เราคบกับผู้ชายคนนึงมา 1 ปีกว่า
ไม่รวมระยะเวลาที่คุยกันมา 2 ปี
ระยะเวลาที่ต้องตัดสินใจว่าจะคบกันไหมอีก 1 ปี
ในตอนแรก ทุกอย่างดูเหมือนจะดีไปหมด
ช่วงแรก เราเอาแต่ใจ เล่นตัว เขาตามใจเรามาก ง้อตลอด
จนเราเริ่มรัก และมากขึ้นทุกวัน
จนมาถึงจุดที่ต้องตัดสินใจว่าจะคบไหม เราก็เอาความรู้สึกที่ผ่านมา ที่เขาดีมาตลอดมาตัดสินใจ เลือกเขา และเริ่มคบกัน
เรามาจากสังคมที่ต่างกัน การใช้ชีวิตต่างกัน เราเจอกันตอนที่เราทำงานประจำที่เดียวกัน
เรา
- ครอบครัวทำธุรกิจส่วนตัว ตอนนี้ก็ออกจากงานประจำมาทำส่วนตัว ทำงานทุกวัน เปิดร้านในห้าง เสาร์อาทิตย์ งานหนัก เลิกงาน 3 ทุ่ม
- จบ ป.ตรี
- อยู่ที่เหนือมาตั้งแต่เด็ก จนจบ ม.6 แล้วมาเรียน กทม.
- มีเพื่อนสนิทไม่กี่คน ซึ่ง ณ ปัจจุบันก็แยกย้ายกันทำงาน มีบางคนมาอยู่กทม แค่ก็คนละฝั่งกัน ไม่ค่อยได้เจอกัน / เพื่อนมหาลัย ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ ส่วนนึงคือ ตอนเรียน เราไม่ค่อยได้ไปไหนกับเพื่อน ไม่ไปสังสรรค์ เพราะ พ่อแม่ไม่ค่อยอนุญาต
- เราไม่ดื่มเหล้า อาจมีบ้างพวกเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ 5% พวกน้ำผลไม้นั่นล่ะ
- เราชอบความโรแมนติก ชอบเซอร์ไพร์ส ชอบอะไรที่ เขาทำให้เองโดยที่เราไม่ต้องบอก
- เราไม่เคยอยู่กินกับแฟนคนไหนมาก่อน
- อายุ 27
เขา
- พ่อแม่แยกทางกัน พ่ออยู่ต่างจังหวัด แม่ค้าขายกับข้าวทั่วไป
- จบ ม.3 แล้วทำงานเลย รับจ้างทั่วไป ทำงานโรงงานบ้าง ตอนนี้ก็ทำงานขับรถขนส่ง เงินเดือนก็ไม่ได้แย่ เกือบ 4 หมื่น หักค่าใช่จ่ายก็เหลือ 2-3 หมื่น
- เขาเป็นคนอิสาน ก็เริ่มเข้ามาทำงานตอน 18
- เขาเพื่อนเยอะ เพื่อนหลายกลุ่ม เมื่อก่อนติดเที่ยว มีสังคม กินเหล้าบ่อย
- เขาไม่โรแมนติกเลย ไม่ชอบเซอร์ไพร์ส
- เขาเคยอยู่กับแฟนเก่า
- อายุ 27
พอคบกัน เราค่างรู้ว่าเราไม่เหมือนกันเท่าไหร่ ก็ปรับเข้าหากัน
- จันทร์-พฤหัส เลิกงาน เขาก็มาหาเราที่ร้าน วันเสาร์อาทิตย์มาบ้างไม่มาบ้าง
- หลังเลิกงาน 3 ทุ่ม ก็มาคอนโดเขา ไปดูหนังบ้าง หรือ นอนดูทีวี ทำกับข้างกันพอ 5 ทุ่มเที่ยงคืน เราก็กลับ
