นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ตั้งกระทู้และเพิ่งสมัครพันทิปด้วยเช่นกัน

แรกเริ่ม การที่เจอเค้ายอมรับว่าเป็นเรื่องบังเอิญมากๆหลายๆอย่างค่ะ
กว่าจะได้มาคุยกัน เราแอบชอบเค้าโดยที่ไม่รู้จักชื่อเค้าเลย แต่สุดท้ายก็ได้มาคบกัน
ตอนนั้นก็คิดว่า เรานี่มันโชคดีจัง
แต่สุดท้ายแล้วก็ต้องตั้งคำถามกับตัวเองตลอดเมื่อไปรับรู้เรื่องที่จริงๆแล้วเค้าก็ไม่ได้อยากให้เรารู้ค่ะ
เวลาผ่านไปร่วมหลายเดือนก็คิดว่าอาจจะมีความสุขมากขึ้น
แต่ตอนนี้เริ่มไม่มั่นใจแล้วหล่ะค่ะ

มีความรักก็ไม่ได้ง่ายจริงๆค่ะ มันมีเรื่องราวมากมาย เค้าคุยกับแฟนเก่าแต่ยืนยันว่าลืมได้แล้ว
เค้าไม่เปิดตัวเพราะบอกว่าครอบครัวยังไม่อยากให้มีแฟน แต่เราก็ยังอยู่ค่ะ
เราคบกันโดยที่เราเจอกันแค่เวลานอน เราคบกันโดยที่เค้าติดเพื่อนมากกว่า กลับห้องดึกตี1บ้าง ตี3บ้าง
เราเคยเป็นคนงี่เง่ามาก่อนค่ะ เคยตามคนรักที่รักมากมาก่อนจึงเข้าใจว่าเราเหนื่อย แต่อยู่แบบนี้ก็เหนื่อยค่ะแต่เลือกไม่งี่เง่า ไม่พูด
โตแล้วก็อยากให้เรียนรู้เองว่าควรมีเวลาไหนส่วนไหนบ้าง แต่สุดท้ายเวลาของเค้าไม่เคยมีเราเลยค่ะ
ในเวลาเค้ามีปัญหา อะไรที่เราช่วยได้เราก็ช่วยค่ะและส่วนน้อยจริงๆที่จะช่วยไม่ได้เลย
ตั้งแต่คบคนนี้พูดตามตรงว่า ยอมเค้าตลอดทุกเรื่อง ทั้งๆที่ตัวเองไม่ใช่คนแบบนั้นเลย เหตุผลโง่ๆเพียงเพราะยังอยากมีเค้าอยู่ค่ะ

ล่าสุดก็เป็นเรื่องที่น้อยใจจริงๆค่ะการกระทำเค้าชัดเจนมากที่สุดแล้ว
เราบล็อกไลน์แฟนเก่าเค้าเพราะแอบคุยกันแต่เค้าก็ไม่เคยว่านะคะ
และครั้งสุดท้ายที่เค้าคุยกันก็คือแฟนเราทักไปอวยพรวันเกิดแฟนเก่าในเฟส เราเองก็เห็น แฟนเราก็รู้ว่าเรารู้ค่ะและบอกว่าแค่อวยพรจะไม่มีแล้ว
ล่าสุดไม่กี่เดือนมานี้เค้าลบเฟสแฟนเก่าค่ะ เราก็ดีใจ แต่มาทราบเหตุผลที่เค้าลบเพราะแฟนเก่าเค้าตั้งคบกับแฟนใหม่
และบล็อกไอจีอีกครั้งเมื่อไม่นานมานี้ เหตุผลก็ตลกสิ้นดีค่ะ
เราว่ามันเป็นเรื่องตลกร้ายนะคะ ที่เราก็รู้ว่าเค้ายังรักคนเก่าอยู่ชัดเจนขนาดนั้นแล้วแต่เราก็ยังเสียใจอยู่ตรงนี้ ไม่รู้ว่าทำไมถึงยังอยู่แบบนี้อีก

มีใครยังคงอยู่กับความรัก กลวงๆ แบบนี้อยู่อีกมั้ยคะ
มีใครที่อยู่แล้วเค้าหันมาเห็นความรักที่เรามีให้เค้าทีหลังบ้าง