแน่
ผมจึงตัดสินใจ ให้เพื่อนผมหา ผญ ใครก็ได้มาคุยแสดงตัวเอารูปคู่ลงเฟส โดยยังไม่ได้บอก อธิบายกับเธอ
เมื่อลงไปแล้ว เธอก็โทรมาคุยกับผมว่า ผมมีแฟนใหม่เร็วจัง เพิ่งเลิกกับคนที่แล้วเดือนกว่าๆ นี่มีใหม่อีกแล้ว เจาบอกว่าผมหลอกเก่งยิ่งกว่าผีอีก เธอบอกว่าขอไม่คุยกับผมอีกต่อไปแล้ว
ตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่ได้คุยกับเธอต่อ ผมอยากอธิบาย แต่ผมไม่มีโอกาสได้ทำำ ทำไดเพียงยอมรับผลของการกระทำของผม
และแล้วสิ่งที่ผมคิดกก็เป็นความจริง เพื่อนผญ คนที่ผมลงรูปคู่ด้วย เจอก่อกวนต่างๆวิธี แต่ผมกับเพื่อนผญ ไม่เดือดร้อนอะไรอยู่แล้ว แฟนเก่าพยายามง้อผมอยู่เหมือนกันพร้อมกับพยายามก่อกวน สุดท้าย แฟนเก่าผมก็หายไปเอง
พอผมรู้ว่าเหตุการณ์น่าจะเป็นปกติแล้ว ผมขึ้นสถาะในเฟสว่าโสด และเลิกเล่นเฟสเป็นระยะเวลาประมาณ 7 เดือน คือ เริ่มเดือนเมษา 61
ผมใช้ชีวิตคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว
พยายามส่งไลน์ทักเธอไปทุกเดือน ข้อความเดิมๆ
แต่ก็เงียบ โทรไปก็ รู้อยู่ว่าโดนบล็อค ไม่อยากเอาเบอร์แปลกโทรไปเพราะกลัวว่าเขาจะยิ่งหนีเรา
คิดว่าถ้าดวงเรามันคู่กัน ถึงเวลาก็คงได้คุยกัน
และแล้ว เดือนพฤศจิกายน ผมนั่งทำงาน มีเสียงไลน์เข้า
มันคือข้อความจากเธอทักมา (ผมน้ำตาคลอเบ้าตั้งแต่เห็นเป็นชื่อเธอบนหน้าจอ)
ผมดีใจมาก และผมได้อธิบายเรื่องที่ผมทำผิดพลาด
ทำให้หายอึดอัด เธอยังคุยกับผมเหมือนเดิม
ผมคุยกับเธอทุกวันๆตั้งแต่ พฤศจิกายน 61 ถึง ปัจจุบัน การคุยของผมกับเธอจะเป็นการคุยเกี่ยวกับเรื่องงานที่เราทำำ ผมมีหยอดๆบ้าง มีส่งเพลงให้กันบ้าง
มีสิ่งนึงที่เธอทำให้ผมประหลาดใจ คือ เธอส่งรูปคู่ที่ ผมกับเธอไปกินข้าวกันเมื่อ 3 ปีที่แล้วมาให้
ผมเลยไม่รีรอ จัดการอัพลงเฟสผมทันที
ณ ปัจจุบัน ผมก็ยังมีเธอคุย ผมตั้งใจจะคุยกับเธอแบบนี้ต่อๆไป โดยผมจะไม่หาใครเข้ามา เพราะผมรู้แล้วว่าต่อให้เธอจะเป็นดี้ เธอคือคนที่ใช่ที่สุดสำหรับผม ตลอดเวลาตอนผมมีแฟน หรือไม่มีแฟน ผมคิดถึงเธอมาตลอด ผมผิดเองที่ทำให้เธอเสียความรู้สึกตอนนั้น และตอนนี้ถึงตาผมและที่ต้องอดทนยอมรับผลของการกระทำำ
สุดท้ายของเรื่องราวในชีวิตผมที่เป็นจุดเปลี่ยน และจุดเปลี่ยนทั้งหมดคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับผม
1.ผมจบ ม.3 ไม่อยากต่อ ม.4 >สุดท้ายได้เรียน ม.4
2.ผมไม่อยากมาเรียน กทม. >สุดท้ายมาต่อมหาวิทยาลัยที่ กทม.
3.ตั้งใจเรียนจบและอยากกลับไปทำงานที่บ้าน>สุดท้ายทำงานต่อที่ กทม.มา 7 ปีแล้ว
4.แฟนไม่อยากมีแฟนที่ทำอาชีพเดียวกัน >สุดท้าย
.............. จะเป็นอย่างไรไม่รู้ เพราะเธอก็อาชีพเดียวกับผม
ขอบคุณสมาชิกทุกๆคนครับท่าเสียสละเวลาอ่านเรื่องราว สิ่งที่ผมอยากถามคือ
1.จะเป็นไปได้มั้ยที่ ดี้จะเปลี่ยนใจมาชอบ ผช
2.เธอมีใจให้กับผมบ้างรึเปล่า
ขอบคุณครับ