- เราพยายามปรับตัวเอง เข้าไปในโลกของเขา ทุกอย่างที่เราปรับได้ เราพยายามเข้าใจเขา
- เราซื้ออะไรด้วยกันเยอะ วางแผนหลายอย่างด้วยกัน
- เราไม่สามารถมานอนกับเขา หรืออยู่กินกับเขาได้ก่อนแต่งงาน แบบที่เขาเคยอยู่กับคนอื่น นานๆ ทีเราจะหาโอกาสมานอนด้วยได้ แค่เดือนละ 1 ครั้ง หรือ สองสามเดือนที ที่จะค้างคืน ก็ต้องโกหกที่บ้านนั่นแหละ
คบกันได้สักพัก ก็เริ่มมีปัญหา
- บางทีเขาเลิกงาน ก็อยากไปเดินห้าง กินข้าว ดูหนังหรือพักผ่อนอยู่ห้อง
แต่เรา ค้องเฝ้าร้าน นานทีจะปลีกตัวไปได้ แต่ก็พยายามหาเวลาให้
เขาก็เข้าใจว่าเราอยากอยู่ด้วย เขาก็เลยมาหาที่ร้านทุกวันจันทร์-พฤหัสบดี และบางเสาร์อาทิตย์
- บางวันเขาของไปกินเหล้ากับเพื่อน
แต่เรา เราไม่ค่อยอยากให้เขาดื่ม เพราะเขาขับรถ เราเองก็อยากไปรับ แต่ด้วยความที่เรานอนค้างไม่ได้ กลับดึกมากก็ไม่ได้ บางทีเขาอยากดื่มจนตี 1-2
สุดท้ายก็ทะเลาะกัน เขาเองก็พยายามลดเหล้า แต่ด้วยความที่เพื่อนเยอะ ก็นานที อาทิตย์ละวัน นี่ก็ติดต่อกันมาสามสี่อาทิตย์แล้ว
- ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ไม่เคยเคลียร์กันได้จบเลย
เราพูดถึงเหตุผล อยากให้เขานึกถึงความรู้สึกเราบ้าง แต่เขามักบอกว่าเราไม่เข้าใจเขาเลย
และเลือกที่จะให้เรากลับบ้าน ให้เราเงียบ ไม่ต้องพูดถึง แล้วกลับมาคุยเหมือนเดิม ทิ้งปัญหาไว้ตรงนี้ร
เขาบอกว่าเราเหตุผลเยอะ เถียงยังไงก็ไม่ชนะ
- เรื่องวันครบรอบ
ด้วยความที่คบกันมาเรื่อยๆ มันเลยไม่มีวันไหนที่ชัดเจน เพราะเขาก็ไม่เคยเอ่ยคำว่า เป็นแฟนกันนะ มันคบเอง เป็นเอง
แต่เราอยากมี เขาก็หามาให้ไม่ได้ พอเขาเสนอวันนี้มา เราก็ไม่ได้โอเค เพราะเรารู้ว่ามันไม่ใช่ แต่เรื่องนี้เราก็ยอมรับ ว่าเราผิดเอง
เราไม่ได้ซีเรียสหรอก แต่อาจจะติดมาจากคนเก่าที่คบมา 6 ปี มันมีวันครบรอบทุกเดือน ทุกปี อันนี้เราก็พยายามปรับ ไม่สนใจ ไม่มีก็ไม่เป็นไร
- เรื่องวันเกิดเขา
ตอนแรกคุยกัน ว่าเพื่อนจะมากินเลี้ยงที่คอนโดไหม เขาก็บอกว่ามาวันก่อนวันเกิด เราก็เลยบอกว่า งั้นวันเกิดเรามานอนด้วยนะ
แต่พอถึงวันจริง มีเพิ่อนคนนึงไม่กลับ จะนอนด้วย เราก็รู้สึกไม่โอเค เพราะเราเองก็หาวัน วางแพลน ว่าจะมานอน อยากอยู่ 2 คน
เราประจำเดือนไม่มา เราก็อยากตรวจกัน 2 คน ว่าจะชวนไปวัดด้วย สุดท้ายผิดแผนไปหมด เรานอย ก็กลายเป็นว่า เราไม่เข้าใจเขา
ว่าเขาเพื่อนเยอะ เขาฉลองวันเกิดกับเพื่อนตลอด เขาอยากให้มีที้งเราและเพื่อนในวันเกิด แต่เรากลับอยากอยู่กับเขาแค่ 2 คน
วันอื่น เพื่อนจะมา จะกินเลี้ยง จะยังไง เราไม่เคยว่า ถ้ากิน มากินห้อง ก็สบายใจ แต่เราดีนเลือกวันมานอนผิดเองล่ะมั้ง หรือถ้าปกติเรานอนกับเขา ใช้ชีงิตร่วมกับเขา วันไหนเพื่อนจะมา เราก็ไม่เคยว่า แต่รอบนนี้
เราแค่รู้สึกว่า กว่าเราจะหาโอกาส หาวันมานอนด้วยได้ อยากนอนเล่น ใช้ชีวิตกัน 2 คน มันก็คงดีมาก แค่วันเดียวเอง
ใครอ่านถึงตรงนี้อาจจะมองว่ามันดูไร้สาระ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรทั้งนั้น
มันมีอีกเยอะแต่นี่คือปัญหาที่เพิ่งเกิดไม่นาน
แต่มันเป็นเรื่องจุกจิก ที่ทำให้หลายครั้งเรารู้สึกว่า เราดูเข้ากันไม่ได้เลย เราจะไปเ้วยกันได้ไกลแค่ไหน
เมื่อเราพยายามปรับทุกอย่าง แต่เขาอยากให้เราเข้าใจเขา เข้าใจความเป็นเขา
มีใครเคยเจอปัญหาแบบนี้ไหม
เขามีทางออกที่ดีไหม
หรือสุดท้ายมันต้องเลิกกัน
ต่อให้รักมากแค่ไหนแต่ถ้าเข้ากันไม่ได้ ?
เคยไหมคะ? รักมาก แต่สังคมไม่เหมือนกัน เลยชีวิตไม่เหมือนกัน ปรับเข้าหากันได้ไหม?
ไม่รวมระยะเวลาที่คุยกันมา 2 ปี
ระยะเวลาที่ต้องตัดสินใจว่าจะคบกันไหมอีก 1 ปี
ในตอนแรก ทุกอย่างดูเหมือนจะดีไปหมด
ช่วงแรก เราเอาแต่ใจ เล่นตัว เขาตามใจเรามาก ง้อตลอด
จนเราเริ่มรัก และมากขึ้นทุกวัน
จนมาถึงจุดที่ต้องตัดสินใจว่าจะคบไหม เราก็เอาความรู้สึกที่ผ่านมา ที่เขาดีมาตลอดมาตัดสินใจ เลือกเขา และเริ่มคบกัน
เรามาจากสังคมที่ต่างกัน การใช้ชีวิตต่างกัน เราเจอกันตอนที่เราทำงานประจำที่เดียวกัน
เรา
- ครอบครัวทำธุรกิจส่วนตัว ตอนนี้ก็ออกจากงานประจำมาทำส่วนตัว ทำงานทุกวัน เปิดร้านในห้าง เสาร์อาทิตย์ งานหนัก เลิกงาน 3 ทุ่ม
- จบ ป.ตรี
- อยู่ที่เหนือมาตั้งแต่เด็ก จนจบ ม.6 แล้วมาเรียน กทม.
