สวัสดีครับพี่ๆเพื่อนๆในกระทู้ ตอนนี้ผมกำลังสับสนมากที่แฟนผมบอกเลิกผมไปคือไม่ใช่แบบ "เราเลิกกันนะ" เค้าบอกผมว่าเค้าพอแล้วเราเป็นแค่พี่น้องกัน
แต่ว่าทุกๆวันที่ผมถามเค้ามักจะมาตอบแต่ผมก็เข้าใจในคนทำงานที่เค้าคงจะเหนื่อยที่ผ่านมาผมบอกตรงๆเลยว่าผมไม่เคยยุ่งไปเที่ยวกลางคือหรือคุยกับผญ.
อื่นที่ไม่รู้จักครับ ผมจะเล่าเหตุการณ์ให้ฟังนะครับ เหตุการณ์มีอยู่ว่าทุกๆวันผมกับเธอก็ไม่ค่อยจะได้คุยกันอยู่แล้วเพราะเธอมีงานให้ทำส่วนผมก็มีแต่เป็นงานขายของอยู่บ้าน จนมาถึงวันหยุดเธอครับผมดีใจมากๆที่จะได้เจอในรอบ5เดือนที่เราคบกันแต่แล้วเธอไม่อ่านไม่ตอบอะไรผมเลยตั้งแต่เช้าจนเวลากลางคืนมาตอบผมก็เลยถามว่าคุณไปไหนมา ทำไมถึงไม่ตอบผมเลย เค้าก็บอกขอเวลาพักมั้งเค้าเหนื่อยอันนี้ผมก็เค้าใจแต่เป็นเพราะความน้อยใจของผมที่ทำให้เธอเสียความรู้สึก เพราะว่าผมดันไปพูดเรื่องที่ไม่สมควรพูดเช่นเรื่องเวลาเรื่องแฟนเก่าเค้า ทุกท่านอาจจะงงแฟนเก่าเกี่ยวอะไรด้วยทำไมถึงต้องไปพูดโตรึยัง?แต่ผมจะพูดไว้ก่อนว่าตอนที่สมัยเธอคบกับแฟนเก่า เธอมีเวลาให้กันและกันตลอดผมเลยน้อยใจมากๆและเป็นคนที่ sensitive(ความรู้สึกไว)ในการเก็บรายละเอียดเล็กๆน้อยๆในฐานะคนคบกัน ผมเลยพูดกับเธอครับนี่ไม่ใช่ครั้งแรกแต่มันจะเป็นเฉพาะตอนที่เราทะเลาะกัน ซึ่งผมจะเป็นคนที่ใจร้อนมากๆแล้วเธอก็
ใจร้อนเช่นกัน เธอจึงบอกว่าเราพอนะเราไม่ไหวแล้วแล้วเธอก็พยายามเหินห่างตั้งแต่วินาทีนั้นครับ ปกติเราจะเรียกกันเป็นคำศัพท์น่ารักๆเช่น คุณพ่อ-คุณแม่
แต่เธอกับเรียกชื่อผมเป็นชื่อห้วนๆผมก็ใจคอไม่ดีพยายามง้อพยายามทำให้เธอหัวเราะปลอบเธอแต่เธอไม่มีท่าทีจะกลับมา ตอนนี้ผ่านมา2-3วันแล้วครับที่เธอเป็นแบบนี้ ผมอยากทราบว่าผมควรให้เธออยู่คนเดียวเว้นระยะห่างออกมาก่อนไหมครับแต่ก็คอยดูค่อยสนับสนุนเธอดูอยู่ห่างๆ เพราะถ้าผมทักไปทุกๆวันดูเหมือนผมจะไปเป็นรบกวนเธอทำให้เธอเหนื่อยกว่าเดิมครับผมเลยอยากทราบว่าผมควรทำยังไงครับเพราะว่าเธอก็ยังคุยกับผมอยู่แต่ทุกๆครั้งที่คุยก็จะบอกว่าเราเลิกกันแล้วนะพอเถอะอะไรประมานนี้ตอนนี้ผมทำตัวไม่ถูกจริงๆครับ
ที่ผมพิมพ์มาทั้งหมดอาจฟังวกไปวนมาหน่อยนะครับเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันไวมากๆครับ
ผมสับสนว่ากำลังเลิกกับแฟนหรือเค้าแค่อยากอยู่คนเดียว?
