สวัสดีค่ะเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกท่าน วันนี้อยากจะมาขอคำปรึกษาทุกท่านค่ะ อาจจะยาวหน่อย ยังไงรบกวนด้วยนะคะ ขออนุญาตเเทนตัวเองว่าเรานะคะ
คือเราอายุ24ปี เรียนจบตรีมาสักสองปีได้เเล้วค่ะ เราเรียนจบอักษรมหาวิทยาลัยมีชื่อเเห่งหนึ่ง อาชีพเเรกที่เราทำคือเป็นติวเตอร์ตามสถาบัน สอนภาษาอังกฤษค่ะ เนื่องด้วยสาขาที่เราเรียนมาไม่ใช่วิชาชีพ อาชีพที่เราทำได้เลยมีจำกัดมากๆ หางานยาก งานที่ทำได้ก็จะเป็นพวกadmin ซึ่งไม่ต้องใช้อะไรที่เรียนมาเลย ขอเล่านิดนึงว่าที่เราออกมาจากการเป็นครูเพราะเราอยากมีconnection อยากเจอคนเยอะๆ เราเป็นคนชอบพูดชอบคุย ชอบเจอคนใหม่ๆค่ะ ตอนสอนอยู่เเต่ในห้องคนเดียวกับนักเรียน เลยอยากลองทำงานบริษัทดูค่ะ
ขออนุญาตบอกพื้นฐานตัวเรานิดนึงนะคะ เราเป็นคนไม่เคยมีpassion ในชีวิตเลย ไม่เคยรู้ว่าตัวเองชอบอะไร อยากทำอะไร มีความฝันอะไรเหมือนคนอื่นๆ เราเป็นคนค่อนข้างอยู่ในกรอบค่ะ ตามสไตล์เด็กเรียบร้อย เป็นลูกคนเดียว ไม่ค่อยผาดโผน ขี้กลัว ไม่กล้าตัดสินใจอะไรด้วยตัวเอง คาดหวังสูง กลัวพลาด เเละเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ ที่บอกเเบกกราวน์เพราะเราคิดว่าทุกอย่างมันสัมพันธ์กัน ทำให้เราเป็นเราเเบบนี้ ไม่รู้ว่าจะเอายังไงกับชีวิต หาคำตอบให้กับอะไรไม่เคยได้เลย
หลังจากที่เราทำงานเป็นติวเตอร์ เราก็ได้รับโอกาสให้ได้ทำงานปัจจุบัน เป็นเหมือนเลขาค่ะ ในองค์กรนานาชาติเเห่งหนึ่งที่ทำงานเกี่ยวกับด้านการสอนภาษา เรารู้สึกโชคดีมากๆ ที่หัวหน้าเราให้โอกาสเรา เพราะเราเป็นเเค่เด็กจบใหม่ไร้ประสบการณ์ทำงาน กิจกรรมช่วงมหาลัยก็ไม่ค่อยทำ งานอดิเรกก็ไม่มี เเต่ไม่รู้ว่าคุณหัวหน้ามองเห็นอะไรในตัวเรา เเต่ก็รู้สึกขอบคุณจนถึงทุกวันนี้ที่คุณหัวหน้าเมตตาเเละให้โอกาสค่ะ เรื่องของเรื่องก็คือ สัญญาเรากำลังจะหมดสิ้นเดือนนี้ค่ะ เราเลยไม่รู้ว่าเราจะเอายังไงต่อกับชีวิต ทางหัวหน้าเสนอต่อสัญญามาให้เราค่ะ เราเหมือนจะตอบตกลงกับเค้าไป เเต่ตอนนี้ก็ลังเลมากๆ เพราะด้วยตัวงานเอง ทุกอย่างดีหมดเลยนะคะ หัวหน้า เพื่อนที่ทำงาน โลเคชั่น เงินเดือน (ถือว่าดีสำหรับคนไร้ประสบกาณ์เเบบเรา) เเต่ติดอยู่เเค่ว่า เราเบื่อมากกๆๆๆค่ะ รู้สึก uninspired ขาดเเรงบันดาลใจ ไม่เคยอยากลุกไปทำงานเลยในเเต่ละวัน งานมันก็ไม่ได้จำเจขนาดนั้นนะคะ เเต่เราทำมาเกือบปี เราก็เริ่มเห็นpattern มันเเล้ว เเละรู้สึกว่า มันก็คงซ้ำๆวนๆอยู่เเค่ประมาณนี้เเหละ ซึ่ง อย่างที่บอกค่ะ เราเป็นซึมเศร้า ขี้เบื่อ สมาธิสั้น เรารู้สึกว่าปัจจัยเหล่านี้น่าจะเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราเบื่องานอยากจะลาออก เเต่พอกลับมาคิดอีกที งานเราก็ไม่เห็นเเย่ตรงไหน เข้างาน9.30 หรือ 10 โมง 10.30 ก็ยังได้ หัวหน้าก็ มีอะไรคุยได้ (เค้าทราบที่เราเป็นซึมเศร้าค่ะ เพราะมีช่วงนึงเรามาสายบ่อยเพราะทานยาเเล้วมันง่วงมากกกเเละลาบ่อยเราเลยไปเล่าให้เค้าฟัง) คือเอาเป็นว่า ก็ไม่เห็นข้อเสียที่จะทำงานนี้ไปก่อนเรื่อยๆ เเต่อีกใจ ก็รู้สึกว่า ถ้าจะเรียนโท มันก็ถึงเวลาเเล้วอะค่ะ เพราะต่อให้ปล่อยเวลาผ่านไปนานกว่านี้ เราก็คงยังหาตัวเองไม่เจออยู่ดี ถ้ายังทำงานนี้ต่อ เพราะเรารู้สไตล์การทำงานเเละเข้าใจตัวงานหมดเเล้ว ก็เลยรู้สึกว่า เเล้วถ้างั้นจะทำต่อทำไม เเต่ถ้าไปเรียนโท เราก็ยังไม่รู้ตัวอีกว่าอยากจะเรียนอะไร อยากจะเป็นอะไร เรารู้เเค่ว่า เราอยากเรียนเพื่อadd value เพิ่มคุณค่าให้ตัวเองค่ะ เเต่ก็ไม่รู้อยากจะเรียนอะไร ให้ไปเรียนพวกสาขาที่เฉพาะทางมากๆ ก็เสี่ยงไปไม่รอดอีก เพราะเราไม่ได้มีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับสายนั้นมา เห็นว่าในตลาดตอนนี้ต้องการสาย marketing เยอะมาก เเต่เราเคยลองไปtake course สั้นๆ ก็ไม่อินเลย เราเลยสับสนไปหมด ถ้าเรียนสายอักษรเหมือนเดิม มันก็ไม่ต่างอะไรกับตอนนี้ที่เป็นอยู่ จบออกมาก็คงทำได้เเค่สายงานเเบบเดิม คือ admin เเล้วถ้าอย่างนั้นจะเรียนไปทำไม เเต่ถามตัวเองว่าชอบอะไร อยากเป็นอะไร ก็ตอบไม่ได้อีก เราเหมือนคนคิดไม่เป็น ไม่รู้จักตัวเองเลยอะค่ะ บอกไม่ได้ว่านี่คือชอบหรือไม่ชอบ ตอนนี้มีคำถามในหัวมากมายเเต่หาคำตอบไม่ได้เลย เลยอยากจะมาขอความช่วยเหลือจากทุกท่าน ยังไงถ้าอ่านมาถึงตรงนี้ก็ขอบพระคุณมากจริงๆนะคะ รบกวนทุกท่านด้วยนะคะ
ลาออกจากงานเพื่อไปเรียนต่อโทดีไหมคะ
คือเราอายุ24ปี เรียนจบตรีมาสักสองปีได้เเล้วค่ะ เราเรียนจบอักษรมหาวิทยาลัยมีชื่อเเห่งหนึ่ง อาชีพเเรกที่เราทำคือเป็นติวเตอร์ตามสถาบัน สอนภาษาอังกฤษค่ะ เนื่องด้วยสาขาที่เราเรียนมาไม่ใช่วิชาชีพ อาชีพที่เราทำได้เลยมีจำกัดมากๆ หางานยาก งานที่ทำได้ก็จะเป็นพวกadmin ซึ่งไม่ต้องใช้อะไรที่เรียนมาเลย ขอเล่านิดนึงว่าที่เราออกมาจากการเป็นครูเพราะเราอยากมีconnection อยากเจอคนเยอะๆ เราเป็นคนชอบพูดชอบคุย ชอบเจอคนใหม่ๆค่ะ ตอนสอนอยู่เเต่ในห้องคนเดียวกับนักเรียน เลยอยากลองทำงานบริษัทดูค่ะ
ขออนุญาตบอกพื้นฐานตัวเรานิดนึงนะคะ เราเป็นคนไม่เคยมีpassion ในชีวิตเลย ไม่เคยรู้ว่าตัวเองชอบอะไร อยากทำอะไร มีความฝันอะไรเหมือนคนอื่นๆ เราเป็นคนค่อนข้างอยู่ในกรอบค่ะ ตามสไตล์เด็กเรียบร้อย เป็นลูกคนเดียว ไม่ค่อยผาดโผน ขี้กลัว ไม่กล้าตัดสินใจอะไรด้วยตัวเอง คาดหวังสูง กลัวพลาด เเละเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ ที่บอกเเบกกราวน์เพราะเราคิดว่าทุกอย่างมันสัมพันธ์กัน ทำให้เราเป็นเราเเบบนี้ ไม่รู้ว่าจะเอายังไงกับชีวิต หาคำตอบให้กับอะไรไม่เคยได้เลย