- มีเพื่อนสนิทไม่กี่คน ซึ่ง ณ ปัจจุบันก็แยกย้ายกันทำงาน มีบางคนมาอยู่กทม แค่ก็คนละฝั่งกัน ไม่ค่อยได้เจอกัน / เพื่อนมหาลัย ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ ส่วนนึงคือ ตอนเรียน เราไม่ค่อยได้ไปไหนกับเพื่อน ไม่ไปสังสรรค์ เพราะ พ่อแม่ไม่ค่อยอนุญาต
- เราไม่ดื่มเหล้า อาจมีบ้างพวกเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ 5% พวกน้ำผลไม้นั่นล่ะ
- เราชอบความโรแมนติก ชอบเซอร์ไพร์ส ชอบอะไรที่ เขาทำให้เองโดยที่เราไม่ต้องบอก
- เราไม่เคยอยู่กินกับแฟนคนไหนมาก่อน
- อายุ 27
เขา
- พ่อแม่แยกทางกัน พ่ออยู่ต่างจังหวัด แม่ค้าขายกับข้าวทั่วไป
- จบ ม.3 แล้วทำงานเลย รับจ้างทั่วไป ทำงานโรงงานบ้าง ตอนนี้ก็ทำงานขับรถขนส่ง เงินเดือนก็ไม่ได้แย่ เกือบ 4 หมื่น หักค่าใช่จ่ายก็เหลือ 2-3 หมื่น
- เขาเป็นคนอิสาน ก็เริ่มเข้ามาทำงานตอน 18
- เขาเพื่อนเยอะ เพื่อนหลายกลุ่ม เมื่อก่อนติดเที่ยว มีสังคม กินเหล้าบ่อย
- เขาไม่โรแมนติกเลย ไม่ชอบเซอร์ไพร์ส
- เขาเคยอยู่กับแฟนเก่า
- อายุ 27
พอคบกัน เราค่างรู้ว่าเราไม่เหมือนกันเท่าไหร่ ก็ปรับเข้าหากัน
- จันทร์-พฤหัส เลิกงาน เขาก็มาหาเราที่ร้าน วันเสาร์อาทิตย์มาบ้างไม่มาบ้าง
- หลังเลิกงาน 3 ทุ่ม ก็มาคอนโดเขา ไปดูหนังบ้าง หรือ นอนดูทีวี ทำกับข้างกันพอ 5 ทุ่มเที่ยงคืน เราก็กลับ
- เราพยายามปรับตัวเอง เข้าไปในโลกของเขา ทุกอย่างที่เราปรับได้ เราพยายามเข้าใจเขา
- เราซื้ออะไรด้วยกันเยอะ วางแผนหลายอย่างด้วยกัน
- เราไม่สามารถมานอนกับเขา หรืออยู่กินกับเขาได้ก่อนแต่งงาน แบบที่เขาเคยอยู่กับคนอื่น นานๆ ทีเราจะหาโอกาสมานอนด้วยได้ แค่เดือนละ 1 ครั้ง หรือ สองสามเดือนที ที่จะค้างคืน ก็ต้องโกหกที่บ้านนั่นแหละ
คบกันได้สักพัก ก็เริ่มมีปัญหา
- บางทีเขาเลิกงาน ก็อยากไปเดินห้าง กินข้าว ดูหนังหรือพักผ่อนอยู่ห้อง
แต่เรา ค้องเฝ้าร้าน นานทีจะปลีกตัวไปได้ แต่ก็พยายามหาเวลาให้
เขาก็เข้าใจว่าเราอยากอยู่ด้วย เขาก็เลยมาหาที่ร้านทุกวันจันทร์-พฤหัสบดี และบางเสาร์อาทิตย์
- บางวันเขาของไปกินเหล้ากับเพื่อน
แต่เรา เราไม่ค่อยอยากให้เขาดื่ม เพราะเขาขับรถ เราเองก็อยากไปรับ แต่ด้วยความที่เรานอนค้างไม่ได้ กลับดึกมากก็ไม่ได้ บางทีเขาอยากดื่มจนตี 1-2
สุดท้ายก็ทะเลาะกัน เขาเองก็พยายามลดเหล้า แต่ด้วยความที่เพื่อนเยอะ ก็นานที อาทิตย์ละวัน นี่ก็ติดต่อกันมาสามสี่อาทิตย์แล้ว
- ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ไม่เคยเคลียร์กันได้จบเลย
เราพูดถึงเหตุผล อยากให้เขานึกถึงความรู้สึกเราบ้าง แต่เขามักบอกว่าเราไม่เข้าใจเขาเลย
และเลือกที่จะให้เรากลับบ้าน ให้เราเงียบ ไม่ต้องพูดถึง แล้วกลับมาคุยเหมือนเดิม ทิ้งปัญหาไว้ตรงนี้ร
เขาบอกว่าเราเหตุผลเยอะ เถียงยังไงก็ไม่ชนะ
- เรื่องวันครบรอบ
ด้วยความที่คบกันมาเรื่อยๆ มันเลยไม่มีวันไหนที่ชัดเจน เพราะเขาก็ไม่เคยเอ่ยคำว่า เป็นแฟนกันนะ มันคบเอง เป็นเอง
แต่เราอยากมี เขาก็หามาให้ไม่ได้ พอเขาเสนอวันนี้มา เราก็ไม่ได้โอเค เพราะเรารู้ว่ามันไม่ใช่ แต่เรื่องนี้เราก็ยอมรับ ว่าเราผิดเอง
เราไม่ได้ซีเรียสหรอก แต่อาจจะติดมาจากคนเก่าที่คบมา 6 ปี มันมีวันครบรอบทุกเดือน ทุกปี อันนี้เราก็พยายามปรับ ไม่สนใจ ไม่มีก็ไม่เป็นไร
- เรื่องวันเกิดเขา
ตอนแรกคุยกัน ว่าเพื่อนจะมากินเลี้ยงที่คอนโดไหม เขาก็บอกว่ามาวันก่อนวันเกิด เราก็เลยบอกว่า งั้นวันเกิดเรามานอนด้วยนะ
แต่พอถึงวันจริง มีเพิ่อนคนนึงไม่กลับ จะนอนด้วย เราก็รู้สึกไม่โอเค เพราะเราเองก็หาวัน วางแพลน ว่าจะมานอน อยากอยู่ 2 คน
เราประจำเดือนไม่มา เราก็อยากตรวจกัน 2 คน ว่าจะชวนไปวัดด้วย สุดท้ายผิดแผนไปหมด เรานอย ก็กลายเป็นว่า เราไม่เข้าใจเขา
ว่าเขาเพื่อนเยอะ เขาฉลองวันเกิดกับเพื่อนตลอด เขาอยากให้มีที้งเราและเพื่อนในวันเกิด แต่เรากลับอยากอยู่กับเขาแค่ 2 คน
วันอื่น เพื่อนจะมา จะกินเลี้ยง จะยังไง เราไม่เคยว่า ถ้ากิน มากินห้อง ก็สบายใจ แต่เราดีนเลือกวันมานอนผิดเองล่ะมั้ง หรือถ้าปกติเรานอนกับเขา ใช้ชีงิตร่วมกับเขา วันไหนเพื่อนจะมา เราก็ไม่เคยว่า แต่รอบนนี้
เราแค่รู้สึกว่า กว่าเราจะหาโอกาส หาวันมานอนด้วยได้ อยากนอนเล่น ใช้ชีวิตกัน 2 คน มันก็คงดีมาก แค่วันเดียวเอง
ใครอ่านถึงตรงนี้อาจจะมองว่ามันดูไร้สาระ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรทั้งนั้น
มันมีอีกเยอะแต่นี่คือปัญหาที่เพิ่งเกิดไม่นาน
แต่มันเป็นเรื่องจุกจิก ที่ทำให้หลายครั้งเรารู้สึกว่า เราดูเข้ากันไม่ได้เลย เราจะไปเ้วยกันได้ไกลแค่ไหน
เมื่อเราพยายามปรับทุกอย่าง แต่เขาอยากให้เราเข้าใจเขา เข้าใจความเป็นเขา
มีใครเคยเจอปัญหาแบบนี้ไหม
เขามีทางออกที่ดีไหม
หรือสุดท้ายมันต้องเลิกกัน
ต่อให้รักมากแค่ไหนแต่ถ้าเข้ากันไม่ได้ ?