ไปต่อหรือพอแค่นี้

กระทู้คำถาม
สวัสดีคะ ปกติเป็นคนอ่านพันทิพ แต่ชอบอ่านแนวนิยายไม่ก็เรื่องผีๆ
วันนี้จะมาเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง สวัสดีอีกรอบคะเราก็เป็นผญ. ธรรมดา คนหนึ่งที่กน้าตาไม่ได้สวยอะไร แต่เป็นคนสูงสูง174 นน. 64 ไม่ดำแต่ก็ไม่ขาว เข้าเรื่องเลยนะคะ  แฟนเราจะอายุมากกว่าเรา 3 ปี ความรักของเราเริ่มต้นจากการเป็นเพื่อนเพราะเราเรียนห้อง เดียวกัน เราเลยเป็นคู่ที่สนิทกันพอสมควร เค้าเป็นหน้าตาดี ขาว สูง ดูดีไปทุกอย่าง ส่วนนิสัยเค้า เป็นคนที่ใจร้อนและเจ้าชู้มากกกกก เป็นคนที่ไม่แคร์ใคร ไม่หวานไม่โรแมนติกอะไรทั้งนั้นนน มันเหมือนในละครที่เราดูเลยเริ่มต้นคบกันอะไรใหม่ๆก็ดี เหมือนกัลใหม่ๆก็รัก พอนานไปมันเริ่มเปลี่ยนเราไม่รู้ว่าตอนนี้อะไรมันเปลี่ยนไปมันคือใจหรือคนที่เปลี่ยน ช่วงคบกันได้ 1 ปี เค้ามีคนอื่นคือรุ่นน้องที่เรียนสถาบันเดียวกัน ตอนนั้นคือเราแบบเสียใจมาก เหมือนความรักมันเริ่มมาดี มันเกิดขึ้นแบบพุ่งเดียวเราเสียใจอยู่นาน เลยตัดสินใจเลิกกัน พอกลับมาดีกันอีกพักใหญ่ๆเค้ามีคนอื่นอีกเหมือนมันจุกๆ อะไรว่ะอีกแล้วหรอ เลิกจ้าเลิกจะทนไปทำไม แต่พอเค้ามาง้อก็สาระแนไปดีกลับเค้าอีก เราดีกันมีทะเลาะกันบ่อยๆๆๆ มากๆๆๆ เพราะเรื่องอะไรไม่เป้นเรื่องด้วยความที่เค้าใจร้อน เวลาผ่านไปเราคบกันได้ 3 ปี นิสัยเค้าก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมคือมีคนอื่นอีกแล้วว โกหกเราสารพัดเราคือแบบเจ็บซ้ำเจ็บซ้อน ได้แต่คิดโทษตัวเองอะไรว่ะที่ผ่านมาไม่ดีตรงไหน พยายามทุกอย่างเผื่อที่จะรักความรักไว้ เชื่อไหมจากคยใจร้อนก็เย้นลง จากคนที่ไม่ยอมใครก็ยอมเค้า จากคนที่ไม่ง้อใครก็ง้อมัน ทำทุกอย่างให้มันดี ตอนที่มีคนอื่นปีที่3นี่คือพีคมากคิดว่าเค้าจะไม่ทำอีก พอจับได้สติหลุดไปพักหนึ่งเลย เราเลยเลิกกันครั้งนี้ตัดสินใจจะเลิกจิงจังละไม่เอาละแบบนี้ไม่ไหว อยากพาใจตัวเองไปมีความสุขบ้าง อย่างว่าละมีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่อไป คำว่าให้อภัยมันเหมือนไร้ค่า เราเลยตัดสินใจลองคุยกับคนอื่น ไม่ใช่เพราะใจชอบอะไรเลย แต่เหมือนมันเหงาๆเคว้งไปหมด เลยคุยกับเพื่อนสมัยมัธยม ซึ่งเรารู้อยู่แล้วว่าเค้าไม่ได้คิดกลับเราแค่เพื่อน....
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่