แต่ว่าทุกๆวันที่ผมถามเค้ามักจะมาตอบแต่ผมก็เข้าใจในคนทำงานที่เค้าคงจะเหนื่อยที่ผ่านมาผมบอกตรงๆเลยว่าผมไม่เคยยุ่งไปเที่ยวกลางคือหรือคุยกับผญ.
อื่นที่ไม่รู้จักครับ ผมจะเล่าเหตุการณ์ให้ฟังนะครับ เหตุการณ์มีอยู่ว่าทุกๆวันผมกับเธอก็ไม่ค่อยจะได้คุยกันอยู่แล้วเพราะเธอมีงานให้ทำส่วนผมก็มีแต่เป็นงานขายของอยู่บ้าน จนมาถึงวันหยุดเธอครับผมดีใจมากๆที่จะได้เจอในรอบ5เดือนที่เราคบกันแต่แล้วเธอไม่อ่านไม่ตอบอะไรผมเลยตั้งแต่เช้าจนเวลากลางคืนมาตอบผมก็เลยถามว่าคุณไปไหนมา ทำไมถึงไม่ตอบผมเลย เค้าก็บอกขอเวลาพักมั้งเค้าเหนื่อยอันนี้ผมก็เค้าใจแต่เป็นเพราะความน้อยใจของผมที่ทำให้เธอเสียความรู้สึก เพราะว่าผมดันไปพูดเรื่องที่ไม่สมควรพูดเช่นเรื่องเวลาเรื่องแฟนเก่าเค้า ทุกท่านอาจจะงงแฟนเก่าเกี่ยวอะไรด้วยทำไมถึงต้องไปพูดโตรึยัง?แต่ผมจะพูดไว้ก่อนว่าตอนที่สมัยเธอคบกับแฟนเก่า เธอมีเวลาให้กันและกันตลอดผมเลยน้อยใจมากๆและเป็นคนที่ sensitive(ความรู้สึกไว)ในการเก็บรายละเอียดเล็กๆน้อยๆในฐานะคนคบกัน ผมเลยพูดกับเธอครับนี่ไม่ใช่ครั้งแรกแต่มันจะเป็นเฉพาะตอนที่เราทะเลาะกัน ซึ่งผมจะเป็นคนที่ใจร้อนมากๆแล้วเธอก็
ใจร้อนเช่นกัน เธอจึงบอกว่าเราพอนะเราไม่ไหวแล้วแล้วเธอก็พยายามเหินห่างตั้งแต่วินาทีนั้นครับ ปกติเราจะเรียกกันเป็นคำศัพท์น่ารักๆเช่น คุณพ่อ-คุณแม่
แต่เธอกับเรียกชื่อผมเป็นชื่อห้วนๆผมก็ใจคอไม่ดีพยายามง้อพยายามทำให้เธอหัวเราะปลอบเธอแต่เธอไม่มีท่าทีจะกลับมา ตอนนี้ผ่านมา2-3วันแล้วครับที่เธอเป็นแบบนี้ ผมอยากทราบว่าผมควรให้เธออยู่คนเดียวเว้นระยะห่างออกมาก่อนไหมครับแต่ก็คอยดูค่อยสนับสนุนเธอดูอยู่ห่างๆ เพราะถ้าผมทักไปทุกๆวันดูเหมือนผมจะไปเป็นรบกวนเธอทำให้เธอเหนื่อยกว่าเดิมครับผมเลยอยากทราบว่าผมควรทำยังไงครับเพราะว่าเธอก็ยังคุยกับผมอยู่แต่ทุกๆครั้งที่คุยก็จะบอกว่าเราเลิกกันแล้วนะพอเถอะอะไรประมานนี้ตอนนี้ผมทำตัวไม่ถูกจริงๆครับ
ที่ผมพิมพ์มาทั้งหมดอาจฟังวกไปวนมาหน่อยนะครับเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันไวมากๆครับ