ทุกอย่างเริ่มจากเราเองค่ะ เราทักไปคุยกับเค้า คุยกันได้เกือบ3เดือน
เรายอมรับนะว่าช่วงที่คุยกันเรารู้สึกดี ทุกคำที่พูดคือความรู้สึกจริงๆ
จนกระทั่งสอบเสร็จ ปิดเทอมเราก็เริ่มห่างกัน เราก็ไม่ค่อยว่าง ยุ่งตลอด
เลยทำให้ไม่ค่อยได้คุยกัน แล้วเราก็เริ่มชินกับการอยู่ตัวคนเดียว
มันทำให้เราเปลี่ยนไป ซึ่งก็เป็นจุดเริ่มต้นให้เราเลิกคุยกัน
ก่อนจะจบ เค้าบอกว่าชอบเรา แต่ตอนนั้นเรายังไม่แน่ใจ
เลยปฏิเสธเค้าไป ก็เลยจบแค่นั้นค่ะ.
แต่พอเป็นแบบนั้นแล้ว เราคิดถึงเค้ามากๆ ฟังเพลง หรือทำอะไร
ก็คิดถึงแต่เค้า อยากคุย อยากเจอหน้า แล้วก็เริ่มปวดหัวทุกครั้ง
ที่คิดเรื่องนี้ เสียใจ ในสิ่งที่ตัดสินใจทุกอย่างในวันนั้น
แล้ววันนี้เราอยากกลับไปหาเค้า ไปขอโทษ ขอโอกาส
ในมุมมองของผู้ชาย ถ้าคุณเป็นเค้าคุณจะมองว่าเราเห็นแก่ตัวมั้ยคะ
สิ่งที่เราทำกับเค้าในวันนั้น มันจะทำให้เค้ารู้สึกไม่ดีกับเรามั้ยคะถ้าเรากลับไป
การที่เราเป็นแบบนี้มันทำให้เราทำอะไรไม่ได้ เราต้องทำโครงงาน อ่านหนังสือสอบ
แต่มันทำไม่ได้จริงๆ จนกว่าเราจะเลิกคิดถึงคนๆนั้น
อยากกลับไปหาคน ๆ นึง แต่ไม่รู้เค้าจะโกรธไหม
เรายอมรับนะว่าช่วงที่คุยกันเรารู้สึกดี ทุกคำที่พูดคือความรู้สึกจริงๆ
จนกระทั่งสอบเสร็จ ปิดเทอมเราก็เริ่มห่างกัน เราก็ไม่ค่อยว่าง ยุ่งตลอด
เลยทำให้ไม่ค่อยได้คุยกัน แล้วเราก็เริ่มชินกับการอยู่ตัวคนเดียว
มันทำให้เราเปลี่ยนไป ซึ่งก็เป็นจุดเริ่มต้นให้เราเลิกคุยกัน
ก่อนจะจบ เค้าบอกว่าชอบเรา แต่ตอนนั้นเรายังไม่แน่ใจ
เลยปฏิเสธเค้าไป ก็เลยจบแค่นั้นค่ะ.
แต่พอเป็นแบบนั้นแล้ว เราคิดถึงเค้ามากๆ ฟังเพลง หรือทำอะไร
ก็คิดถึงแต่เค้า อยากคุย อยากเจอหน้า แล้วก็เริ่มปวดหัวทุกครั้ง
ที่คิดเรื่องนี้ เสียใจ ในสิ่งที่ตัดสินใจทุกอย่างในวันนั้น
แล้ววันนี้เราอยากกลับไปหาเค้า ไปขอโทษ ขอโอกาส
ในมุมมองของผู้ชาย ถ้าคุณเป็นเค้าคุณจะมองว่าเราเห็นแก่ตัวมั้ยคะ
สิ่งที่เราทำกับเค้าในวันนั้น มันจะทำให้เค้ารู้สึกไม่ดีกับเรามั้ยคะถ้าเรากลับไป
การที่เราเป็นแบบนี้มันทำให้เราทำอะไรไม่ได้ เราต้องทำโครงงาน อ่านหนังสือสอบ
แต่มันทำไม่ได้จริงๆ จนกว่าเราจะเลิกคิดถึงคนๆนั้น