รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่แย่มากๆ...ไม่เคยชอบหรือพอใจในตัวเองเลย
คิดว่ามันน่าจะเริ่มมาจากเหตุการณ์ประมาณ 4-5 ปีก่อน คือเราทำผิดไว้มากถึงขนาดที่ครอบครัวเกลียดเรา พ่อแม่เสียใจมาก เราก็ไม่โทษใครเพราะเราทำตัวเองสมควรเเล้ว เราเริ่มเก็บตัวเงียบ ไม่พูดจา ไม่กินข้าวอยู่เป็นอาทิตย์ พ่อแม่เริ่มคุยด้วยเราก็เริ่มดีขึ้น แต่ท่านก็ชอบพูดชอบย้ำกับเราอยู่ตลอดว่าเรา"เป็นตัวปัญหา" แล้วเราก็เชื่อแบบนั้น เวลามีเหตุการณ์อะไรแย่ๆเรามักจะโทษตัวเองก่อนเสมอ เราคิดว่าเราเป็นคนผิดเราเป็นคนทำเอง เรื่องทุกอย่างปัญหาทุกอย่างมันมาจากเรา เราเริ่มทำร้ายตัวเอง เขาบอกว่าถ้ากรีดเเขนแนวขวางมันดูเป็นการเรียกร้องความสนใจ งั้นถ้ากรีดลงมาตรงๆล่ะ ? แต่แค่คิดจะทำมันก็เรียกร้องความสนใจเเล้วใช่มั้ย เราจำได้ครั้งหนึ่งว่าเราเสียใจมากๆ เราไม่สามารถพูดบอกหรือระบายกับใครได้เลย เหมือนถ้าเราพยายามพูดอธิบายเขาก็จะบอกว่า เรื่องเเค่นี้เอง ทำไปทำไม คนอื่นเขายังทนได้เลย เราเลยเลือกที่จะไม่พูด ไม่ร้องไห้ ทำร้ายตัวเองแต่ก็จะไม่ให้ใครเห็นหรือรับรู้ เราคิดคิดตลอดว่าถ้าเราตายไปเขาจะดีใจมั้ย กับครอบครัวที่มองว่าเราเป็นตัวปัญหา ท่านบอกว่า ปัญหาก็มาจากตัวเราทั้งนั้น งั้นถ้าไม่มีเราก็จะไม่มีปัญหาใช่มั้ย คนอื่นๆ เพื่อนๆเขาอาจจะดีใจก็ได้นะ
มีเเฟน เพราะคิดว่าอย่างน้อยเขาอาจจะช่วยเราได้ก็ได้เราคิดว่าเราโชคดีเพราะเเฟนเข้าใจเรา พยายามห้ามเตือนสติเราตลอด ยิ่งคำขู่ว่าถ้าเราทำเขาทำด้วยมันช่วยให้เราไม่ทำร้ายตัวเอง เรากลัวเขาเจ็บ เราไม่อยากให้ใครมาเจ็บเพราะเราแต่ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ห้ามเราเเล้ว ทุกครั้งที่มีคนเสียใจร้องไห้เพราะเรา เรามักจะทำร้ายตัวเองตลอดเหมือนเป็นการระบาย ยิ่งทำยิ่งรู้สึกดี เหมือนได้ปลดปล่อย ตอนนี้เหมือนเสพติดไปเเล้ว แต่ใจนึงก็พยายามห้ามตัวเองไม่ให้ทำ พยายามคิดบวก แต่รู้สึกยากเหลือเกิน เพื่อนเราเป็นห่วงเรามากอยากให้ไปหาหมอเราบอกไม่เป็นไรหรอก เราไม่ได้เป็นอะไร เราบอกคนอื่นว่าเราไม่เป็นไรตลอด เราสบายดี แต่เราเเทบจะไม่ไผวแล้ว อะไรที่เคยชอบกลับน่าเบื่อ...
เราว่าเราไม่ได้เป็นโรคอะไร ไม่ได้ซึมเศร้า ไม่ได้เครียดหรืออะไร หรือเราหลอกตัวเอง แต่เราก็ยังคิดว่าเราปกติอยู่ดี เราควรจะทำยังไงดี เรารู้สึกเหนื่อย ท้อแท้ แต่เราชอบเอาคำพูดที่เขาชอบพูดกันมาคิด เช่น มีคนเหนื่อยกว่านี้อีก ใครๆก็เหนื่อยทั้งนั้นแหละ สู้หน่อยสิ คนอื่นเขายังสู้ยังทำได้เลย
เราทะเลาะกับคนคนนึงค่อนข้างบ่อย เเละเรามักจะเป็นคนที่ทำให้เขาร้องไห้เสียใจเสมอ เราเครียดเราไม่สบายใจเราก็อยากพูดระบายกับเขานะ แต่เราเลือกที่จะไม่พูดเพราะกลัวเขาคิดมากไม่สบายใจ เราไม่อยากให้เขาเครียด และทุกครั้งที่เขาเสียใจเราก็ทำร้ายตัวเองตลอด กรีดเเขน ร้องไห้ ตบตีตัวเองบ้าง เราทำไม่ให้เขารู้ เราทำร้ายตัวเองครอบครัวก็ไม่รู้ มีแต่เพื่อนที่เราสนิทไว้ใจมากๆ เราถึงยอมบอก เราควรทำยังไงดี....
.
.
.
ปล.เป็นการลองตั้งกระทู้ครั้งแรกเนื่องจากไม่สบายใจมากๆไม่รู้จะถามใคร ระบายกับใคร
ปล2.หรือการที่เราออกมาเล่ามาถามเเบบนี้เป็นการเรียกร้องความสนใจ ควรอยู่เงียบๆต่อไป ?
I hate myself (ระบาย)