หลังจากที่เราทำงานเป็นติวเตอร์ เราก็ได้รับโอกาสให้ได้ทำงานปัจจุบัน เป็นเหมือนเลขาค่ะ ในองค์กรนานาชาติเเห่งหนึ่งที่ทำงานเกี่ยวกับด้านการสอนภาษา เรารู้สึกโชคดีมากๆ ที่หัวหน้าเราให้โอกาสเรา เพราะเราเป็นเเค่เด็กจบใหม่ไร้ประสบการณ์ทำงาน กิจกรรมช่วงมหาลัยก็ไม่ค่อยทำ งานอดิเรกก็ไม่มี เเต่ไม่รู้ว่าคุณหัวหน้ามองเห็นอะไรในตัวเรา เเต่ก็รู้สึกขอบคุณจนถึงทุกวันนี้ที่คุณหัวหน้าเมตตาเเละให้โอกาสค่ะ เรื่องของเรื่องก็คือ สัญญาเรากำลังจะหมดสิ้นเดือนนี้ค่ะ เราเลยไม่รู้ว่าเราจะเอายังไงต่อกับชีวิต ทางหัวหน้าเสนอต่อสัญญามาให้เราค่ะ เราเหมือนจะตอบตกลงกับเค้าไป เเต่ตอนนี้ก็ลังเลมากๆ เพราะด้วยตัวงานเอง ทุกอย่างดีหมดเลยนะคะ หัวหน้า เพื่อนที่ทำงาน โลเคชั่น เงินเดือน (ถือว่าดีสำหรับคนไร้ประสบกาณ์เเบบเรา) เเต่ติดอยู่เเค่ว่า เราเบื่อมากกๆๆๆค่ะ รู้สึก uninspired ขาดเเรงบันดาลใจ ไม่เคยอยากลุกไปทำงานเลยในเเต่ละวัน งานมันก็ไม่ได้จำเจขนาดนั้นนะคะ เเต่เราทำมาเกือบปี เราก็เริ่มเห็นpattern มันเเล้ว เเละรู้สึกว่า มันก็คงซ้ำๆวนๆอยู่เเค่ประมาณนี้เเหละ ซึ่ง อย่างที่บอกค่ะ เราเป็นซึมเศร้า ขี้เบื่อ สมาธิสั้น เรารู้สึกว่าปัจจัยเหล่านี้น่าจะเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราเบื่องานอยากจะลาออก เเต่พอกลับมาคิดอีกที งานเราก็ไม่เห็นเเย่ตรงไหน เข้างาน9.30 หรือ 10 โมง 10.30 ก็ยังได้ หัวหน้าก็ มีอะไรคุยได้ (เค้าทราบที่เราเป็นซึมเศร้าค่ะ เพราะมีช่วงนึงเรามาสายบ่อยเพราะทานยาเเล้วมันง่วงมากกกเเละลาบ่อยเราเลยไปเล่าให้เค้าฟัง) คือเอาเป็นว่า ก็ไม่เห็นข้อเสียที่จะทำงานนี้ไปก่อนเรื่อยๆ เเต่อีกใจ ก็รู้สึกว่า ถ้าจะเรียนโท มันก็ถึงเวลาเเล้วอะค่ะ เพราะต่อให้ปล่อยเวลาผ่านไปนานกว่านี้ เราก็คงยังหาตัวเองไม่เจออยู่ดี ถ้ายังทำงานนี้ต่อ เพราะเรารู้สไตล์การทำงานเเละเข้าใจตัวงานหมดเเล้ว ก็เลยรู้สึกว่า เเล้วถ้างั้นจะทำต่อทำไม เเต่ถ้าไปเรียนโท เราก็ยังไม่รู้ตัวอีกว่าอยากจะเรียนอะไร อยากจะเป็นอะไร เรารู้เเค่ว่า เราอยากเรียนเพื่อadd value เพิ่มคุณค่าให้ตัวเองค่ะ เเต่ก็ไม่รู้อยากจะเรียนอะไร ให้ไปเรียนพวกสาขาที่เฉพาะทางมากๆ ก็เสี่ยงไปไม่รอดอีก เพราะเราไม่ได้มีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับสายนั้นมา เห็นว่าในตลาดตอนนี้ต้องการสาย marketing เยอะมาก เเต่เราเคยลองไปtake course สั้นๆ ก็ไม่อินเลย เราเลยสับสนไปหมด ถ้าเรียนสายอักษรเหมือนเดิม มันก็ไม่ต่างอะไรกับตอนนี้ที่เป็นอยู่ จบออกมาก็คงทำได้เเค่สายงานเเบบเดิม คือ admin เเล้วถ้าอย่างนั้นจะเรียนไปทำไม เเต่ถามตัวเองว่าชอบอะไร อยากเป็นอะไร ก็ตอบไม่ได้อีก เราเหมือนคนคิดไม่เป็น ไม่รู้จักตัวเองเลยอะค่ะ บอกไม่ได้ว่านี่คือชอบหรือไม่ชอบ ตอนนี้มีคำถามในหัวมากมายเเต่หาคำตอบไม่ได้เลย เลยอยากจะมาขอความช่วยเหลือจากทุกท่าน ยังไงถ้าอ่านมาถึงตรงนี้ก็ขอบพระคุณมากจริงๆนะคะ รบกวนทุกท่านด้วยนะคะ