คือตอนนี้เรากำลังจะจบมัธยม เราเคยชอบเพื่อนสนิทค่ะ แต่เพื่อนคนนี้เป็นคนสวยคนนึงเลยค่ะเขานิสัยดีนะคะแต่เขาชอบให้ความหวังคนอื่น เรื่องมีอยู่ว่าเราได้บอกกับเพื่อนคนนี้ไปว่าเรารู้สึกยังไง ตั้งแต่ตอนนั้นเขาก็เปลี่ยนไปเลยค่ะ กลายเป็น..คุยกับเรามากขึ้น มีวันนึงเรานัดไปเที่ยวห้างกัน เขาก็เดินจับมือเราตลอดเลยจนคนอื่นเขาทักว่าเป็นแฟนกันหรอเขาก็ยิ้มๆตอนนั้นเราคิดว่าเขาก็ชอบเราเหมือนกันหลังจากนั้นมาเขาก็คุยดีกับเราตลอด ทักมาหาตลอด เพราะช่วงนั้นปิดเทอมอยู่ โทรคุยกันตลอด ทำให้เรารู้สึกไปแล้วว่าเราสำคัญกับเขา แต่....วันที่เปิดเทอมวันแรกเราดีใจมากที่จะได้เจอเขาพอเราไปถึงเจอเขานั่งอยู่กัยรุ่นน้องคนนึง(เป็นผู้ชาย)เราก็ถามเขาว่าใครอ่ะ เขาก็บอกว่าน้อง แล้วเพื่อนเขาก็แซวว่า ใช่อ่ออ พอดีตอนเย็นเขาไปขึ้นสถานะกับน้องคนนั้นว่าคบกัน ตอนนั้นคือเราร้องไห้เลยอ่ะ ได้แต่ถามตัวเองว่าทำไมเขาทำแบบนี้ว่ะ เราทำผิดอะไร ให้ความหวังเราทำไม พอไปโรงเรียนวันต่อมาเราก็ไม่เหมือนเดิมอีกเลย ทำตัวห่างเหินกับเขา เพราะเราทำใจไม่ได้ว่ะ เราก็เข้าใจเขาแหละว่าเราไม่เหมาะกับเขาแหละ เขาคงเลือกดีแล้ว พอดีเราทำตัวไม่เหมือนเดิม เราก็เริ่มทะเลาะกัน จนเราเลิกคบกันอ่ะ ถ้าเขาผ่านมาเห็นกระทู้นี้ อยากจะบอกว่าเรารักเองมากนะ ตอนนี้เรารู้แล้วแหละว่ารักไม่ใช่การครอบครอง ยินดีด้วยนะ วันนี้เราก็เรียนจบกันแล้วจะไม่ได้เจอกันแล้ว โชคดีนะ
เคยชอบเพื่อนสนิทกันมั้ยคะ? เป็นยังไงบ้าง?